Ήταν ευγενής. Όχι με την έννοια της καταγωγής, αλλά με τη σημασία της λέξης που δίνει η Ελληνική γλώσσα.
Άφησα να περάσει λίγος καιρός από το θάνατό του, γιατί αυτά που θέλω να γράψω δεν ήθελα να χαθούν μέσα στη θλίψη των ημερών, που έφυγε από τη ζωή.
Θέλω να μιλήσω για το έργο και την προσφορά του Κώστα Φωτόπουλου, στη γενέτειρά του τον Αετό Μεσσηνίας.
Συμμετείχε πάντα στα κοινά του Αετού, διατελέσας πρόεδρος της κοινότητας και επί σειρά ετών σύμβουλος αυτής.
Ο χαραχτήρας του, η ηρεμία του, η διαλλακτικότητα και κυρίως η θέλησή του να προσφέρει, άφησαν θετικό έργο και θετικές κρίσεις από όλους.
Στις κοινοτικές εκλογές ήξερε να κερδίζει αλλά και να χάνει με αξιοπρέπεια, χωρίς να μεμψιμοιρεί ή από πείσμα να εναντιώνεται σε ότι θεωρούσε σωστό για το χωριό.
Η ενίσχυση του Κώστα προς το πολιτιστικό σύλλογο υλική και ηθική ήταν αμέριστη και πολλαπλή. Η συνεργασία του δε με το Σύλλογο όταν ήταν πρόεδρος της κοινότητας συνετέλεσε στη τσιμεντόστρωση αρκετών δρόμων του Αετού.
Ο Κώστας γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Αετό, παντρεύτηκε την Ισμήνη (Θεοχαράκη) και απέκτησαν δυο παιδιά, το Δήμο και το Βασίλη.
Στον Αετό ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του συνεχίζοντας τη λειτουργία του ελαιοτριβείου που είχαν στον Αετό. Συγχρόνως έχοντας συνιδιοκτησία στον πάνω μύλο (νερόμυλος) ασκεί και το επάγγελμα του μυλωνά, αλέθοντας τα σιτηρά του Αετού, μαζί με άλλους μύλους.
Όταν ήλθε το ρεύμα στον Αετό, περίπου το 1968, οι νερόμυλοι εγκαταλείφθηκαν και ο Κώστας εγκατέστησε ένα μύλο που εκινείτο με ηλεκτρική ενέργεια. Η απόδοση αυτού του μύλου, σε σχέση με το νερόμυλο ήταν τεράστια σε ποιότητα και σε χρόνο.
Με τα χρόνια αυτός ο μύλος μεγάλωσε και έγινε μια μικρή βιομηχανία που χρησιμοποιεί περίπου 10 άτομα και στέλνει άλευρα σε όλη την Ελλάδα. Φορτηγά που κουβαλούν αλεύρι οργώνουν τους δρόμους της χώρας με την ταμπέλα: " ΜΥΛΟΙ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ".
Τα τελευταία χρόνια την επιχείρηση λειτουργούν τα παιδιά του, επεκτείνοντας τον κύκλο εργασιών του μύλου και στις ζωοτροφές.
Μακάρι τον Κώστα να τον μιμηθούν και άλλοι συμπατριώτες ώστε αυτό το ηρωικό χωριό να αναπτυχθεί όπως του αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου