Το λιώσαμε τελικά εχθές το χοιρινό για να γίνει παστό, του
Γιάννη Καμπούκου. Καλό κατακόκκινο κρασί, μίξη Μερλό με
Σειράχ που ήταν μια ευδαιμονία για τον ουρανίσκο και την
διάθεση.
Οι μεζέδες από το χοιρινό είτε στα κάρβουνα είτε μετά το
λιώσιμο εξαιρετικοί. Μαζευτήκαμε καμιά τριανταριά άτομα
αποφασισμένα για καλό φαγητό, κρασί και χορό. Ο Γιάννης με
τη Δήμητρα σαν οικοδεσπότες ήταν εξαιρετικοί και στη
διοργάνωση αλλά και στη δημιουργία του απαραίτητου
κλίματος για να περάσουμε όλοι καλά και να χορέψουμε για
ώρες.
Λίγα λόγια για το λιώσιμο του χοιρινού και την αποθήκευση
του.
Είναι ένας παραδοσιακός τρόπος που χρησιμοποιούσαν
ανέκαθεν οι ντόπιοι για να έχουν στο σπίτι οποιαδήποτε στιγμή
ένα εξαίσιο έδεσμα. Αφού σφάζεται το χοιρινό κόβεται σε
κομμάτια και αλατίζεται για 5 ή 6 ημέρες περίπου. Σε ένα
μεγάλο καζάνι βράζει το χοιρινό με νερό όπου τακτικά γίνεται
το λεγόμενο ξάφρισμα. Εδώ φυσικά λιώνει και αρκετό από το
λίπος του χοιρινού, εξού και το λιώσιμο του χοιρινού. Τελικά τα
βρασμένα κομμάτια του χοιρινού τσιγαρίζονται με λάδι,
διάφορα μπαχαρικά και αρωματικά φυτά. Ήδη το παστό είναι
έτοιμο προς αποθήκευση. Παλιότερα το αποθήκευαν σε
πήλινες στάμνες και το σκέπαζαν με το ίδιο το λίπος του
χοιρινού που είχε λιώσει στο καζάνι. Σήμερα το σκεπάζουν με
λάδι και χρησιμοποιούν τα ψυγεία για τη διατήρηση του
παστού χοιρινού.
Γιάννη νάσαι καλά με την οικογένεια , καλοφάγωτο ΄τι απέμεινε
από το παστό και του χρόνου να το επαναλάβουμε. Μερικέ
φωτογραφίες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες για την ημέρα που
μας πρόσφεραν ο Γιάννης με τη Δήμητρα.όσο για τις τρεις
νεράιδες τους ακολουθούν τα χνάρια του Σκαμπαναίϊκου στο
χορό. Θεσπέσιες!!!!!!!!
Γιάννη Καμπούκου. Καλό κατακόκκινο κρασί, μίξη Μερλό με
Σειράχ που ήταν μια ευδαιμονία για τον ουρανίσκο και την
διάθεση.
Οι μεζέδες από το χοιρινό είτε στα κάρβουνα είτε μετά το
λιώσιμο εξαιρετικοί. Μαζευτήκαμε καμιά τριανταριά άτομα
αποφασισμένα για καλό φαγητό, κρασί και χορό. Ο Γιάννης με
τη Δήμητρα σαν οικοδεσπότες ήταν εξαιρετικοί και στη
διοργάνωση αλλά και στη δημιουργία του απαραίτητου
κλίματος για να περάσουμε όλοι καλά και να χορέψουμε για
ώρες.
Λίγα λόγια για το λιώσιμο του χοιρινού και την αποθήκευση
του.
Είναι ένας παραδοσιακός τρόπος που χρησιμοποιούσαν
ανέκαθεν οι ντόπιοι για να έχουν στο σπίτι οποιαδήποτε στιγμή
ένα εξαίσιο έδεσμα. Αφού σφάζεται το χοιρινό κόβεται σε
κομμάτια και αλατίζεται για 5 ή 6 ημέρες περίπου. Σε ένα
μεγάλο καζάνι βράζει το χοιρινό με νερό όπου τακτικά γίνεται
το λεγόμενο ξάφρισμα. Εδώ φυσικά λιώνει και αρκετό από το
λίπος του χοιρινού, εξού και το λιώσιμο του χοιρινού. Τελικά τα
βρασμένα κομμάτια του χοιρινού τσιγαρίζονται με λάδι,
διάφορα μπαχαρικά και αρωματικά φυτά. Ήδη το παστό είναι
έτοιμο προς αποθήκευση. Παλιότερα το αποθήκευαν σε
πήλινες στάμνες και το σκέπαζαν με το ίδιο το λίπος του
χοιρινού που είχε λιώσει στο καζάνι. Σήμερα το σκεπάζουν με
λάδι και χρησιμοποιούν τα ψυγεία για τη διατήρηση του
παστού χοιρινού.
Γιάννη νάσαι καλά με την οικογένεια , καλοφάγωτο ΄τι απέμεινε
από το παστό και του χρόνου να το επαναλάβουμε. Μερικέ
φωτογραφίες είναι αδιάψευστοι μάρτυρες για την ημέρα που
μας πρόσφεραν ο Γιάννης με τη Δήμητρα.όσο για τις τρεις
νεράιδες τους ακολουθούν τα χνάρια του Σκαμπαναίϊκου στο
χορό. Θεσπέσιες!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου