Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012
IOS HY
ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Κυκλοφορεί email που οδηγεί τους χρήστες σε site παρόμοιο με το CNN και στη συνέχεια τους προτρέπει να κάνουν κλικ σε κάποιο link ώστε να δουν video σχετικό με τις εξελίξεις στη Γάζα. Όταν οι χρήστες κάνουν κλικ στο video εμφανίζεται νέο παράθυρο που προτρέπει για εγκατάσταση/ενημέρωση του Adobe Flash Player (το πρόγραμμα που χρησιμοποιείται και για την αναπαραγωγή video στο Youtube).
Αν οι χρήστες επιλέξουν εγκατάσταση τότε εγκαθίσταται trojan ικανό να αντλήσει ακόμα και κωδικούς από e-banking και φυσικά και από άλλες online υπηρεσίες και δραστηριότητες που χρησιμοποιείτε (!).
Διαβάζετε με προσοχή τα email σας και σε καμία περίπτωση μην εξουσιοδοτείτε sites να εγκαθιστούν λογισμικό.Γενικότερα να είστε καχύποπτοι κατά την καθημερινή τόσο πλοήγηση στο Διαδίκτυο όσο και ανάγνωση των email σας.
Ενημερώστε επίσης όλες τις επαφές που έχετε στον υπολογιστή σας, να μην δέχονται μηνύματα από τις εξής διευθύνσεις:
nico_10_72@hotmail.fr nico_72_10@hotmail.fr yann.photos@ hotmail.fr kevinblancher@hotmail.fr
Πρόκειται για ιό «πειρατή» στον υπολογιστή σας και εάν κάποια από τις επαφές σας τον «αρπάξει» θα πληγείτε και εσείς. Στείλτε λοιπόν αυτό το μήνυμα σε όλους. Είναι επείγον και ο ιός κυκλοφορεί ήδη. Η επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας έχει ήδη ανακοινωθεί από το γαλλικό κανάλι EUROPE 1.
Τις προσεχείς ημέρες πρέπει να προσέξετε να μην ανοίξετε κανένα μήνυμα που ονομάζεται l'Invtation (πρόσκληση), ή τι θέλει η φωτογραφία σου σ/αυτό το site?
Όποιος κι' αν σας το έχει στείλει!!!Είναι ένας ιός που ανοίγει μια ολυμπιακή δάδα και καταστρέφει το σκληρό δίσκο του PC. Αυτός ο ιός θα σας σταλεί από κάποιον που έχετε στις επαφές σας, γι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να στείλετε αυτό το e-mail σε όλους. Εάν, λοιπόν, δεχτείτε ένα μήνυμα με θέμα 'invitation' (πρόσκληση)
ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΚΑΙ ΣΒΗΣΤΕ ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ PC ΣΑΣ.
Είναι ο χειρότερος ιός που έχει ποτέ ανακοινώσει το CNN και έχει καταταχθεί από τη Microsoft ως ο πιο καταστροφικός ιός που έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα! Αυτός ο ιός ανακαλύφθηκε χτες (?) το απόγευμα από την MCAfee και δεν έχει βρεθεί ακόμα λύση. Καταστρέφει απλούστατα την 'zero zone ' του σκληρού δίσκου όπου είναι κρυμμένες οι κύριες πληροφορίες! Ευχαριστώ. ----------------------------- Δ.. ΒΡΑΖΟΣ / D..VRAZOS ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Τμήμα Μηχανογραφικών Εφαρμογών Τηλ.: 210-7289666 210-7289666 210-7289666 210-7289666
Κυκλοφορεί email που οδηγεί τους χρήστες σε site παρόμοιο με το CNN και στη συνέχεια τους προτρέπει να κάνουν κλικ σε κάποιο link ώστε να δουν video σχετικό με τις εξελίξεις στη Γάζα. Όταν οι χρήστες κάνουν κλικ στο video εμφανίζεται νέο παράθυρο που προτρέπει για εγκατάσταση/ενημέρωση του Adobe Flash Player (το πρόγραμμα που χρησιμοποιείται και για την αναπαραγωγή video στο Youtube).
Αν οι χρήστες επιλέξουν εγκατάσταση τότε εγκαθίσταται trojan ικανό να αντλήσει ακόμα και κωδικούς από e-banking και φυσικά και από άλλες online υπηρεσίες και δραστηριότητες που χρησιμοποιείτε (!).
Διαβάζετε με προσοχή τα email σας και σε καμία περίπτωση μην εξουσιοδοτείτε sites να εγκαθιστούν λογισμικό.Γενικότερα να είστε καχύποπτοι κατά την καθημερινή τόσο πλοήγηση στο Διαδίκτυο όσο και ανάγνωση των email σας.
Ενημερώστε επίσης όλες τις επαφές που έχετε στον υπολογιστή σας, να μην δέχονται μηνύματα από τις εξής διευθύνσεις:
nico_10_72@hotmail.fr nico_72_10@hotmail.fr yann.photos@ hotmail.fr kevinblancher@hotmail.fr
Πρόκειται για ιό «πειρατή» στον υπολογιστή σας και εάν κάποια από τις επαφές σας τον «αρπάξει» θα πληγείτε και εσείς. Στείλτε λοιπόν αυτό το μήνυμα σε όλους. Είναι επείγον και ο ιός κυκλοφορεί ήδη. Η επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας έχει ήδη ανακοινωθεί από το γαλλικό κανάλι EUROPE 1.
Τις προσεχείς ημέρες πρέπει να προσέξετε να μην ανοίξετε κανένα μήνυμα που ονομάζεται l'Invtation (πρόσκληση), ή τι θέλει η φωτογραφία σου σ/αυτό το site?
Όποιος κι' αν σας το έχει στείλει!!!Είναι ένας ιός που ανοίγει μια ολυμπιακή δάδα και καταστρέφει το σκληρό δίσκο του PC. Αυτός ο ιός θα σας σταλεί από κάποιον που έχετε στις επαφές σας, γι αυτό πρέπει οπωσδήποτε να στείλετε αυτό το e-mail σε όλους. Εάν, λοιπόν, δεχτείτε ένα μήνυμα με θέμα 'invitation' (πρόσκληση)
ΜΗΝ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΤΕ ΚΑΙ ΣΒΗΣΤΕ ΤΟ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟ PC ΣΑΣ.
Είναι ο χειρότερος ιός που έχει ποτέ ανακοινώσει το CNN και έχει καταταχθεί από τη Microsoft ως ο πιο καταστροφικός ιός που έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα! Αυτός ο ιός ανακαλύφθηκε χτες (?) το απόγευμα από την MCAfee και δεν έχει βρεθεί ακόμα λύση. Καταστρέφει απλούστατα την 'zero zone ' του σκληρού δίσκου όπου είναι κρυμμένες οι κύριες πληροφορίες! Ευχαριστώ. ----------------------------- Δ.. ΒΡΑΖΟΣ / D..VRAZOS ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Τμήμα Μηχανογραφικών Εφαρμογών Τηλ.: 210-7289666 210-7289666 210-7289666 210-7289666
Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012
Χωροφυλακή και άλλα.....
Όταν ο Χωροφύλακας ήταν ο φόβος και ο τρόμος!!!
Σπαρταριστές υπηρεσιακές αναφορές…
Αστυνομική εγκύκλιος διαταγή του 1883
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΙΑΤΑΓΗ
Προς άπασας τας Αρχάς του Κράτους, Νομάρχας και Δημάρχας της υπ' εμέ Αστυνομικής Περιφερείας, της πόλεως Δημητσάνας.
ΑΡΘΡΟΝ 1ον
Παρακαλούνται
πάντες και πάσαι όπως μεθαύριο, Πέμπτην 6ην Δεκεμβρίου 1883, κατά την
πανηγυρικήν εορτήν του Αγίου Νικολάου και επί τη εσχάτη ευκαιρία της
συγκεντρώσεως των ξένων, οι κάτοικοι της δικαιοδοσίας μου εκτελέσωσι
γενικήν καθαριότητα των δρόμων της εγχωρίου ταύτης πόλεως.
ΑΡΘΡΟΝ 2ον
Να
ενώσωσι δια στερεών αλύσεων τους κύνας και τους σκύλους και άπαντα τα
κακοποιά στοιχεία τα δυνάμενα να προσβάλλουν την εχγωρίαν αιδώ.
ΑΡΘΡΟΝ 3ον
Να
θέσωσι φίμωτρα ανά τα στόματα των φωνασκούντων εμψύχων ζώων και πτηνών,
διαφόρων καταγωγών, γένους και φύσεως ή και ανθρωπογύναικων,
ακαταλλήλων συμπεριφοράς εις ξένους κατά την υπερτελούμενην ενταύθα
πανήγυριν.
ΑΡΘΡΟΝ 4ον
Να εμποδισθούν βία το γκάρισμα των όνων και των μουλαριών, το χλιμίντρισμα των ίππων και των γαλών, δηλαδή των κατσουλιών.
ΑΡΘΡΟΝ 5ον
Θα
τους πεθάνω δι' άρθρων. Τι νομίζουν πώς είναι οι αυγοπώλαι, καπνοπώλαι,
οινοπώλαι, λαχανοπώλαι, μη εξαιρουμένων και των γνωστών εν γένει
εμπορευομένων. Να τηρήσουν άκραν καθαριότητα, καλήν ζύγισιν, αρίστην
ποιότητα και σκευάζουν δικαιοστάσιον των ζυγαριών των, των σταθμών των
και των μέτρων των, προς το συμφέρον της υπηρεσίας. Οι παραβάται του
διατάγματος τούτου τιμωρηθήσονται κατά το άρθρον 5 της Αστυνομικής
ταύτης διατάξεως και του άρθρου 72 του Ποινικού Νόμου Περί Βλάβης Ηθών
και Τιμής.
ΑΡΘΡΟΝ 6ον
Απαγορεύεται
το πλύσιμο τη θαλάσση. Επίσης η είσοδος αμφοτέρων των γενών και
ουδετέρων εις θερμούς λουτήρας καθ' όλην την διάρκεια της εορτής.
Ωσαύτως η διανυκτέρευσις και μετάβασις προς ρεμβασμόν εις τους πρόποδας
της θαλάσσης, παρά τας θάλασσας, αμφοτέρων των γενών, προς αποφυγήν
ακουσίου απαγωγής μεταξύ των.
ΑΡΘΡΟΝ 7ον
Όσοι παρ' εμού αφθώσιν και των οργάνων μου συλλαβούντες άρρενες μετά θηλέων, θέλουσι ραβδισθεί ανελλιπώς εν τω κρατητηρίω.
ΑΡΘΡΟΝ 8ον
Απαγορεύεται
η διέλευσις ανθρώπων επί κτηνών προς αποφυγήν καταπατήσεων παίδων, ως
και υπό βατήρος ελεύνοντος προ των κτηνών και ως λόγου χάριν είδον ο
υποφαινόμενος άρρενα σπεύδων ψιτ ψιτ ψιτ όπισθεν θήλεου τινός, οι πόδες
ηστόχησαν και δεν πάτησαν την εσθήτα του ποδός ταύτης, και ας είναι και
άλλην ημέραν θα τιμωρηθώσι δια το σπουδαίον τούτο ζήτημα. Και δια να
είμεθα εντός τάξεως οι παραβάται θα διώκονται βάσει του άρθρου 1072 του
Ποινικού Νόμου.
ΑΡΘΡΟΝ 9ον
Το
κλείσιμον των καταστημάτων κανονίζω, πλην των λεσχών, την δύσιν του
ηλίου και των οινοπωλείων την ενδεκάτην της νυκτός, των δε θεαμάτων την
δωδεκάτην μεσονύκτιον πλην του δημοσίου θεάματος της καραγκιοζαρίας την
πρωίαν περί το λυκαυγές αμά τη εμφανίσει του ηλίου εις την γην αβδηρίτων
κοινοτήτων. Και αυτό διότι θα παρίσταται ο υποφαινόμενος εν τη μεγάλη
στολή και παρασημοφορία.
ΑΡΘΡΟΝ 10ον
Απαγορεύονται αι σεισμικαί δονήσεις προς αποφυγήν καταπλήξεως του κοινού και του λαού και χάριν της τηρήσεως αναψυχής.
ΑΡΘΡΟΝ 11ον
Απαγορεύεται
ενώπιον ξένων η μαγκουροφορία, ο πυροβολισμός, το απότομον βήξιμον, η
εκκαθάρισις της ρινός (τούτου επιτρεπομένου εν απομακρυσμένη συνοικία
και περί λύχνον αφάς, όπως λέγανε οι παππούδες μας).
ΑΡΘΡΟΝ 12ον
Απαγορεύεται
το συνομιλείν εντός του λουτήρος με άτομα εις άλλους λουτήρας, ως και
το τάραγμα του ύδατος δι' αερίων αφεδρωνοκρουσιών.
ΑΡΘΡΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΝ
Περί
την μεσημβρίαν ψαλήσσεται μεγάλη παράκλησις προς απομάκρυνσιν πάσης
ασθενείας ζώων, ανθρώπων, γυναικών, περονόσπορου, ποδάγρας κλπ. Η
εκτέλεσις της παρούσης ανατίθεται εις τα υπ' εμέ όργανα.
Εν Δημητσάνα τη 3/12/1883
Ο Αστυνομικός Διοικητής
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΛΑΓΟΥΔΑΚΗΣ
Υπενωμοτάρχης
ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ
Εν Κούλουρη τη 10η Νοεμβρίου 1894
Προς το Σεβαστόν και Αξιότιμον Αρχηγείον Χωροφυλακής
ΑΘΗΝΑΖΕ
Έχω την τιμήν, να φέρω εις γνώσιν υμών τα κάτωθι.
Χθες
περί λύχνων αφάς, καιροφυλακτίσας λάθρα και υπούλως, συνέλαβον ζεύγος
ερωτομανές, αποτελούμενον εκ μίας εγχωρίου νεάνιδος και ενός αλλοφύλου
άρρενος εις στάσιν απρεπή, αλλά λόγω του δημοτικού σκότους και ελλείψει
ιδιωτικού φαναρίου εις χείρας μου, απέδρασαν και εξακολουθούν απέδρα,
αφήσαντες ακουσίως εις τον τόπον του εγκλήματος, τα τεκμήρια της ανόμου
πράξεώς των, την τε γυναικείαν σκελέαν, την εγχώριον παντούφλαν και τον
πήλον του αλλοφύλου άρρενος, άτινα συνέλαβον άνευ αντιστάσεως τινός.
Ο
ανήρ διετέλη ενταύθα εξ Αθηνών προσωρινώς και επί συστάσει, εις
πανδοχείον και απέδρα περί το λυκαυγές κρυφίως και υπούλως, δια του
πορθμείου.
Αύριον
θα επωφεληθώ της ενταύθα παγκοσμίου ζωοπανηγύρεως και θέλω προβάλλει
την εγχώριον παντούφλαν εις τους πόδας των γυναικών προς αναγνώρισιν της
ενόχου οικοδεσποτίσης, ταύτης κηρυχθείσης εις άγνοιαν.
Την σκελέαν κρατώ ως πειστήριον
Ευπειθέστατος ο Αναφέρων Αστυνόμος
ΜΙΧΑΛΗΣ ΖΟΥΛΑΧΜΑΚΗΣ
Ενωμοτάρχης
Η
αναφορά που ακολουθεί ανήκει στον Ιωάννη Πετράκη, υπαστυνόμο του
Κιλκίς, ο οποίος στις 7 Απριλίου 1923 αναφέρει στο τοπικό αστυνομικό
τμήμα εγγράφως:
Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης, εωράκαμεν τους ληστάς.
Κράζων δε "σταθήτε, ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας" και απαντησάντων "κλάστε μας τ’ αρχίδια", απέδρασαν.
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Επίδομα κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης 2012-2013. Κριτήρια, διαδικασίες κλπ.
Επίδομα κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης 2012-2013. Κριτήρια, διαδικασίες κλπ.
Θα χρειαστεί να περάσουμε αρκετοί από εκεί, καθώς το κρύο φέτος, θα είναι ... "ιδιόμορφο" ...
Φοβάμαι ότι δεν θα μοιάζει με τα κρύα που έχουμε ζήσει και ο χειμώνας αυτός, θα είναι ένας ...
"αλλιώτικος χειμώνας" ...
Η ηλεκτρονική διεύθυνση της ΓΓΠΣ στην οποία μπορούμε να κάνουμε αίτηση χορήγησης του επιδόματος, είναι η: https://www1.gsis.gr...login/login.htm
Η χρήση της υπηρεσίας θα γίνεται με τα ίδια συνθηματικά πρόσβασης, που χρησιμοποιούνται και για τις λοιπές υπηρεσίες της ΓΓΠΣ.
Μέσα από αυτή την εφαρμογή μπορούμε να επιλέξουμε αν θα υποβάλλουμε αίτηση ένταξης στο Μητρώο Δικαιούχων του Επιδόματος, λειτουργώντας ως "Δικαιούχος / Υποψήφιος Δικαιούχος του Επιδόματος" ή αν θα δηλώσουμε τα χιλιοστά των δαπανών θέρμανσης και λοιπά στοιχεία, για τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας, λειτουργώντας ως "Διαχειριστές - Εκπρόσωποι" των ενοίκων της.
Για την πληροφόρησή μας σχετικά με το "επίδομα κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης" μπορούμε να καλούμε στο τηλέφωνο: 210 4803131
Καλό βράδυ, καλό "χειμώνα" και καλή δύναμη σε όλους.
Πρόσθετες πληροφορίες, κριτήρια, ζώνες, διαδικασίες:
Εισοδηματικά κριτήρια:
Το ύψος των εισοδημάτων για τους άγαμους δικαιούχους, ανέρχεται στα 25.000,00€.
Για τους έγγαμους χωρίς παιδιά στα 35.000,00€,
με ένα παιδί στα 38.000,00€,
με δύο στα 41.000,00€ και
με τρία στα 44.000,00€.
Τα εισοδήματα που θα λαμβάνονται υπόψη, είναι αυτά που δηλώθηκαν, με τις φορολογικές δηλώσεις εισοδημάτων του 2011 (οικ. έτος 2012).
Περιουσιακά κριτήρια
Για τους άγαμους, δικαιούχοι είναι όσοι έχουν ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 150.000,00€,
για τις οικογένειες, όσες έχουν ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 200.000,00€.
Όσο αφορά τον προσδιορισμό της αξίας της ακίνητης περιουσίας για το επίδομα θέρμανσης θα λαμβάνεται υπόψη η αξία που έχει υπολογιστεί, από το ΕΤΑΚ του 2009.
Εδώ θα πρέπει να δοθεί λύση, γιατί θα προκύψουν προβλήματα σε φορολογούμενους, που ενώ βάσει της συνολικής αξίας των ακινήτων που είχαν, δεν ήταν δικαιούχοι, πούλησαν ακίνητα μετά το 2009 και η συνολική αξία αυτών που απομένουν, είναι πλέον κάτω από τα όρια αυτά (δηλαδή είναι πλέον δικαιούχοι).
Οι γεωγραφικές ζώνες ορίζονται (σε νομούς, νησιά):
Α' Ζώνη: Γρεβενών, Κοζάνης, Καστοριάς, Φλώρινας, Δράμας, Ευρυτανίας.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 3.000 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 900,00€.
Β' Ζώνη: Ιωαννίνων, Λάρισας, Καρδίτσας, Τρικάλων, Αρκαδίας, Πιερίας, Ημαθίας, Πέλλας, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Χαλκιδικής, Σερρών, Καβάλας, Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 1.800 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 540,00€.
Γ' Ζώνη: Αττικής (εκτός Κυθήρων & νησιών Σαρωνικού), Κορινθίας, Ηλείας, Αχαΐας, Αιτωλοακαρνανίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Λέσβου, Χίου, Κέρκυρας, Λευκάδας, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας, Άρτας.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 960 λίτρα και η η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 388,00€.
Δ' Ζώνη: Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου, Λασιθίου, Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου, Μεσσηνίας, Λακωνίας, Αργολίδας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας & Ιθάκης, καθώς και τα νησιά Κύθηρα και Σαρωνικού.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 600 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 180,00€.
Κατανάλωση ανά ζώνη
Το μέγιστο όριο κατανάλωσης σε λίτρα που επιδοτείται ανά κλιματική ζώνη ορίζεται:
Κλιματική ζώνη Ανώτατη κατανάλωση /m2 (lt)
Α’΄ Ζώνη............................25
Β’΄ Ζώνη............................15
Γ’΄ Ζώνη..............................8
Δ’΄ Ζώνη..............................5
Τα ανώτατα τετραγωνικά μέτρα επιδότησης, ορίζονται σε 120.
Η επιστροφή υπολογίζεται με ανώτατο όριο ανάλογα με την κλιματική ζώνη.
Η επιδότηση αφορά κτήρια που χρησιμοποιούνται ως κύρια κατοικία και είναι δηλωμένα στη δήλωση Ε9 (και εδώ ενδέχεται να προκύψουν προβλήματα).
Η χορήγηση θα πραγματοποιείται ύστερα από αίτηση του φορολογουμένου στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση και έπειτα από διασταύρωση της πραγματοποίησης της αγοράς, μέσω του συστήματος παρακολούθησης πετρελαίου θέρμανσης ΗΦΑΙΣΤΟΣ.
Θα ακολουθήσει απόφαση για ποσό, που θα χορηγηθεί μέσω ΟΤΑ σε ειδικές ομάδες πληθυσμού, για την ενίσχυσή τους, ανεξαρτήτως είδους καυσίμου και τρόπου θέρμανσης (π.χ. οικογένειες χωρίς εργαζόμενους κτλ).
Διαδικασίες:
Με την ηλεκτρονική αίτηση για το επίδομα πετρελαίου μέσω της ΓΓΠΣ , οι δικαιούχοι θα πληροφορούνται αυτόματα αν δικαιούνται ή όχι την επιστροφή του ειδικού φόρου που θα αντιστοιχεί σε 0,30€ ανά λίτρο πετρελαίου, με διασταύρωση από το σύστημα ΗΦΑΙΣΤΟΣ (απαιτείται καταχώρηση των στοιχείων του παραστατικού αγοράς πετρελαίου που έλαβαν).
Στη συνέχεια και μόλις λάβουν απάντηση μετά από διασταύρωση με την φορολογική τους δήλωσης, ότι πληρεί ο δικαιούχος τα εισοδηματικά, οικογενειακά και γεωγραφικά κριτήρια, θα του επιστρέφεται ένας κωδικός αριθμός (πρωτόκολλο), που θα αντιστοιχεί στο συνολικό αριθμό των λίτρων, για τα οποία δικαιούται να λάβει το επίδομα με την μορφή επιστροφής του ειδικού φόρου πετρελαίου.
Θα χρειαστεί να περάσουμε αρκετοί από εκεί, καθώς το κρύο φέτος, θα είναι ... "ιδιόμορφο" ...
Φοβάμαι ότι δεν θα μοιάζει με τα κρύα που έχουμε ζήσει και ο χειμώνας αυτός, θα είναι ένας ...
"αλλιώτικος χειμώνας" ...
Η ηλεκτρονική διεύθυνση της ΓΓΠΣ στην οποία μπορούμε να κάνουμε αίτηση χορήγησης του επιδόματος, είναι η: https://www1.gsis.gr...login/login.htm
Η χρήση της υπηρεσίας θα γίνεται με τα ίδια συνθηματικά πρόσβασης, που χρησιμοποιούνται και για τις λοιπές υπηρεσίες της ΓΓΠΣ.
Μέσα από αυτή την εφαρμογή μπορούμε να επιλέξουμε αν θα υποβάλλουμε αίτηση ένταξης στο Μητρώο Δικαιούχων του Επιδόματος, λειτουργώντας ως "Δικαιούχος / Υποψήφιος Δικαιούχος του Επιδόματος" ή αν θα δηλώσουμε τα χιλιοστά των δαπανών θέρμανσης και λοιπά στοιχεία, για τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας, λειτουργώντας ως "Διαχειριστές - Εκπρόσωποι" των ενοίκων της.
Για την πληροφόρησή μας σχετικά με το "επίδομα κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης" μπορούμε να καλούμε στο τηλέφωνο: 210 4803131
Καλό βράδυ, καλό "χειμώνα" και καλή δύναμη σε όλους.
Πρόσθετες πληροφορίες, κριτήρια, ζώνες, διαδικασίες:
Εισοδηματικά κριτήρια:
Το ύψος των εισοδημάτων για τους άγαμους δικαιούχους, ανέρχεται στα 25.000,00€.
Για τους έγγαμους χωρίς παιδιά στα 35.000,00€,
με ένα παιδί στα 38.000,00€,
με δύο στα 41.000,00€ και
με τρία στα 44.000,00€.
Τα εισοδήματα που θα λαμβάνονται υπόψη, είναι αυτά που δηλώθηκαν, με τις φορολογικές δηλώσεις εισοδημάτων του 2011 (οικ. έτος 2012).
Περιουσιακά κριτήρια
Για τους άγαμους, δικαιούχοι είναι όσοι έχουν ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 150.000,00€,
για τις οικογένειες, όσες έχουν ακίνητα αντικειμενικής αξίας έως 200.000,00€.
Όσο αφορά τον προσδιορισμό της αξίας της ακίνητης περιουσίας για το επίδομα θέρμανσης θα λαμβάνεται υπόψη η αξία που έχει υπολογιστεί, από το ΕΤΑΚ του 2009.
Εδώ θα πρέπει να δοθεί λύση, γιατί θα προκύψουν προβλήματα σε φορολογούμενους, που ενώ βάσει της συνολικής αξίας των ακινήτων που είχαν, δεν ήταν δικαιούχοι, πούλησαν ακίνητα μετά το 2009 και η συνολική αξία αυτών που απομένουν, είναι πλέον κάτω από τα όρια αυτά (δηλαδή είναι πλέον δικαιούχοι).
Οι γεωγραφικές ζώνες ορίζονται (σε νομούς, νησιά):
Α' Ζώνη: Γρεβενών, Κοζάνης, Καστοριάς, Φλώρινας, Δράμας, Ευρυτανίας.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 3.000 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 900,00€.
Β' Ζώνη: Ιωαννίνων, Λάρισας, Καρδίτσας, Τρικάλων, Αρκαδίας, Πιερίας, Ημαθίας, Πέλλας, Θεσσαλονίκης, Κιλκίς, Χαλκιδικής, Σερρών, Καβάλας, Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 1.800 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 540,00€.
Γ' Ζώνη: Αττικής (εκτός Κυθήρων & νησιών Σαρωνικού), Κορινθίας, Ηλείας, Αχαΐας, Αιτωλοακαρνανίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Βοιωτίας, Εύβοιας, Μαγνησίας, Λέσβου, Χίου, Κέρκυρας, Λευκάδας, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας, Άρτας.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 960 λίτρα και η η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 388,00€.
Δ' Ζώνη: Ηρακλείου, Χανίων, Ρεθύμνου, Λασιθίου, Κυκλάδων, Δωδεκανήσου, Σάμου, Μεσσηνίας, Λακωνίας, Αργολίδας, Ζακύνθου, Κεφαλληνίας & Ιθάκης, καθώς και τα νησιά Κύθηρα και Σαρωνικού.
Η μέγιστη κατανάλωση που επιδοτείται εδώ, είναι τα 600 λίτρα και η υψηλότερη επιδότηση είναι τα 180,00€.
Κατανάλωση ανά ζώνη
Το μέγιστο όριο κατανάλωσης σε λίτρα που επιδοτείται ανά κλιματική ζώνη ορίζεται:
Κλιματική ζώνη Ανώτατη κατανάλωση /m2 (lt)
Α’΄ Ζώνη............................25
Β’΄ Ζώνη............................15
Γ’΄ Ζώνη..............................8
Δ’΄ Ζώνη..............................5
Τα ανώτατα τετραγωνικά μέτρα επιδότησης, ορίζονται σε 120.
Η επιστροφή υπολογίζεται με ανώτατο όριο ανάλογα με την κλιματική ζώνη.
Η επιδότηση αφορά κτήρια που χρησιμοποιούνται ως κύρια κατοικία και είναι δηλωμένα στη δήλωση Ε9 (και εδώ ενδέχεται να προκύψουν προβλήματα).
Η χορήγηση θα πραγματοποιείται ύστερα από αίτηση του φορολογουμένου στην παραπάνω ηλεκτρονική διεύθυνση και έπειτα από διασταύρωση της πραγματοποίησης της αγοράς, μέσω του συστήματος παρακολούθησης πετρελαίου θέρμανσης ΗΦΑΙΣΤΟΣ.
Θα ακολουθήσει απόφαση για ποσό, που θα χορηγηθεί μέσω ΟΤΑ σε ειδικές ομάδες πληθυσμού, για την ενίσχυσή τους, ανεξαρτήτως είδους καυσίμου και τρόπου θέρμανσης (π.χ. οικογένειες χωρίς εργαζόμενους κτλ).
Διαδικασίες:
Με την ηλεκτρονική αίτηση για το επίδομα πετρελαίου μέσω της ΓΓΠΣ , οι δικαιούχοι θα πληροφορούνται αυτόματα αν δικαιούνται ή όχι την επιστροφή του ειδικού φόρου που θα αντιστοιχεί σε 0,30€ ανά λίτρο πετρελαίου, με διασταύρωση από το σύστημα ΗΦΑΙΣΤΟΣ (απαιτείται καταχώρηση των στοιχείων του παραστατικού αγοράς πετρελαίου που έλαβαν).
Στη συνέχεια και μόλις λάβουν απάντηση μετά από διασταύρωση με την φορολογική τους δήλωσης, ότι πληρεί ο δικαιούχος τα εισοδηματικά, οικογενειακά και γεωγραφικά κριτήρια, θα του επιστρέφεται ένας κωδικός αριθμός (πρωτόκολλο), που θα αντιστοιχεί στο συνολικό αριθμό των λίτρων, για τα οποία δικαιούται να λάβει το επίδομα με την μορφή επιστροφής του ειδικού φόρου πετρελαίου.
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012
Για όλα φταίει ο Φούχτελ...
Για όλα φταίει ο Φούχτελ...
Δεν ξέρω αν είναι κομψό το ότι ο κ. Φούχτελ μας ενημέρωσε πως τη
δουλειά που κάνουν στη Γερμανία 1.000 εργαζόμενοι, στους δήμους της
Ελλάδας την κάνουν 3.000. Θα ήθελα ωστόσο πολύ να μάθω αν είναι αλήθεια.
Γιατί αν είναι, τότε αυτό που με εξοργίζει είναι ότι δεν μας το είχε
πει κανένας Ελληνας πολιτικός και κανένας δήμαρχος από αυτούς που
ξεσηκώνουν θεούς και δαίμονες για να ζητάνε παραπάνω λεφτά και
διορισμούς.Κανείς δεν αγαπά τις απολύσεις. Κι όλες οι κυβερνήσεις έχουν αφιερώσει ώρες επί ωρών στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα για να τις περιορίσουν στο ελάχιστο. Μακάρι να είχαν δείξει την ίδια ενεργητικότητα για τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα. Κάποια στιγμή ωστόσο θα πρέπει να αναλογιστούμε ποιος φταίει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί.
Ποιος διόριζε τους κολλητούς στην καθαριότητα για να τους μεταθέσει στις διοικητικές υπηρεσίες και μετά να ζητά κόσμο για τα σκουπίδια; Ποιος έφτιαχνε δημοτικές επιχειρήσεις βιτρίνας που φόρτωναν με ελλείμματα τους δήμους; Και τι σόι μικρομεγαλισμός ήταν αυτός, κάθε δήμος και ραδιόφωνο, για να εξυπηρετεί τις δημόσιες σχέσεις του κ. Δημάρχου - καλή ώρα ο 9,84 που έως πρόσφατα απασχολούσε αρκετές εκατοντάδες;
Γιατί ακόμα και αν δεν ισχύουν αυτά που είπε ο κ. Φούχτελ, το σίγουρο είναι ότι από τους τρεις χιλιάδες εργαζόμενους στους ΟΤΑ, οι 2.000 εργάζονται σκληρά και οι 1.000 αποτελούν ρουσφέτια. Δεν είναι τυχαίο πως με τον νόμο Ραγκούση καταργήθηκαν 4.500 δημοτικές επιχειρήσεις, τις περισσότερες από τις οποίες τις αγνοούσαμε. Και βέβαια καταργήθηκαν 4.500 διευθύνοντες σύμβουλοι και 4.500 διοικητικά συμβούλια - αργομισθίες δηλαδή εν δήμω... Πώς να μην υποστηρίξουν μετά ότι ο «Καλλικράτης» είναι προβληματικός;
Σε μια λογική κοινωνία όλα αυτά θα αποτελούσαν αντικείμενο σοβαρού διαλόγου. Με κοινωνική ευαισθησία ασφαλώς αλλά και με την κατανόηση ότι δεν γίνεται να έχουμε μισθούς Γερμανίας με παραγωγικότητα Ελλάδας και να διεκδικούμε κι από πάνω να μην αλλάξει τίποτα!
Γιατί τι άλλο είπε χθες ο κ. Τσίπρας όταν υποσχέθηκε πως «με έναν νόμο» θα επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προηγούμενα επίπεδα; Το πιστεύει; Είναι το δικό του «λεφτά υπάρχουν»; Ή απλώς τάζει γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του;
Οπως και να έχει, υποσχέσεις σαν κι αυτές συντηρούν την ψευδαίσθηση ότι με τσαμπουκά απέναντι στους πιστωτές θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Και βέβαια συμβάλλουν στο κλίμα έντασης και βίας -μια γεύση πήραμε ξανά προχθές στη Θεσσαλονίκη με τις αγριότητες κατά του Γερμανού προξένου- που τείνει να παραλύσει όχι μόνο την πολιτική ζωή αλλά και την οικονομία.
Το είπε με τον καλύτερο τρόπο από διπλανές στήλες ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης. «Αν αυτή την περίοδο επικρατήσει η λογική της βίας και η εναντίωση σε ό,τι δεν συμφωνεί με τη δική μας άποψη, η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει ακόμα και να πάρει 31,5 ή 44 δισεκατομμύρια ή όσα και αν δοθούν».
Το παρήγορο είναι ότι σε ορισμένους τομείς οι φορείς της βίας δείχνει να απομονώνονται. Η αθρόα συμμετοχή στις εκλογές των πανεπιστημίων, παρά τους τραμπουκισμούς και παρά τις εκκλήσεις της συντεχνίας για μποϊκοτάζ, είναι ένα θετικό μήνυμα.
Οπως βέβαια και η εκλογή στα διοικητικά συμβούλια ορισμένων κορυφαίων επιστημόνων -Ελλήνων και ξένων- με διεθνή καριέρα. Το όνειρο της ανοικτής και δυναμικής Ελλάδας δεν έχει πεθάνει!
επι-δεξιος (ψάλτης): «Για τους Σπαρτιάτες, Είλωτες και για τους Είλωτες...
επι-δεξιος (ψάλτης): «Για τους Σπαρτιάτες, Είλωτες και για τους Είλωτες...: Του Χρύσανθου Λαζαρίδη Ακούω διάφορους σήμερα να βρίζουν τη λεγόμενη «γενιά του Πολυτεχνείου». Ανήκω – θέλοντας και μη – σε εκεί...
ΠΥΡΓΟΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ: Ξεφτίλισαν τις τιμές στο ελαιόλαδο και η ευθύνη εί...
ΠΥΡΓΟΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ: Ξεφτίλισαν τις τιμές στο ελαιόλαδο και η ευθύνη εί...: Η υποκρισία στο μεγαλείο της. Αυτός μπορεί να είναι ο τίτλος ενός άρθρου που θα παρουσιάζει το εμπόριο ελαιολάδου την φετινή ελαιοκο...
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
Βρέχει δυνατά
Βρέχει Δυνατά. Στίχοι απο το φίλο και συμμαθητή Τίμο Λιακόπουλο από το Δώριο. Μουσική (Ωραίο ζεϊμπέκικο) Του Γιαννη Βενιζέλου. Καλή ακρόαση.
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012
«Λαμόγια» ... στο χακί - Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας Πηγή: «Λαμόγια» ... στο χακί - Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας
Μια εξωφρενική «μόδα» των τελευταίων ετών τείνει να περιβάλλει
με ιδιότυπο φωτοστέφανο τους πραξικοπηματίες της 21ης Απριλίου 1967!
Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και... η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χριστής διοίκησης»...
Οι ίδιοι οι συνταγματάρχες δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι στον 21ο αιώνα έμελλε να μνημονεύονται με ... επαίνους. «Εκείνοι τουλάχιστον δεν έκλεψαν», «δεν έκαναν περιουσίες», «ε, ρε Παπαδόπουλο που χρειάζονται τα σημερινά λαμόγια»... Από το 2010 κι εντεύθεν οι έπαινοι επεκτάθηκαν και στα της οικονομίας: «Επί χούντας ο κόσμος έτρωγε ψωμάκι», «αν δεν μιλούσες ζούσες καλά», «τότε δεν υπήρχε οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως σήμερα». Λες και γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη γενική κρίση ανάλογη της σημερινής, μέχρι το 1973...
Θα ασχοληθούμε με τον πρώτο μύθο, αυτόν που σχετίζεται με τη διαφθορά. Για το δεύτερο επιφυλασσόμαστε – όλο και κάποια επέτειος θα μας δώσει αφορμή.
Εν αρχή μια παρατήρηση: Οι ισχυρισμοί περί «λιτού» βίου των δικτατόρων και περί «αδιάφθορης» χούντας βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην εικόνα παρακμής που εξέπεμπαν αυτοί οι άνθρωποι έπειτα από την αποκαθήλωσή τους. Δεν είναι αυτό επιτομή των εννοιών «αφέλεια» ή «υποκρισία» - κατά περίπτωση;
Παρατήρηση δεύτερη: Όντως, «τα λαμόγια χρειάζονται έναν Παπαδόπουλο»- τουλάχιστον τα εκκολαπτόμενα. Χρειάζονται, για να πάρουν ... μαθήματα ταχύτητας, τόσο στη λήψη αποφάσεων, όσο και στη σύναψη καλών «κοινωνικών σχέσεων»...
Προτού καλά- καλά προλάβουν να ... ζεστάνουν τις καρέκλες των πολιτικών αξιωμάτων που κατέλαβαν, οι συνταγματάρχες νομοθέτησαν την αύξηση των αποδοχών τους. Σχεδόν διπλασίασαν τον πρωθυπουργικό μισθό: Από τις 23.600 τον ανέβασαν στις 45.000 δρχ, προς μεγάλη χαρά του πρώτου χουντικού πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Κόλλια. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπαδόπουλος ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα αργότερα, το Δεκέμβριο του 1967.
Με την ίδια ρύθμιση αυξήθηκαν οι αποδοχές των υπουργών και υφυπουργών, από τις 22.400 στις 35.000 δρχ. Θεσπίστηκαν επίσης και ημερήσια «εκτός έδρας»- χίλιες δρχ για τον πρωθυπουργό και 850 για υπουργούς και υφυπουργούς.
Ομολογίες δια στόματος Σάββα Κωσταντόπουλου...
Είναι γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος είχε στη διάθεσή του βίλα στο Λαγονήσι, στην οποία διέμενε αντί αστείου ενοικίου. Η βίλα ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση. «Σύμπτωση»: Ο Παπαδόπουλος στήριζε τον Ωνάση στη διαμάχη που είχε με άλλους «Κροίσους» της εποχής, με «μήλο της έριδος» το περιβόητο τρίτο διυλιστήριο της χώρας. Επειδή όμως σε θέματα διαπλοκής είναι αναγκαίος κάποιος ... πλουραλισμός, το άλλο «πρωτοπαλίκαρο» του καθεστώτος, ο Νίκος Μακαρέζος, τάχθηκε στο πλευρό του Νιάρχου.
Τσάμπα οι – ενίοτε άγριες – διαμάχες που μαίνονταν επί χρόνια, για το θέμα αυτό, στο εσωτερικό της «αδιάφθορης» χούντας: Τελικά, το 1972, ο Ωνάσης αποσύρθηκε και το τρίτο διυλιστήριο ανέλαβαν οι Ανδρεάδης – Λάτσης. Ένα ακόμη δόθηκε στο Βαρδινογιάννη.
Προτού «μιλήσουν» τα αποδεδειγμένα στοιχεία, ας δοθεί ο λόγος στον ίδιο τον προπαγανδιστικό ... στυλοβάτη της χούντας: Τον εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», Σάββα Κωσταντόπουλο. Η δικτατορία είχε συμπληρώσει μισό έτος ζωής, όταν ο Κωσταντόπουλος γνωστοποίησε - με επιστολή- στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ορισμένες διαπιστώσεις του:
«Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία. Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή και ούτω κάθε εξής)» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος).
Τα ίδια και χειρότερα τόνιζε στον Κ. Καραμανλή ο ακραιφνής χουντικός Κωσταντόπουλος, το Δεκέμβριο του '73. Αναφερόταν στην περίοδο Παπαδόπουλου, τον οποίο είχε ήδη ανατρέψει (25 Νοεμβρίου '73) ο λεγόμενος «αόρατος δικτάτορας», Δημήτρης Ιωαννίδης. Τόνιζε λοιπόν:
«Εδημιουργήθη μία αποπνικτική ατμόσφαιρα σκανδάλων δια την οποίαν δεν δυνάμεθα ακόμη να γνωρίζωμεν μέχρι ποίου σημείου ανταπεκρίνετο εις την πραγματικότητα. Πάντως, αντιστοιχία υπήρχε οπωσδήποτε» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος)
Η αλήθεια είναι ότι για πολλά από αυτά τα σκάνδαλα ... δυνάμεθα μια χαρά να «γνωρίζωμεν» λεπτομέρειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ας προτάξουμε όμως τα πιο «light» κρούσματα, προτού παραδοθούμε στον ίλιγγο τον οποίο «εγγυώνται» τα οικονομικά μεγέθη ορισμένων ιστορικών ...ξαφρισμάτων.
«Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών». Πολλά μπορεί να εννοούσε ο Κωσταντόπουλος, αλλά ας περιοριστούμε στην οικογενειοκρατία, όπως την τίμησε η κορυφαία «τριανδρία» της χούντας. Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος.
Ο βολέψας, του βολέψαντος- αδέλφια, γαμπροί, κουνιάδοι...
Ο αρχηγός Παπαδόπουλος έκανε τον έναν αδελφό του, τον Κωνσταντίνο, στρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ». Ο άλλος αδελφός, ο Χαράλαμπος, προφανώς ανεχόταν λιγότερες σκοτούρες. Αρκέστηκε στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, στην οποία αναρριχήθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Τέτοια άλματα στην υπαλληλική ιεραρχία, θα τα ζήλευε και ο φημισμένος αθλητής του επί κοντώ, ο Χρήστος Παπανικολάου, o οποίος – ειρήσθω εν παρόδω- το 1967 κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες, στην Τύνιδα.
Το Στέλιο Παττακό, πάλι, τον ενθουσίαζαν οι κατασκευές- όπως δείχνει και η ψύχωσή του με ... το μυστρί. Αποφάσισε λοιπόν να αναθέσει στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση, διάφορες επικερδείς δουλειές με το Δήμο Αθηναίων. Κατασκευή υπόγειου γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος, τεχνικές μελέτες, κλπ. Πρακτικά πράγματα, πολλά χρήματα...
Ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και – αργότερα- Βόρειας Ελλάδας. «Αι βέβαιοι μικρολοβιτούραι του Ματθαίου» συμπεριλαμβάνονταν στα πολλά συμπτώματα διαφθοράς του καθεστώτος, που διέγνωσε και κοινοποίησε με επιστολή του στον Κ. Καραμανλή ο γνωστός «γεφυροποιός», Ευάγγελος Αβέρωφ (Οκτώβριος 1968). Κατά τα φαινόμενα, όμως, ο Ματθαίου ήταν ... περιστεράκι εν συγκρίσει προς δυο άλλους «εθνοσωτήρες». Τον Ιωάννη Λαδά και το Μιχάλη Ρουφογάλη.
Ο Λαδάς απέκτησε το σκωπτικό προσωνύμιο «κύριος καθαρά χέρια», χάρη στη ροπή του προς τα ... θαλασσοδάνεια. Ο Ρουφογάλης, αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, έγινε διάσημος για δυο βασικές συνήθειές του. Η πρώτη: Με τη γυναίκα του Ντέλλα, φωτομοντέλο που νυμφεύθηκε το '73, επιδόθηκαν σε «θορυβώδεις δεξιώσεις, δημοσίας εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξιν πλούτου» (εκφράσεις του Σάββα Κωσταντόπουλου). Η άλλη συνήθεια: Η εξασφάλιση δανειοδοτήσεων σε «ημετέρους», φυσικά με επιβάρυνση των κρατικών τραπεζών. Στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το περιοδικό «Ταχυδρόμος» αποκάλυψε δυο σχετικά έγγραφα του Ρουφογάλη. Μια κατηγορία δανείων αναφερόταν ως «χαριστικά και επισφαλή». Στα «χορηγηθέντα» δάνεια καταγραφόταν ποσό άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και στα «υπό έγκρισιν» πάνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δρχ.
Προτού καν κλείσουν ένα μήνα στην εξουσία...
Ας δούμε όμως, με κάποια χρονική σειρά, μερικά από τα χουντικά ... κατορθώματα. Προτάσσουμε επτά κινήσεις τους- όλες, σκέτα ...ορόσημα.
Πρώτο «ορόσημο»: Σαν ... έτοιμοι από καιρό, οι «εθνοσωτήρες» υπέγραψαν την πρώτη τους τερατώδη σύμβαση, προτού καν συμπληρωθεί μήνας από το πραξικόπημα – ναι, τέτοια αδημονία είχαν! Τη Δευτέρα, 15 Μαΐου 1967 ανέθεσαν στην αμερικανική εταιρεία Litton το ακαθόριστο έργο της παροχής «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως», κάπου στην Κρήτη και τη Δυτική Πελοπόννησο.
Υποτίθεται ότι η εταιρεία θα φρόντιζε να γίνουν επενδύσεις ύψους 840 εκατομμυρίων δολαρίων για 12 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο της έδωσε ως προκαταβολή 1,2 εκ. δολάρια και ανέλαβε τις εξής υποχρεώσεις: Να καλύψει όσα έξοδα θα έκανε η Litton για να «αναπτυξιακό της έργο» συν 11% ως ποσοστό κέρδους, αλλά να εξασφαλίσει και προμήθεια 2% επί της αξίας κάθε επένδυσης, από αυτές που θα «έφερνε» η εταιρεία.
Ίδια, περίπου, ρύθμιση για τη Litton είχε προωθήσει στη Βουλή το 1966 μια από τις «κυβερνήσεις των αποστατών» – εκείνη του Στεφανόπουλου. Οι αντιδράσεις των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όμως, ακύρωσαν το εγχείρημα, το Σεπτέμβριο του έτους εκείνου. Για την ακρίβεια, το ανέβαλαν για οκτώ μήνες.
Τι έκανε στην ουσία η Litton, αξιοποιώντας την προσφορά της χούντας προς αυτήν; Δεν προσέλκυε επενδυτές, δήλωνε όμως έξοδα και πληρωνόταν από το ελληνικό κράτος! Εμπράκτως η ίδια η χούντα αναγνώρισε το φιάσκο της ανάθεσης, τερματίζοντας την ισχύ της σύμβασης, την Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 1969 (ΦΕΚ 1969/Α/268). Όμως – όλα κι όλα- η Litton πήρε και το επιπρόσθετο 11% επί των δηλωθέντων εξόδων της!
Η επίσημη εξήγηση του καθεστώτος για λύση της σύμβασης; «Αι ελληνικαί υπηρεσίαι είναι εις θέσιν να συνεχίσουν άνευ ειδικής βοηθείας τας προσπαθείας δια την ανάπτυξιν»...
Αυτό που η χούντα ομολόγησε εμπράκτως, νωρίτερα το είχε δηλώσει ευθαρσώς στο περιοδικό «Ramparts» ο Ρόμπερτ Αλαν, υπεύθυνος του γραφείου της εταιρείας στην Αθήνα: «Τα κέρδη μας είναι ασφαλώς μεγάλα, διότι ουσιαστικά δεν κάνουμε εμείς επενδύσεις».
Ο Αλαν είχε κάθε λόγο να συμπαθεί το δικτατορικό καθεστώς και ουδέποτε έκρυψε αυτή του την ...αγάπη. Όταν κάποτε κλήθηκε να σχολιάσει τα βασανιστήρια και τις διώξεις σε βάρος των αντιφρονούντων, είπε: «Οι περισσότεροι εξόριστοι και φυλακισμένοι ζουν σε νησιά, όπως είναι η Καταλίνα (σ.σ. θέρετρο στην Καλιφόρνιας). Είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν και να έρχονται. Αναπνέουν καθαρό αέρα, βρίσκονται κάθε μέρα σε ωραίο ηλιόλουστο περιβάλλον και απλώς δεν έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο».
Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ... θάμα
Δεύτερο «ορόσημο»: Το Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 1968, ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε ότι κατέφθασε η ώρα να εκπληρώσει η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» μια υπόσχεση, την οποία είχε δώσει προς τον Θεό η ...Δ΄ Εθνοσυνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Άργος το 1829: Την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού του Σωτήρος. Ως τόπος ορίστηκαν τα Τουρκοβούνια. Το «Τάμα», όπως καθιερώθηκε να λέγεται, αντιπροσώπευε στο έπακρο τη μεγαλομανία του καθεστώτος. «Θα αποτελέσει, μετά την οικοδόμησίν του, το τρίτο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Αθηνών, μετά τον κλασσικό Παρθενώνα και τον Βυζαντινό Λυκαβηττό», έγραφε η «Ηχώ των Ενόπλων Δυνάμεων» τον Ιούνιο του 1973. Μέχρι τότε, δεν είχαν γίνει καν τα οριστικά σχέδια του έργου. Κι ούτε θα γίνονταν ποτέ...
Τι ακριβώς συνέβαινε με το «Τάμα»; Γιατί ... δεν χτιζόταν τίποτα, επί χρόνια; Από τη δύση του '68 η χουντική προπαγάνδα είχε αρχίσει να διαφημίζει περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι κατέθεταν για αυτόν τον «ιερό σκοπό» τον οβολό τους. Τον Μάιο του '69 συγκροτήθηκε και μια «Ανώτατη Επιτροπή», με πρόεδρο τον πρωθυπουργό Παπαδόπουλο και μέλη τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πέντε υπουργούς. Ανάμεσά τους, ο Παττακός (Εσωτερικών) και ο Μακαρέζος (Συντονισμού). Εν ολίγοις, ολόκληρη η κορυφαία χουντική «τριανδρία» επέβλεπε τα του έργου, έχοντας την αρωγή – πέραν των άλλων υπουργών- και ενός «Γνωμοδοτικού Συμβουλίου», που το απάρτιζαν πρυτάνεις, ακαδημαϊκοί, ο δήμαρχος Δημ. Ρίτσος και άλλοι παράγοντες. Από τον Ιούνιο του '69 επέβλεπαν και το «Ειδικό Ταμείο» που συστάθηκε τότε, για την οικονομική διαχείριση του έργου.
Μυστήριο κάλυπτε τα του «Τάματος», μέχρι τον Ιανουάριο του '74. Τότε δημοσιεύθηκε ο απολογισμός του «Ειδικού Ταμείου». Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ...θάμα. Στο «Ταμείο» είχαν εισρεύσει 453,3 εκατομμύρια δρχ, εκ των οποίων είχαν εξαφανιστεί τα 406 εκατομμύρια! Όλα αυτά δαπανήθηκαν – υποτίθεται- για απαλλοτριώσεις, «προπαρασκευαστικά έργα», «μελέτες», εργασίες «διοικήσεως και λειτουργίας»...
Από τη συνολική «αποταμίευση» των 453,3 εκατομμυρίων, τα 230 ήταν δάνεια. Τα 180 προήλθαν από εισφορές και δωρεές, τμήμα των οποίων κάλυψαν φορείς του Δημοσίου – πχ η Αγροτική Τράπεζα έδωσε 10 εκατομμύρια. Τα υπόλοιπα 43,3 εκατομμύρια ήταν «επιχορήγηση» από τον τακτικό προϋπολογισμό.
Την αχαλίνωτη διασπάθιση δημοσίου χρήματος την υπογραμμίζει ένα ακόμη στοιχείο: Στην τριετία 1970 -73 έγιναν τρεις διαγωνισμοί για «προσχέδια» του «Τάματος». Απέτυχαν παταγωδώς και κηρύχθηκαν άγονοι. Ελάχιστοι αρχιτέκτονες ενδιαφέρθηκαν και κατέθεσαν προτάσεις, μολονότι τα αντίστοιχα χρηματικά βραβεία ήταν άκρως χορταστικά. Συνολικά, στην τριετία υποβλήθηκαν 73 προτάσεις, καμία όμως δεν κρίθηκε ικανοποιητική. Κι όμως, μοιράστηκε – μαζί με τους επαίνους για τις σχετικές προσπάθειες- το ποσό των 3.650.000 δρχ. Ποσό που υπερέβαινε ... 900 φορές το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα.
Η μεγάλη ευεργεσία προς τον κύριο Μακντόναλντ
Ήταν αδύνατον φυσικά να υπολογιστεί πόσοι ... αστέρες του καθεστώτος έλαβαν μέρος – με τους ευνοούμενούς τους- σε αυτό το τρομακτικών διαστάσεων φαγοπότι. Την «επίβλεψη» πάντως την είχε - όπως προείπαμε- σύσσωμη η ... αφρόκρεμα του καθεστώτος. Εάν υποτεθεί ότι το «Τάμα» κλήθηκε να άρει ... μια εκκρεμότητα 139 ετών (1829 – 1968), τότε το ποσό που εξαφάνισαν τα αρπαχτικά της χούντας αντιστοιχεί σχεδόν σε τρία εκατομμύρια δρχ για κάθε χαμένο χρόνο! Καθόλου άσχημα...
Κάποιοι ενδεχομένως διερωτώνται πώς «βγήκαν στη φόρα» τα οικονομικά στοιχεία του «Τάματος», προτού καταρρεύσει η χούντα. Η απάντηση είναι απλή: Είχε ήδη αποκαθηλωθεί - προ δυο μηνών- ο Παπαδόπουλος κι ο Ιωαννίδης δεν είχε κανένα λόγο να κρύβει τη «φαυλοκρατία» των «άλλων».
Τρίτο «ορόσημο»: Το 1969 φαίνεται πως οι ... μίζες της Litton είχαν ξεκοκαλιστεί. Ήταν λοιπόν ώρα για μία ακόμη μεγάλη, αποικιοκρατική σύμβαση, απ' αυτές που όταν υπογράφονται τρία τινά μπορεί να «μαρτυρούν» για τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος: Αν δεν είναι ηλίθιοι, αν δεν νιώθουν - για κάποιο λόγο- εξαναγκασμένοι, τότε σίγουρα κάτι άλλο περιμένουν. Οι δυο τελευταίες εκδοχές φυσικά μπορούν να συνυπάρξουν...
Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, από τις ΗΠΑ, σύμβαση για την κατασκευή της Εγναντίας Οδού (ΦΕΚ 1969/Α/15). Ποια ήταν η κατάληξη; Ο Αμερικανός πήρε τα μπογαλάκια του κι έφυγε, ενώ το Δημόσιο είχε επιβαρυνθεί σε βαθμό απίστευτο.
Μοιραίο ήταν να συμβεί αυτό. Το έργο υπολογίστηκε στα 150 εκ. δολάρια, εκ των οποίων σχεδόν το 1/3 θα το κάλυπτε το ελληνικό κράτος. Οι ... χακί φύλαρχοι της στρατοκρατούμενης ελληνικής Μπανανίας, όμως, δεν χαλιναγώγησαν τη γαλαντομία τους. Εγγυήθηκαν τα δάνεια του Μακντόναλντ, τον «διευκόλυναν» με αμέτρητα ομόλογα, του έδωσαν 4,5 εκ. δολάρια ως προκαταβολή και όρισαν την αμοιβή του επί των εξόδων, συνυπολογίζοντας σε αυτά τη χρηματοδότηση του ... Δημοσίου!
Το φοβερό ήταν ότι θα διεκπεραίωναν το έργο γηγενείς υπερεργολάβοι – ο Αμερικανός απλώς θα μεριμνούσε για μελέτες και δάνεια.Εάν ο Μακντόλαντ διαπίστωνε πως δεν επαρκούσαν τα 150 εκ. δολάρια, είχε δυο επιλογές. Να ψάξει για περισσότερα ή «να θεωρηθή εκτελέσας την σύμβασιν άμα τη συμπληρώσει της κατασκευής τμήματος της οδού, ούτινος η αξία ανέρχεται εις 150 εκ. δολάρια».
Ο Μακντόναλντ δεν εξασφάλισε καμία χρηματοδότηση – ίσως να μην είχε και λόγους να το κάνει. Αποχαιρέτησε, λέγοντας ίσως νοερά κάποιο «thanks folks» για τα 4,8 εκ. δολάρια συν τα 33,4 εκ. σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου που πρόλαβε να τσεπώσει.
«Στεγαστική αποκατάστασις» και θεσμοθέτηση ατιμωρησίας
Τέταρτο «ορόσημο»: Το 1970 οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τη στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα. Διότι, καλοί οι μισθοί, καλά τα αξιώματα και τα ρουσφέτια, αλλά αν δεν είχες – βρε αδελφέ- ένα εγγυημένο, καλό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, κινδύνευες. Θα σε πετύχαινε ο αναρχο- κομμουνισμός «ασκεπή» και θα σου άνοιγε το κεφάλι...
Πέμπτο «ορόσημο»: Περίοδος εορτών ήταν, οι «εθνοσωτήρες» αποφάσισαν – ίσως εν όψει πρωτοχρονιάς - να κάνουν άλλο ένα καλό δώρο στον εαυτό τους. Καλό και ωφέλιμο στο ... διηνεκές – έτσι τουλάχιστον ήλπιζαν. Την Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 1970, νομοθέτησαν τα «περί ευθύνης υπουργών». Μεταβατική διάταξη (παρ. 48) του ΝΔ 802 όριζε ότι δεν μπορούσε να ασκηθεί δίωξη εναντίον υπουργού ή υφυπουργού της δικτατορίας, παρά μόνο εάν το αποφάσιζαν οι ... συνάδελφοί του.
Για να έχουν απολύτως ήσυχο το κεφάλι τους, οι συνταγματάρχες συμπεριέλαβαν κάτι ακόμη στη ρύθμιση: «Παρέγραψαν» όλα τα εγκλήματα, «δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» κάποιας Βουλής, μελλοντικής.
Εάν επιτύγχανε το κατοπινό εγχείρημα της λεγόμενης «φιλελευθεροποίησης», με τον Μαρκεζίνη και τις ελεγχόμενες εκλογές, κατά πάσα βεβαιότητα θα επιβίωνε αυτή η ασυλία που πρόσφεραν στην αφεντιά τους οι συνταγματάρχες. Δυστυχώς για αυτούς, έπειτα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου κατέστη ανέφικτη η «μετάσταση» τέτοιων χουντικών θεσμών στο κοινοβουλευτικό τοπίο.
Έκτο «ορόσημο»: Ήταν Μάιος του 1972, όταν η χούντα απάλλαξε τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τομ Πάππας από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις, για έξι αγροτοβιομηχανικές μονάδες σε διάφορες περιοχές της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72).
Αυτό ήταν το δεύτερο χατίρι των συνταγματαρχών προς τον Πάππας. Το πρώτο – πιθανότατα και το μεγαλύτερο – είχε γίνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα (ΦΕΚ 1968/Α/201). Ήταν το «πράσινο φως» για τα εργοστάσια εμφιάλωσης της Coca- Cola, το οποίο είχαν αρνηθεί να «ανάψουν» οι προδικτατορικές κυβερνήσεις, θεωρώντας το συγκεκριμένο σχέδιο του επιχειρηματία άκρως ανταγωνιστικό προς την εγχώριο παραγωγή αναψυκτικών.
Ο Πάππας είχε απασχολήσει και για άλλο λόγο, εντονότατα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πριν από το πραξικόπημα: Η Ένωση Κέντρου και η ΕΔΑ είχαν καταγγείλει ως προνομιακούς ... μέχρι αηδίας τους όρους της επένδυσης που είχε κάνει στη Θεσσαλονίκη, με το διυλιστήριο της ESSO, το '62. Το φθινόπωρο του '64, μάλιστα, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου επέβαλλε στον Πάππας τροποποίηση της συγκεκριμένης σύμβασης.
Χρηματοδότησαν και την εκστρατεία του ... Νίξον!
Ο Τομ Πάππας ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής της χούντας. Τόσο γρήγορα συντελέστηκε η μεταξύ τους οικονομική – πολιτική διαπλοκή, ώστε το 1967, στην κυβέρνηση Κόλλια , διορίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης ένας προσωπάρχης του επιχειρηματία, ο Παύλος Τοτόμης. Στη συνέχεια ο Τοτόμης ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της ΕΤΒΑ. Ο Τομ Πάππας ήταν παράλληλα υποστηρικτής και βασικός χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον, για τις αμερικανικές εκλογές του 1968.
«Παράλληλα»; ....Όχι ακριβώς. Κατά τα φαινόμενα ο Πάππας βρήκε τρόπο να ενώσει τις δυο μεγάλες ... συμπάθειές του, την ελληνική χούντα και το Νίξον. Με δεσμούς ... χρήματος. Κάτι πολύ ενδιαφέρον κατέθεσε στο αμερικανικό Κογκρέσο ο Έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που ζούσε στην Ουάσιγκτον: Ότι η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά... Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!
Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ' εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.
Έβδομο «ορόσημο»: Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 1972. Ο Παττακός έδωσε εντολή να «διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα κρέατα. Ποια κρέατα; Της Αργεντινής. Αυτά που «μαύριζαν», αυτά που θα «ξέμεναν». Τα γνωστά και ως «κρέατα Μπαλόπουλου». Μαζί με το «Τάμα», ίσως το πιο ... εμβληματικό σκάνδαλο της χούντας!
Ο Μιχάλης Μπαλόπουλος ήταν υφυπουργός Εμπορίου. Αυτός κι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο Ζαφείρης Παπαμιχαλόπουλος, κάθισαν στο εδώλιο για το σκάνδαλο των κρεάτων. Σκάνδαλο ... πολυεπίπεδο, με κατηγορητήριο πλούσιο!
Η σοβαρότερη κατηγορία σε βάρος των δυο, ήταν πως χρηματίζονταν «κατά συρροήν» από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας που επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος. Αποτέλεσμα της συγκέντρωσης αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων ήταν οι ανατιμήσεις στις τιμές του κρέατος – ίσως, ακόμη, οι ευνοημένοι έμποροι να ήθελαν έτσι να καλύπτουν και τα έξοδα των δωροδοκιών...
Απαγορεύτηκε, επίσης, για κάποιο διάστημα η διάθεση ντόπιου κρέατος, ώστε να προωθηθούν στην αγορά τα προβληματικά, εκείνα της Αργεντινής. Η προαναφερθείσα εντολή του Παττακού ήταν γραπτή και αναγνώστηκε στο δικαστήριο.
Ο Μπαλόπουλος έγινε σλόγκαν και ... στα γήπεδα
Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε τον Ιούνιο του '74 σε ποινή φυλάκισης 3,5 ετών, η οποία μειώθηκε σε 14 μήνες το 1976. Το σκάνδαλο των κρεάτων ήταν το μοναδικό που «έστειλε» στο εδώλιο αξιωματούχους της χούντας, προτού καταρρεύσει η χούντα. Η εξήγηση είναι η ίδια με εκείνη, για τη δημοσιοποίηση των ατασθαλιών του «Τάματος»: Ο Ιωαννίδης επιθυμούσε να καταδείξει ότι ήταν αναγκαία, από ηθικής πλευράς, η ανατροπή του Παπαδόπουλου.
Κάπως έτσι έμεινε στην ... Ιστορία το όνομα του Μπαλόπουλου, τον οποίον περιέβαλαν επίσης επίμονες φήμες για ατασθαλίες στον ΕΟΤ, όταν ήταν γραμματέας του οργανισμού.
Το σκάνδαλο των κρεάτων ενέπνευσε και τους ... φιλάθλους. Εάν κάποιος ποδοσφαιριστής δεν απέδιδε καλά, η κερκίδα τον αποκαλούσε με ευκολία «βόδι Αργεντινής» ή «κρέας του Μπαλόπουλου».
Μέσα σε αυτή τη ... θύελλα των σκανδάλων, φάνταζαν «παρωνυχίδες» ήσσονος σημασίας οι απ' ευθείας αναθέσεις – χωρίς διαγωνισμούς- έργων σε διάφορες εταιρείες. Όσο για τη «λιτή» ζωή που έκαναν οι συνταγματάρχες και οι δικοί τους άνθρωποι, θα άξιζε τον κόπο να διαβάσει κανείς τις εξιστορήσεις της Ντέλλας Ρουφογάλη, τόσο για τη δική της ντόλτσε βίτα, όσο και για τη χλιδή της διαμονής της ίδιας και της Δέσποινας Παπαδοπούλου στο Παρίσι, όταν – κάποια στιγμή- το επισκέφθηκαν οι δύο τους.
Για την συνηθισμένη εν Ελλάδι ζωή της, η Ντέλλα Ρουφογάλη έχει πει:
«Αρχίζω να ράβω την καινούρια μου γκαρνταρόμπα στους μετρ της ραπτικής για τους οποίους μέχρι τώρα έκανα επιδείξεις. Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου. Μου φέρονται με έκδηλο σεβασμό και τα κομπλιμέντα τους είναι υπερβολικά. Αλλά μου αρέσει. Εγώ εξακολουθώ να φέρομαι φιλικά προς τους παλιούς γνωστούς και τους καινούριους, πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια. Αισθάνομαι πως έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω τους πάντες. Ο Μιχάλης συνήθως δεν αρνείται. Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει» (Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977»).
«Χαβιάρι Περσίας και παγωμένα καβούρια Αλάσκας»
Υπήρχαν όμως και τα .. έκτακτα περιστατικά, όπως οι αρραβώνες της με το Ρουφογάλη. «Την επόμενη βδομάδα καινούρια δώρα, καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια απ' όλα τα νησιά της Ελλάδας, κούτες με το καλύτερο χαβιάρι της Περσίας και παγωμένα καβούρια της Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τι να τα κάνω».
Για την Ιστορία: Τους αρραβώνες του ζεύγους τίμησαν προβεβλημένοι επιχειρηματίες, όπως οι Λάτσης και Κιοσέογλου. Στο γάμο τους; Το ... αδιαχώρητο. Θυμάται η Ντέλλα: «Ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο εφοπλιστής Θεοδωρακόπουλος με το γιο του τον Τάκη, ο Κώστας Δρακόπουλος των διυλιστηρίων, ο Νίκος Ταβουλάρης των ναυπηγείων, το ζεύγος Μποδοσάκη, ο Αγγελος Κανελλόπουλος των τσιμέντων 'Τιτάν' με τη γυναίκα του, ο Τομ Πάππας, ο Γ. Λύρας, ο Γιώργος Ταβλάριος, εφοπλιστής από τη Νέα Υόρκη με τη γυναίκα του και ο Γιάννης Λάτσης με τη μεγάλη του κόρη, αφού η γυναίκα του την ίδια μέρα πάντρευε την ανηψιά της σε άλλη εκκλησία».
Αυτή ήταν λοιπόν η ... αδιάφθορη δικτατορία! Αναμφιβόλως, η χούντα μετέφερε ... πολύ μακριά τη σκυτάλη της διαφθοράς, την οποία – για να είμαστε ακριβείς- παρέλαβε από τα προγενέστερα χρόνια.
Υπενθυμίσεις επιγραμματικές: Σκάνδαλο «Siemens» που προκάλεσε και τη ρήξη στις σχέσεις του Παπάγου με τον Μαρκεζίνη, το 1954. Άφθονα... κλέη της οκταετίας (1955- 63) Καραμανλή, από τα «βραχώδη οικόπεδα της Φιλοθέης» και τα φουσκωμένα κέρδη εργολάβων, μέχρι την ηλεκτροδότηση της «Πεσινέ» με όρους σκανδαλωδώς ευνοϊκούς. Απόφαση της Βουλής, τον Φεβρουάριο του 1965, να παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο τους Κ. Καραμανλή, Π. Παπαληγούρα και Ν. Μάρτη για την «Πεσινέ». Επτά εν συνόλω υπουργοί και δυο υφυπουργοί του «εθνάρχη» που αντιμετώπισαν – σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- κατηγορίες περί βλάβης του δημοσίου συμφέροντος και περί παράνομης διάθεσης μυστικών κονδυλίων. (Προτείνει κανείς να εκλάβουμε ως απόδειξη αθωότητας το «κουκούλωμα» που – κατά τα ειωθότα- ακολούθησε; ). Εξαγορές βουλευτών στην περίοδο της αποστασίας, το 1965.
Ακόμη κι ο ελληνικός κινηματογράφος των middle 60ς κατοχύρωσε ως σήμα κατατεθέν της εποχής τα ... αρπακτικά του Μαυρογιαλούρου. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...
Εάν λοιπόν όλα αυτά στιγμάτισαν την εικοσαετία 1954- 1974, γιατί σήμερα τόσα στόματα πιπιλίζουν μονότονα την «καραμέλα» πως η διαφθορά και το ρουσφέτι γεννήθηκαν το ...'74 και είχαν μαμά τη Μεταπολίτευση; Ας δώσει ο καθένας την απάντηση που θεωρεί σωστή...
Απόρροια του αναπόφευκτου θυμού, αναμεμειγμένου όμως με άγνοια ή και σκοπιμότητα, η πολιτική (;) αυτή «μόδα» παράγει τη θεωρία ότι κατά την επταετή δικτατορία τέθηκε σε γύψο και... η διαφθορά. Ότι η χούντα φρουρούσε, σαν κέρβερος, το δημόσιο χρήμα και τις αρχές της «χριστής διοίκησης»...
Οι ίδιοι οι συνταγματάρχες δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ότι στον 21ο αιώνα έμελλε να μνημονεύονται με ... επαίνους. «Εκείνοι τουλάχιστον δεν έκλεψαν», «δεν έκαναν περιουσίες», «ε, ρε Παπαδόπουλο που χρειάζονται τα σημερινά λαμόγια»... Από το 2010 κι εντεύθεν οι έπαινοι επεκτάθηκαν και στα της οικονομίας: «Επί χούντας ο κόσμος έτρωγε ψωμάκι», «αν δεν μιλούσες ζούσες καλά», «τότε δεν υπήρχε οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως σήμερα». Λες και γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη γενική κρίση ανάλογη της σημερινής, μέχρι το 1973...
Θα ασχοληθούμε με τον πρώτο μύθο, αυτόν που σχετίζεται με τη διαφθορά. Για το δεύτερο επιφυλασσόμαστε – όλο και κάποια επέτειος θα μας δώσει αφορμή.
Εν αρχή μια παρατήρηση: Οι ισχυρισμοί περί «λιτού» βίου των δικτατόρων και περί «αδιάφθορης» χούντας βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην εικόνα παρακμής που εξέπεμπαν αυτοί οι άνθρωποι έπειτα από την αποκαθήλωσή τους. Δεν είναι αυτό επιτομή των εννοιών «αφέλεια» ή «υποκρισία» - κατά περίπτωση;
Παρατήρηση δεύτερη: Όντως, «τα λαμόγια χρειάζονται έναν Παπαδόπουλο»- τουλάχιστον τα εκκολαπτόμενα. Χρειάζονται, για να πάρουν ... μαθήματα ταχύτητας, τόσο στη λήψη αποφάσεων, όσο και στη σύναψη καλών «κοινωνικών σχέσεων»...
Προτού καλά- καλά προλάβουν να ... ζεστάνουν τις καρέκλες των πολιτικών αξιωμάτων που κατέλαβαν, οι συνταγματάρχες νομοθέτησαν την αύξηση των αποδοχών τους. Σχεδόν διπλασίασαν τον πρωθυπουργικό μισθό: Από τις 23.600 τον ανέβασαν στις 45.000 δρχ, προς μεγάλη χαρά του πρώτου χουντικού πρωθυπουργού, του Κωνσταντίνου Κόλλια. Ο ίδιος ο Γιώργος Παπαδόπουλος ανέλαβε πρωθυπουργικά καθήκοντα αργότερα, το Δεκέμβριο του 1967.
Με την ίδια ρύθμιση αυξήθηκαν οι αποδοχές των υπουργών και υφυπουργών, από τις 22.400 στις 35.000 δρχ. Θεσπίστηκαν επίσης και ημερήσια «εκτός έδρας»- χίλιες δρχ για τον πρωθυπουργό και 850 για υπουργούς και υφυπουργούς.
Ομολογίες δια στόματος Σάββα Κωσταντόπουλου...
Είναι γνωστό ότι ο Παπαδόπουλος είχε στη διάθεσή του βίλα στο Λαγονήσι, στην οποία διέμενε αντί αστείου ενοικίου. Η βίλα ανήκε στον Αριστοτέλη Ωνάση. «Σύμπτωση»: Ο Παπαδόπουλος στήριζε τον Ωνάση στη διαμάχη που είχε με άλλους «Κροίσους» της εποχής, με «μήλο της έριδος» το περιβόητο τρίτο διυλιστήριο της χώρας. Επειδή όμως σε θέματα διαπλοκής είναι αναγκαίος κάποιος ... πλουραλισμός, το άλλο «πρωτοπαλίκαρο» του καθεστώτος, ο Νίκος Μακαρέζος, τάχθηκε στο πλευρό του Νιάρχου.
Τσάμπα οι – ενίοτε άγριες – διαμάχες που μαίνονταν επί χρόνια, για το θέμα αυτό, στο εσωτερικό της «αδιάφθορης» χούντας: Τελικά, το 1972, ο Ωνάσης αποσύρθηκε και το τρίτο διυλιστήριο ανέλαβαν οι Ανδρεάδης – Λάτσης. Ένα ακόμη δόθηκε στο Βαρδινογιάννη.
Προτού «μιλήσουν» τα αποδεδειγμένα στοιχεία, ας δοθεί ο λόγος στον ίδιο τον προπαγανδιστικό ... στυλοβάτη της χούντας: Τον εκδότη της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος», Σάββα Κωσταντόπουλο. Η δικτατορία είχε συμπληρώσει μισό έτος ζωής, όταν ο Κωσταντόπουλος γνωστοποίησε - με επιστολή- στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ορισμένες διαπιστώσεις του:
«Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία. Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή και ούτω κάθε εξής)» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος).
Τα ίδια και χειρότερα τόνιζε στον Κ. Καραμανλή ο ακραιφνής χουντικός Κωσταντόπουλος, το Δεκέμβριο του '73. Αναφερόταν στην περίοδο Παπαδόπουλου, τον οποίο είχε ήδη ανατρέψει (25 Νοεμβρίου '73) ο λεγόμενος «αόρατος δικτάτορας», Δημήτρης Ιωαννίδης. Τόνιζε λοιπόν:
«Εδημιουργήθη μία αποπνικτική ατμόσφαιρα σκανδάλων δια την οποίαν δεν δυνάμεθα ακόμη να γνωρίζωμεν μέχρι ποίου σημείου ανταπεκρίνετο εις την πραγματικότητα. Πάντως, αντιστοιχία υπήρχε οπωσδήποτε» («Αρχείο Καραμανλή», τ.7ος)
Η αλήθεια είναι ότι για πολλά από αυτά τα σκάνδαλα ... δυνάμεθα μια χαρά να «γνωρίζωμεν» λεπτομέρειες, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ας προτάξουμε όμως τα πιο «light» κρούσματα, προτού παραδοθούμε στον ίλιγγο τον οποίο «εγγυώνται» τα οικονομικά μεγέθη ορισμένων ιστορικών ...ξαφρισμάτων.
«Ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών». Πολλά μπορεί να εννοούσε ο Κωσταντόπουλος, αλλά ας περιοριστούμε στην οικογενειοκρατία, όπως την τίμησε η κορυφαία «τριανδρία» της χούντας. Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος.
Ο βολέψας, του βολέψαντος- αδέλφια, γαμπροί, κουνιάδοι...
Ο αρχηγός Παπαδόπουλος έκανε τον έναν αδελφό του, τον Κωνσταντίνο, στρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ». Ο άλλος αδελφός, ο Χαράλαμπος, προφανώς ανεχόταν λιγότερες σκοτούρες. Αρκέστηκε στη Γενική Γραμματεία του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, στην οποία αναρριχήθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Τέτοια άλματα στην υπαλληλική ιεραρχία, θα τα ζήλευε και ο φημισμένος αθλητής του επί κοντώ, ο Χρήστος Παπανικολάου, o οποίος – ειρήσθω εν παρόδω- το 1967 κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες, στην Τύνιδα.
Το Στέλιο Παττακό, πάλι, τον ενθουσίαζαν οι κατασκευές- όπως δείχνει και η ψύχωσή του με ... το μυστρί. Αποφάσισε λοιπόν να αναθέσει στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση, διάφορες επικερδείς δουλειές με το Δήμο Αθηναίων. Κατασκευή υπόγειου γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος, τεχνικές μελέτες, κλπ. Πρακτικά πράγματα, πολλά χρήματα...
Ο Μακαρέζος διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και – αργότερα- Βόρειας Ελλάδας. «Αι βέβαιοι μικρολοβιτούραι του Ματθαίου» συμπεριλαμβάνονταν στα πολλά συμπτώματα διαφθοράς του καθεστώτος, που διέγνωσε και κοινοποίησε με επιστολή του στον Κ. Καραμανλή ο γνωστός «γεφυροποιός», Ευάγγελος Αβέρωφ (Οκτώβριος 1968). Κατά τα φαινόμενα, όμως, ο Ματθαίου ήταν ... περιστεράκι εν συγκρίσει προς δυο άλλους «εθνοσωτήρες». Τον Ιωάννη Λαδά και το Μιχάλη Ρουφογάλη.
Ο Λαδάς απέκτησε το σκωπτικό προσωνύμιο «κύριος καθαρά χέρια», χάρη στη ροπή του προς τα ... θαλασσοδάνεια. Ο Ρουφογάλης, αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, έγινε διάσημος για δυο βασικές συνήθειές του. Η πρώτη: Με τη γυναίκα του Ντέλλα, φωτομοντέλο που νυμφεύθηκε το '73, επιδόθηκαν σε «θορυβώδεις δεξιώσεις, δημοσίας εμφανίσεις με μεγαλοπλουσίους, επίδειξιν πλούτου» (εκφράσεις του Σάββα Κωσταντόπουλου). Η άλλη συνήθεια: Η εξασφάλιση δανειοδοτήσεων σε «ημετέρους», φυσικά με επιβάρυνση των κρατικών τραπεζών. Στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το περιοδικό «Ταχυδρόμος» αποκάλυψε δυο σχετικά έγγραφα του Ρουφογάλη. Μια κατηγορία δανείων αναφερόταν ως «χαριστικά και επισφαλή». Στα «χορηγηθέντα» δάνεια καταγραφόταν ποσό άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και στα «υπό έγκρισιν» πάνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δρχ.
Προτού καν κλείσουν ένα μήνα στην εξουσία...
Ας δούμε όμως, με κάποια χρονική σειρά, μερικά από τα χουντικά ... κατορθώματα. Προτάσσουμε επτά κινήσεις τους- όλες, σκέτα ...ορόσημα.
Πρώτο «ορόσημο»: Σαν ... έτοιμοι από καιρό, οι «εθνοσωτήρες» υπέγραψαν την πρώτη τους τερατώδη σύμβαση, προτού καν συμπληρωθεί μήνας από το πραξικόπημα – ναι, τέτοια αδημονία είχαν! Τη Δευτέρα, 15 Μαΐου 1967 ανέθεσαν στην αμερικανική εταιρεία Litton το ακαθόριστο έργο της παροχής «υπηρεσιών οργανώσεως και διεκπεραιώσεως της οικονομικής αναπτύξεως», κάπου στην Κρήτη και τη Δυτική Πελοπόννησο.
Υποτίθεται ότι η εταιρεία θα φρόντιζε να γίνουν επενδύσεις ύψους 840 εκατομμυρίων δολαρίων για 12 χρόνια. Το ελληνικό δημόσιο της έδωσε ως προκαταβολή 1,2 εκ. δολάρια και ανέλαβε τις εξής υποχρεώσεις: Να καλύψει όσα έξοδα θα έκανε η Litton για να «αναπτυξιακό της έργο» συν 11% ως ποσοστό κέρδους, αλλά να εξασφαλίσει και προμήθεια 2% επί της αξίας κάθε επένδυσης, από αυτές που θα «έφερνε» η εταιρεία.
Ίδια, περίπου, ρύθμιση για τη Litton είχε προωθήσει στη Βουλή το 1966 μια από τις «κυβερνήσεις των αποστατών» – εκείνη του Στεφανόπουλου. Οι αντιδράσεις των άλλων πολιτικών δυνάμεων, όμως, ακύρωσαν το εγχείρημα, το Σεπτέμβριο του έτους εκείνου. Για την ακρίβεια, το ανέβαλαν για οκτώ μήνες.
Τι έκανε στην ουσία η Litton, αξιοποιώντας την προσφορά της χούντας προς αυτήν; Δεν προσέλκυε επενδυτές, δήλωνε όμως έξοδα και πληρωνόταν από το ελληνικό κράτος! Εμπράκτως η ίδια η χούντα αναγνώρισε το φιάσκο της ανάθεσης, τερματίζοντας την ισχύ της σύμβασης, την Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 1969 (ΦΕΚ 1969/Α/268). Όμως – όλα κι όλα- η Litton πήρε και το επιπρόσθετο 11% επί των δηλωθέντων εξόδων της!
Η επίσημη εξήγηση του καθεστώτος για λύση της σύμβασης; «Αι ελληνικαί υπηρεσίαι είναι εις θέσιν να συνεχίσουν άνευ ειδικής βοηθείας τας προσπαθείας δια την ανάπτυξιν»...
Αυτό που η χούντα ομολόγησε εμπράκτως, νωρίτερα το είχε δηλώσει ευθαρσώς στο περιοδικό «Ramparts» ο Ρόμπερτ Αλαν, υπεύθυνος του γραφείου της εταιρείας στην Αθήνα: «Τα κέρδη μας είναι ασφαλώς μεγάλα, διότι ουσιαστικά δεν κάνουμε εμείς επενδύσεις».
Ο Αλαν είχε κάθε λόγο να συμπαθεί το δικτατορικό καθεστώς και ουδέποτε έκρυψε αυτή του την ...αγάπη. Όταν κάποτε κλήθηκε να σχολιάσει τα βασανιστήρια και τις διώξεις σε βάρος των αντιφρονούντων, είπε: «Οι περισσότεροι εξόριστοι και φυλακισμένοι ζουν σε νησιά, όπως είναι η Καταλίνα (σ.σ. θέρετρο στην Καλιφόρνιας). Είναι ελεύθεροι να πηγαίνουν και να έρχονται. Αναπνέουν καθαρό αέρα, βρίσκονται κάθε μέρα σε ωραίο ηλιόλουστο περιβάλλον και απλώς δεν έχουν επικοινωνία με τον έξω κόσμο».
Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ... θάμα
Δεύτερο «ορόσημο»: Το Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 1968, ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε ότι κατέφθασε η ώρα να εκπληρώσει η «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών» μια υπόσχεση, την οποία είχε δώσει προς τον Θεό η ...Δ΄ Εθνοσυνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Άργος το 1829: Την ανέγερση ενός μεγαλοπρεπούς ναού του Σωτήρος. Ως τόπος ορίστηκαν τα Τουρκοβούνια. Το «Τάμα», όπως καθιερώθηκε να λέγεται, αντιπροσώπευε στο έπακρο τη μεγαλομανία του καθεστώτος. «Θα αποτελέσει, μετά την οικοδόμησίν του, το τρίτο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα των Αθηνών, μετά τον κλασσικό Παρθενώνα και τον Βυζαντινό Λυκαβηττό», έγραφε η «Ηχώ των Ενόπλων Δυνάμεων» τον Ιούνιο του 1973. Μέχρι τότε, δεν είχαν γίνει καν τα οριστικά σχέδια του έργου. Κι ούτε θα γίνονταν ποτέ...
Τι ακριβώς συνέβαινε με το «Τάμα»; Γιατί ... δεν χτιζόταν τίποτα, επί χρόνια; Από τη δύση του '68 η χουντική προπαγάνδα είχε αρχίσει να διαφημίζει περιπτώσεις ανθρώπων, οι οποίοι κατέθεταν για αυτόν τον «ιερό σκοπό» τον οβολό τους. Τον Μάιο του '69 συγκροτήθηκε και μια «Ανώτατη Επιτροπή», με πρόεδρο τον πρωθυπουργό Παπαδόπουλο και μέλη τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και πέντε υπουργούς. Ανάμεσά τους, ο Παττακός (Εσωτερικών) και ο Μακαρέζος (Συντονισμού). Εν ολίγοις, ολόκληρη η κορυφαία χουντική «τριανδρία» επέβλεπε τα του έργου, έχοντας την αρωγή – πέραν των άλλων υπουργών- και ενός «Γνωμοδοτικού Συμβουλίου», που το απάρτιζαν πρυτάνεις, ακαδημαϊκοί, ο δήμαρχος Δημ. Ρίτσος και άλλοι παράγοντες. Από τον Ιούνιο του '69 επέβλεπαν και το «Ειδικό Ταμείο» που συστάθηκε τότε, για την οικονομική διαχείριση του έργου.
Μυστήριο κάλυπτε τα του «Τάματος», μέχρι τον Ιανουάριο του '74. Τότε δημοσιεύθηκε ο απολογισμός του «Ειδικού Ταμείου». Αυτό δεν ήταν «Τάμα», ήταν ...θάμα. Στο «Ταμείο» είχαν εισρεύσει 453,3 εκατομμύρια δρχ, εκ των οποίων είχαν εξαφανιστεί τα 406 εκατομμύρια! Όλα αυτά δαπανήθηκαν – υποτίθεται- για απαλλοτριώσεις, «προπαρασκευαστικά έργα», «μελέτες», εργασίες «διοικήσεως και λειτουργίας»...
Από τη συνολική «αποταμίευση» των 453,3 εκατομμυρίων, τα 230 ήταν δάνεια. Τα 180 προήλθαν από εισφορές και δωρεές, τμήμα των οποίων κάλυψαν φορείς του Δημοσίου – πχ η Αγροτική Τράπεζα έδωσε 10 εκατομμύρια. Τα υπόλοιπα 43,3 εκατομμύρια ήταν «επιχορήγηση» από τον τακτικό προϋπολογισμό.
Την αχαλίνωτη διασπάθιση δημοσίου χρήματος την υπογραμμίζει ένα ακόμη στοιχείο: Στην τριετία 1970 -73 έγιναν τρεις διαγωνισμοί για «προσχέδια» του «Τάματος». Απέτυχαν παταγωδώς και κηρύχθηκαν άγονοι. Ελάχιστοι αρχιτέκτονες ενδιαφέρθηκαν και κατέθεσαν προτάσεις, μολονότι τα αντίστοιχα χρηματικά βραβεία ήταν άκρως χορταστικά. Συνολικά, στην τριετία υποβλήθηκαν 73 προτάσεις, καμία όμως δεν κρίθηκε ικανοποιητική. Κι όμως, μοιράστηκε – μαζί με τους επαίνους για τις σχετικές προσπάθειες- το ποσό των 3.650.000 δρχ. Ποσό που υπερέβαινε ... 900 φορές το μέσο μισθό ενός εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα.
Η μεγάλη ευεργεσία προς τον κύριο Μακντόναλντ
Ήταν αδύνατον φυσικά να υπολογιστεί πόσοι ... αστέρες του καθεστώτος έλαβαν μέρος – με τους ευνοούμενούς τους- σε αυτό το τρομακτικών διαστάσεων φαγοπότι. Την «επίβλεψη» πάντως την είχε - όπως προείπαμε- σύσσωμη η ... αφρόκρεμα του καθεστώτος. Εάν υποτεθεί ότι το «Τάμα» κλήθηκε να άρει ... μια εκκρεμότητα 139 ετών (1829 – 1968), τότε το ποσό που εξαφάνισαν τα αρπαχτικά της χούντας αντιστοιχεί σχεδόν σε τρία εκατομμύρια δρχ για κάθε χαμένο χρόνο! Καθόλου άσχημα...
Κάποιοι ενδεχομένως διερωτώνται πώς «βγήκαν στη φόρα» τα οικονομικά στοιχεία του «Τάματος», προτού καταρρεύσει η χούντα. Η απάντηση είναι απλή: Είχε ήδη αποκαθηλωθεί - προ δυο μηνών- ο Παπαδόπουλος κι ο Ιωαννίδης δεν είχε κανένα λόγο να κρύβει τη «φαυλοκρατία» των «άλλων».
Τρίτο «ορόσημο»: Το 1969 φαίνεται πως οι ... μίζες της Litton είχαν ξεκοκαλιστεί. Ήταν λοιπόν ώρα για μία ακόμη μεγάλη, αποικιοκρατική σύμβαση, απ' αυτές που όταν υπογράφονται τρία τινά μπορεί να «μαρτυρούν» για τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος: Αν δεν είναι ηλίθιοι, αν δεν νιώθουν - για κάποιο λόγο- εξαναγκασμένοι, τότε σίγουρα κάτι άλλο περιμένουν. Οι δυο τελευταίες εκδοχές φυσικά μπορούν να συνυπάρξουν...
Ο Μακαρέζος υπέγραψε με τον εργολάβο Ρόμπερτ Μακντόναλντ, από τις ΗΠΑ, σύμβαση για την κατασκευή της Εγναντίας Οδού (ΦΕΚ 1969/Α/15). Ποια ήταν η κατάληξη; Ο Αμερικανός πήρε τα μπογαλάκια του κι έφυγε, ενώ το Δημόσιο είχε επιβαρυνθεί σε βαθμό απίστευτο.
Μοιραίο ήταν να συμβεί αυτό. Το έργο υπολογίστηκε στα 150 εκ. δολάρια, εκ των οποίων σχεδόν το 1/3 θα το κάλυπτε το ελληνικό κράτος. Οι ... χακί φύλαρχοι της στρατοκρατούμενης ελληνικής Μπανανίας, όμως, δεν χαλιναγώγησαν τη γαλαντομία τους. Εγγυήθηκαν τα δάνεια του Μακντόναλντ, τον «διευκόλυναν» με αμέτρητα ομόλογα, του έδωσαν 4,5 εκ. δολάρια ως προκαταβολή και όρισαν την αμοιβή του επί των εξόδων, συνυπολογίζοντας σε αυτά τη χρηματοδότηση του ... Δημοσίου!
Το φοβερό ήταν ότι θα διεκπεραίωναν το έργο γηγενείς υπερεργολάβοι – ο Αμερικανός απλώς θα μεριμνούσε για μελέτες και δάνεια.Εάν ο Μακντόλαντ διαπίστωνε πως δεν επαρκούσαν τα 150 εκ. δολάρια, είχε δυο επιλογές. Να ψάξει για περισσότερα ή «να θεωρηθή εκτελέσας την σύμβασιν άμα τη συμπληρώσει της κατασκευής τμήματος της οδού, ούτινος η αξία ανέρχεται εις 150 εκ. δολάρια».
Ο Μακντόναλντ δεν εξασφάλισε καμία χρηματοδότηση – ίσως να μην είχε και λόγους να το κάνει. Αποχαιρέτησε, λέγοντας ίσως νοερά κάποιο «thanks folks» για τα 4,8 εκ. δολάρια συν τα 33,4 εκ. σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου που πρόλαβε να τσεπώσει.
«Στεγαστική αποκατάστασις» και θεσμοθέτηση ατιμωρησίας
Τέταρτο «ορόσημο»: Το 1970 οι δικτάτορες θεσμοθέτησαν τη στεγαστική αποκατάσταση «αξιωματικών διαδραματισάντων εξέχοντα ρόλον» στο πραξικόπημα. Διότι, καλοί οι μισθοί, καλά τα αξιώματα και τα ρουσφέτια, αλλά αν δεν είχες – βρε αδελφέ- ένα εγγυημένο, καλό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, κινδύνευες. Θα σε πετύχαινε ο αναρχο- κομμουνισμός «ασκεπή» και θα σου άνοιγε το κεφάλι...
Πέμπτο «ορόσημο»: Περίοδος εορτών ήταν, οι «εθνοσωτήρες» αποφάσισαν – ίσως εν όψει πρωτοχρονιάς - να κάνουν άλλο ένα καλό δώρο στον εαυτό τους. Καλό και ωφέλιμο στο ... διηνεκές – έτσι τουλάχιστον ήλπιζαν. Την Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου 1970, νομοθέτησαν τα «περί ευθύνης υπουργών». Μεταβατική διάταξη (παρ. 48) του ΝΔ 802 όριζε ότι δεν μπορούσε να ασκηθεί δίωξη εναντίον υπουργού ή υφυπουργού της δικτατορίας, παρά μόνο εάν το αποφάσιζαν οι ... συνάδελφοί του.
Για να έχουν απολύτως ήσυχο το κεφάλι τους, οι συνταγματάρχες συμπεριέλαβαν κάτι ακόμη στη ρύθμιση: «Παρέγραψαν» όλα τα εγκλήματα, «δια τα οποία δεν ησκήθη ποινική δίωξις μέχρι της ημέρας συγκλήσεως» κάποιας Βουλής, μελλοντικής.
Εάν επιτύγχανε το κατοπινό εγχείρημα της λεγόμενης «φιλελευθεροποίησης», με τον Μαρκεζίνη και τις ελεγχόμενες εκλογές, κατά πάσα βεβαιότητα θα επιβίωνε αυτή η ασυλία που πρόσφεραν στην αφεντιά τους οι συνταγματάρχες. Δυστυχώς για αυτούς, έπειτα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου κατέστη ανέφικτη η «μετάσταση» τέτοιων χουντικών θεσμών στο κοινοβουλευτικό τοπίο.
Έκτο «ορόσημο»: Ήταν Μάιος του 1972, όταν η χούντα απάλλαξε τον ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Τομ Πάππας από τις αντισταθμιστικές υποχρεώσεις, για έξι αγροτοβιομηχανικές μονάδες σε διάφορες περιοχές της χώρας (ΦΕΚ 1972/Α/72).
Αυτό ήταν το δεύτερο χατίρι των συνταγματαρχών προς τον Πάππας. Το πρώτο – πιθανότατα και το μεγαλύτερο – είχε γίνει τέσσερα χρόνια νωρίτερα (ΦΕΚ 1968/Α/201). Ήταν το «πράσινο φως» για τα εργοστάσια εμφιάλωσης της Coca- Cola, το οποίο είχαν αρνηθεί να «ανάψουν» οι προδικτατορικές κυβερνήσεις, θεωρώντας το συγκεκριμένο σχέδιο του επιχειρηματία άκρως ανταγωνιστικό προς την εγχώριο παραγωγή αναψυκτικών.
Ο Πάππας είχε απασχολήσει και για άλλο λόγο, εντονότατα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα πριν από το πραξικόπημα: Η Ένωση Κέντρου και η ΕΔΑ είχαν καταγγείλει ως προνομιακούς ... μέχρι αηδίας τους όρους της επένδυσης που είχε κάνει στη Θεσσαλονίκη, με το διυλιστήριο της ESSO, το '62. Το φθινόπωρο του '64, μάλιστα, η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου επέβαλλε στον Πάππας τροποποίηση της συγκεκριμένης σύμβασης.
Χρηματοδότησαν και την εκστρατεία του ... Νίξον!
Ο Τομ Πάππας ήταν διαπρύσιος υποστηρικτής της χούντας. Τόσο γρήγορα συντελέστηκε η μεταξύ τους οικονομική – πολιτική διαπλοκή, ώστε το 1967, στην κυβέρνηση Κόλλια , διορίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης ένας προσωπάρχης του επιχειρηματία, ο Παύλος Τοτόμης. Στη συνέχεια ο Τοτόμης ανέλαβε καθήκοντα προέδρου της ΕΤΒΑ. Ο Τομ Πάππας ήταν παράλληλα υποστηρικτής και βασικός χρηματοδότης της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον, για τις αμερικανικές εκλογές του 1968.
«Παράλληλα»; ....Όχι ακριβώς. Κατά τα φαινόμενα ο Πάππας βρήκε τρόπο να ενώσει τις δυο μεγάλες ... συμπάθειές του, την ελληνική χούντα και το Νίξον. Με δεσμούς ... χρήματος. Κάτι πολύ ενδιαφέρον κατέθεσε στο αμερικανικό Κογκρέσο ο Έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, που ζούσε στην Ουάσιγκτον: Ότι η χούντα ενίσχυσε το ταμείο της προεκλογικής εκστρατείας του Νίξον με 549.000 δολάρια. Μετρητά, ζεστά- ζεστά... Είχαν «ζεσταθεί» από τη συνεχή κίνηση!
Τα χρήματα αυτά τα είχε διοχετεύσει η CIA στην ΚΥΠ, με σκοπό να «αναβαθμιστεί» η δράση της ελληνικής Υπηρεσίας, να γίνει πιο αποτελεσματικό το αντικομουνιστικό της έργο, κλπ. Στη συνέχεια, κατ' εντολή Παπαδόπουλου και με μοχλό το Ρουφογάλη, γινόταν η «ανακύκλωση» και τα χρήματα όδευαν προς το Νίξον.
Έβδομο «ορόσημο»: Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 1972. Ο Παττακός έδωσε εντολή να «διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα κρέατα. Ποια κρέατα; Της Αργεντινής. Αυτά που «μαύριζαν», αυτά που θα «ξέμεναν». Τα γνωστά και ως «κρέατα Μπαλόπουλου». Μαζί με το «Τάμα», ίσως το πιο ... εμβληματικό σκάνδαλο της χούντας!
Ο Μιχάλης Μπαλόπουλος ήταν υφυπουργός Εμπορίου. Αυτός κι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο Ζαφείρης Παπαμιχαλόπουλος, κάθισαν στο εδώλιο για το σκάνδαλο των κρεάτων. Σκάνδαλο ... πολυεπίπεδο, με κατηγορητήριο πλούσιο!
Η σοβαρότερη κατηγορία σε βάρος των δυο, ήταν πως χρηματίζονταν «κατά συρροήν» από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας που επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος. Αποτέλεσμα της συγκέντρωσης αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων ήταν οι ανατιμήσεις στις τιμές του κρέατος – ίσως, ακόμη, οι ευνοημένοι έμποροι να ήθελαν έτσι να καλύπτουν και τα έξοδα των δωροδοκιών...
Απαγορεύτηκε, επίσης, για κάποιο διάστημα η διάθεση ντόπιου κρέατος, ώστε να προωθηθούν στην αγορά τα προβληματικά, εκείνα της Αργεντινής. Η προαναφερθείσα εντολή του Παττακού ήταν γραπτή και αναγνώστηκε στο δικαστήριο.
Ο Μπαλόπουλος έγινε σλόγκαν και ... στα γήπεδα
Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε τον Ιούνιο του '74 σε ποινή φυλάκισης 3,5 ετών, η οποία μειώθηκε σε 14 μήνες το 1976. Το σκάνδαλο των κρεάτων ήταν το μοναδικό που «έστειλε» στο εδώλιο αξιωματούχους της χούντας, προτού καταρρεύσει η χούντα. Η εξήγηση είναι η ίδια με εκείνη, για τη δημοσιοποίηση των ατασθαλιών του «Τάματος»: Ο Ιωαννίδης επιθυμούσε να καταδείξει ότι ήταν αναγκαία, από ηθικής πλευράς, η ανατροπή του Παπαδόπουλου.
Κάπως έτσι έμεινε στην ... Ιστορία το όνομα του Μπαλόπουλου, τον οποίον περιέβαλαν επίσης επίμονες φήμες για ατασθαλίες στον ΕΟΤ, όταν ήταν γραμματέας του οργανισμού.
Το σκάνδαλο των κρεάτων ενέπνευσε και τους ... φιλάθλους. Εάν κάποιος ποδοσφαιριστής δεν απέδιδε καλά, η κερκίδα τον αποκαλούσε με ευκολία «βόδι Αργεντινής» ή «κρέας του Μπαλόπουλου».
Μέσα σε αυτή τη ... θύελλα των σκανδάλων, φάνταζαν «παρωνυχίδες» ήσσονος σημασίας οι απ' ευθείας αναθέσεις – χωρίς διαγωνισμούς- έργων σε διάφορες εταιρείες. Όσο για τη «λιτή» ζωή που έκαναν οι συνταγματάρχες και οι δικοί τους άνθρωποι, θα άξιζε τον κόπο να διαβάσει κανείς τις εξιστορήσεις της Ντέλλας Ρουφογάλη, τόσο για τη δική της ντόλτσε βίτα, όσο και για τη χλιδή της διαμονής της ίδιας και της Δέσποινας Παπαδοπούλου στο Παρίσι, όταν – κάποια στιγμή- το επισκέφθηκαν οι δύο τους.
Για την συνηθισμένη εν Ελλάδι ζωή της, η Ντέλλα Ρουφογάλη έχει πει:
«Αρχίζω να ράβω την καινούρια μου γκαρνταρόμπα στους μετρ της ραπτικής για τους οποίους μέχρι τώρα έκανα επιδείξεις. Η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως, το ίδιο και η συμπεριφορά όλων απέναντί μου. Μου φέρονται με έκδηλο σεβασμό και τα κομπλιμέντα τους είναι υπερβολικά. Αλλά μου αρέσει. Εγώ εξακολουθώ να φέρομαι φιλικά προς τους παλιούς γνωστούς και τους καινούριους, πλούσιους φιλοχουντικούς επιχειρηματίες που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα μαζί με τα ραβασάκια για ρουσφέτια. Αισθάνομαι πως έχω υποχρέωση να εξυπηρετήσω τους πάντες. Ο Μιχάλης συνήθως δεν αρνείται. Γεύομαι τη δύναμη της εξουσίας, και με μαγεύει» (Λεωνίδας Παπάγος, «Σημειώσεις 1967-1977»).
«Χαβιάρι Περσίας και παγωμένα καβούρια Αλάσκας»
Υπήρχαν όμως και τα .. έκτακτα περιστατικά, όπως οι αρραβώνες της με το Ρουφογάλη. «Την επόμενη βδομάδα καινούρια δώρα, καινούριες ανθοδέσμες, φρέσκα ψάρια απ' όλα τα νησιά της Ελλάδας, κούτες με το καλύτερο χαβιάρι της Περσίας και παγωμένα καβούρια της Αλάσκας καταφθάνουν στο σπίτι. Δεν ξέρω τι να τα κάνω».
Για την Ιστορία: Τους αρραβώνες του ζεύγους τίμησαν προβεβλημένοι επιχειρηματίες, όπως οι Λάτσης και Κιοσέογλου. Στο γάμο τους; Το ... αδιαχώρητο. Θυμάται η Ντέλλα: «Ο Παύλος Βαρδινογιάννης, ο εφοπλιστής Θεοδωρακόπουλος με το γιο του τον Τάκη, ο Κώστας Δρακόπουλος των διυλιστηρίων, ο Νίκος Ταβουλάρης των ναυπηγείων, το ζεύγος Μποδοσάκη, ο Αγγελος Κανελλόπουλος των τσιμέντων 'Τιτάν' με τη γυναίκα του, ο Τομ Πάππας, ο Γ. Λύρας, ο Γιώργος Ταβλάριος, εφοπλιστής από τη Νέα Υόρκη με τη γυναίκα του και ο Γιάννης Λάτσης με τη μεγάλη του κόρη, αφού η γυναίκα του την ίδια μέρα πάντρευε την ανηψιά της σε άλλη εκκλησία».
Αυτή ήταν λοιπόν η ... αδιάφθορη δικτατορία! Αναμφιβόλως, η χούντα μετέφερε ... πολύ μακριά τη σκυτάλη της διαφθοράς, την οποία – για να είμαστε ακριβείς- παρέλαβε από τα προγενέστερα χρόνια.
Υπενθυμίσεις επιγραμματικές: Σκάνδαλο «Siemens» που προκάλεσε και τη ρήξη στις σχέσεις του Παπάγου με τον Μαρκεζίνη, το 1954. Άφθονα... κλέη της οκταετίας (1955- 63) Καραμανλή, από τα «βραχώδη οικόπεδα της Φιλοθέης» και τα φουσκωμένα κέρδη εργολάβων, μέχρι την ηλεκτροδότηση της «Πεσινέ» με όρους σκανδαλωδώς ευνοϊκούς. Απόφαση της Βουλής, τον Φεβρουάριο του 1965, να παραπέμψει σε ειδικό δικαστήριο τους Κ. Καραμανλή, Π. Παπαληγούρα και Ν. Μάρτη για την «Πεσινέ». Επτά εν συνόλω υπουργοί και δυο υφυπουργοί του «εθνάρχη» που αντιμετώπισαν – σε κοινοβουλευτικό επίπεδο- κατηγορίες περί βλάβης του δημοσίου συμφέροντος και περί παράνομης διάθεσης μυστικών κονδυλίων. (Προτείνει κανείς να εκλάβουμε ως απόδειξη αθωότητας το «κουκούλωμα» που – κατά τα ειωθότα- ακολούθησε; ). Εξαγορές βουλευτών στην περίοδο της αποστασίας, το 1965.
Ακόμη κι ο ελληνικός κινηματογράφος των middle 60ς κατοχύρωσε ως σήμα κατατεθέν της εποχής τα ... αρπακτικά του Μαυρογιαλούρου. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε...
Εάν λοιπόν όλα αυτά στιγμάτισαν την εικοσαετία 1954- 1974, γιατί σήμερα τόσα στόματα πιπιλίζουν μονότονα την «καραμέλα» πως η διαφθορά και το ρουσφέτι γεννήθηκαν το ...'74 και είχαν μαμά τη Μεταπολίτευση; Ας δώσει ο καθένας την απάντηση που θεωρεί σωστή...
Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Γενεαλογικά Δένδρα του Αετού Μεσσηνίας 4
Είναι το τελευταίο κομμάτι από το κείμενο του Δημάρχου Ιωάννη Γιαννόπουλου με τις εξής παρατηρήσεις:
1)Η έρευνα του Δημάρχου εκτός από τα σόγια που αναφέρει ο ίδιος ενδιαφέρει τους Καραϊσκαίους και τους Λονταίους οι οποίοι κατάγονται από τους Κουτρουμπαίους.
2) Ο κώστας Λμαπρόπουλος έχει συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε ο Δήμαρχος για το σόι των Τσαλαμαναίων.
3) Αυτό το καμμάτι θα το δημοσιεύσω αργότερα και εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον.
Ο Αθανάσιος έμεινεν μόνος από όλην την οικογένειαν. Η καρδιά του επέτρωσεν και ο χαρακτήρ της ψυχής του εσκλήρυνεν. Είπεν εις τον Σταύρον να επιστρέψει εις Σουλιμά εις την οικογενειάν του και ότι αυτός ήτο αποφασισμένος να ενωθεί με άλλους κλαρίτες ίνα εκδικηθή την ολοκληρωτικήν καταστροφήν της οικογενείας του από τους Τούρκους. Εφιλήθησαν και εχώρισαν.
Είπεν εις τον Σταύρον:
«Πέσε της Κατερίνης, αν με θέλει, να με περιμένει. Δεν θα αργήσω. Γλήγορα θα σβήσω την πυρκαγιά του μίσους με το αίμα των φονιάδων της οικογένειάς μου και θάρθω μαζί σας, γιατί τώρα εσείς είσαστε η δική μου οικογένεια που δεν την ξεχωρίζω από την δική μου αφανισμένη οικογένεια».
Γρήγορα έσμιξεν με άλλους κλαρίτες. Όλαι αι πληροφορίαι λέγουν ότι υπήρξεν σκληρός και αμείλικτος. Η μανία καταστροφής δι’ ‘ο,τι Τούρκικον τον έκαμναν ανήμερον θηρίον. Εφόνευεν αδιακρίτως άνδρες , γυναίκες ακόμη και παιδιά Τούρκων. Επυρπολούσεν οικίες και εκράυγαζεν εις κάθε καταστροφήν, ότι αυτά τα κάμνει ο Αθανάσιος Σιάγκας δια εκδίκησιν. Αυτήν την περίοδον των δύο ετών κατά τα οποία έκαμνεν ο Αθανάσιος εις το κλαρί, οι Τούρκοι τον αποκαλούσαν δια την σκληρότητάν του, λυσασμένον σκύλον και Σκυλοθανάσην. Το παρατσούκλιον αυτό του Σκυλοθανάση του έμεινεν ως τον θάνατόν του.
Έπειτα από δύο ετών ανταρσίαν επέστρεψεν εις Σουλιμάν. Εκεί ο Σταύρος τον παρουσίασεν με το επώνυμον Θανασογιώργην από το Ναύπλιον. Ενυμφεύθη την Αικατερίνην του Σταύρου Γκάζντα και εις Σουλιμά εγεννήθησαν οι δύο πρώτοι υιοί του , ο Γιώργης με το όνομα του παπούλη του Γιώργη και ο δεύτερος Σταύρος με το όνομα του άλλου παπούλη του Σταύρου.
Ο πεθερός του Σταύρος με τας πολλάς γνωριμίας και τα κουμπαριά τα οποία είχεν εις όλην την περιοχήν επληροφορήθη ότι οι Τούρκοι άρχισαν να υποψιάζονται ότι ο Θανασογιώργης ήτο ο Σκυλοθανάσης, ο υιός του Γιώργη Σιάγκα. Οι Γκαζντέοι ήταν μεγάλη οικογένεια. Ο πεθερός του Αθανασίου είχεν κουμπάρους εις Αετόν. Την ιδίαν ημέραν κατά την οποίαν επληροφορήθη τας υπόνοιας των Τούρκων δια τον Αθανάσιον έδωσεν εντολήν εις τον αδελφόν του Αρίστον και τον γαμβρόν του Αθανάσιον να εγκαταλείψουν την νύκταν το Σουλιμά και να μεταβούν εις Αετόν, να εύρουν τον κουμπάρον τον Μήτρον και να κρύψουν τον Αθανάσιον εις την οικίαν του Μήτρου.
Την επομένην ημέραν ο Σταύρος διέδωσεν ότι ο γαμβρός του ανεχώρησεν δια το Ναύπλιον διότι απέθανεν ο πατήρ του και θα παραμείνει εκεί να εργασθεί εις το παντοπωλείον του πατρός του και ότι εις ολίγας ημέρας θα αναχωρούσεν και η θυγατέρα του μετά των υιών της γρήγορα δια το Ναύπλιον, πλησίον του συζύγου της. Και χωρίς να απωλέσει χρόνον μετέβει αμέσως εις Αετόν, συνήντησεν τον κουμπάρον του Μήτρον και εσυνεννοήθη μαζί του να κτίσουν μιαν οικίαν του Αθανασίου. Ευρήκαν ένα μέρος εις το πάνω μέρος του χωρίου, πλησίον της οικίας την κατέχει σήμερον ο εξαδελφός μου Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, εις Τσουρούμπιον , ανάμεσα σε θεόρατα πουρνάρια. Πολύ γρήγορα με την βοήθειαν πολλών συγγενών του πεθερού του Αθανασίου (Σκυλοθανάση) η οικία εκτίσθηκεν και εσκεπάσθη με πέτρινας πλάκες. Και μια νύκτα, ο Σταύρος Γκάζντας εφόρτωσεν εις τα μουλάρια όλο το νοικοκυριό του Αθανασίου, σιτάρια, τυριά, βούτυρα, γουρούνια, κότες, όλα τα αναχρικά, λεβέτια , τεντζερέδες και ένα κοπάδι γιδοπρόβατα και νύκτα πάλι έφθασαν εις Αετόν.
Με τας ενεργείας αυτάς του Σταύρου Γκάζντα, οι Τούρκοι έχασαν εξ ολοκλήρου τα ίχνη του Αθανασίου και ούτω ο Αθανάσιος (Σκυλοθανάσης) εγκαταστάθηκε εις Αετόν. Ο Αθανάσιος Σιάγκας εις Μερεζέν, Αθανασογιώργης εις Σουλιμάν και ως Γεωργόπουλος εις Αετόν, ο Γενάρχης των Τσαλαμανέω, των Μπακογιαννέων και των Κουτρουμπέων εδώ εις Αετόν και Αναστασοπουλέων εις Αρκαδιάν.
Παρακάτω αναφέρω και τα στοιχεία δια το πώς εσχηματίσθησαν τα σόγια για τα οποία αναφέρω πιο πάνω. Εκ’ του ζεύγους Αθανασίου Σιάγκα ή Γεωργόπουλου και της Αικατερίνης εγεννήθησαν πέντε υιοί και δύο θυγατέρες.
1. Ο πρώτος ονομάσθη Γιώργης, με το όνομα του πατρός του Αθανασίου
2. Ο δεύτερος ονομάσθη Σταύρος με το όνομα του πατρός της Αικατερίνης
3. Η τρίτη ονομάσθη Ουρανία με το όνομα της μητρός του Αθανασίου
4. Ο τέταρτος ονομάσθη Γιάννος με το όνομα του αδελφού του Αθανασίου.
5. Ο πέμπτος ονομάσθη Αναστάσιος με το όνομα του αδελφού του Αθανασίου.
6. Η έκτη ονομάσθη Ειρήνη ή Ρηνιώ με το όνομα της αδελφής του Αθανασίου.
7. Ο έβδομος ονομάσθη Γρηγόρης ή Κούτρας με το όνομα Γρηγόρης που ήταν το όνομα του θείου του αδελφού του πατρός του Αθανασίου.
Ο πρώτος ο Γιώργης εφονεύθη εις πάνω Λάπι μαζί με άλλους τρεις συγγενείς της μητρός του Αικατερίνης, Γκαζντέους σε μάχη με τους Τούρκους.
Ο δεύτερος ο Σταύρος εκ του οπίου κατάγονται οι Τσαλαμανέοι, έως ότου νυμφευθεί τον περισσότερον χρόνον του τον εζούσε πλησίον του παπούλη του Σταύρου, εξασκείτο με τα όπλα του παπούλη του και πολλές φορές έσμιγεν με τους κλαρίτες και πολεμούσε τους Τούρκους. Ενυμφεύθη εις ηλικίαν είκοσι εννέα ετών, όταν ήδη είχεν αρχίσει η Επανάστασις δια την απελευθέρωσιν του γένους, την θυγατέραν του Γρηγόρη Γκάζντα από το Σουλιμά την Βασιλικήν.
Η Τρίτη θυγατέρα του Ουρανία, απέθανεν εις ηλικίαν δέκα έξι ετών.
Ο τέταρτος υιός του, κοντός και παχύς, εξ’ ού και ονομάσθη Μπακογιάννης, ήτο γενναίος πολεμιστής, πολέμησε εις την Επανάστασιν του γένους, ελαβώθηκε δύο φοράς. Ενυμφεύθη και αυτός εις ηλικίαν είκοσι επτά ετών και εγέννησαν πολλά τέκνα. Εξ αυτού κατάγονται οι Μπακογιαννέοι.
Ο πέμπτος υιός ο Αναστάσιος από μικρός επολέμησεν εις την Επανάστασιν του γένους, έκαμνεν πολλά ανδραγαθήματα και ανεδείχθη εις την ιεραρχίαν την στρατιωτικήν. Ήτο δε ο μόνος εκ των υιών του Σταύρου (σ.σ Εννοεί Αθανασίου) ο οποίος είχεν έφεσιν προς τα γράμματα. Δια τον υιόν ατόν του Σταύρου (σ.σ Εννοεί Αθανασίου) , ο οποίος τελικώς εγκατεστάθη εις Αρκαδιάν, θα ερευνήσω την σταδιοδρομίαν του και θα την καταγράψω εις άλλο σημείον του παρόντος βιβλίου.
Η έκτη, η θυγατέρα Αθανασίου υπανδρεύθη εις Αρκαδιάν εις ηλικίαν 19 ετών.
Ο έβδομος ο Γρηγόρης, του οποίου προσήψαν το παρατσούκλιον Κούτρας, διότι συχνά έλεγεν την φράσιν « Πρέπει να τόχει η κούτρα σου» και εκ του οποίου κατάγονται οι Κουτρουμπέοι. Παρέμεινεν πλησίον του πατρός του Αθανασίου και ήτο ο κυριώτερος δουλευτής της οικογενείας, διότι οι άλλοι τον περισσότερον χρόνον τον περνούσαν στο κλαρί και την Επανάστασιν του γένους μέχρι την απελευθέρωσιν της περιοχής μας από τους Τούρκους.
Δια τα σόγια των Μπακογιαννέων και των Κουτρουμπέων, είναι υποχρέωσις της τωρινής γενεάς των σογιών αυτών, να παραδώσουν την συνέχειαν των προγόνων των εις τους απογόνους των και ούτω καθεξής.
Εγώ θα καταγράψω εδώ δια την τωρινήν γενεάν των Τσαλαμανέων την συνέχειανν της γενεάς του Σταύρου, διατί επήρεν το παρατσούκλιον Τσαλαμάνης και διατί εδιαφοροποιήθησαν τα επωνύμιατα μέσα εις το σόι των Τσαλαμανέων.
Ο Σταύρος είχεν λάβει το επώνυμον εκ των ονομάτων του ιδικού του και το όνομα του πατρός του και ονομάζεται Σταύρος Σταυροθανάσης. Ο χαρακτήρ του ήτο σκληρός και ευερέθιστος. Το παραμικρόν του επροκαλούσεν οργήν. Υψηλός στο ανάστημα, γεροδεμένος και πολύ δυνατός. Έλεγον ότι με τον γρόθον του εφόνευεν ταύρον. Εις ηλικίαν δέκα εννέα ετών εκατέβαινεν εξ Καρυτένης μόνος, οδεύων προς Μερεζέν. Εις έν σημείον είδεν έμπροσθεν του δύο Τούρκους οι οποίοι όρμησαν ίνα τον συλλάβουν. Ο Σταύρος, ριψοκίνδυνος ως ήτο, δεν απώλεσεν την ψυχραιμίαν του, τους επετέθη και με αλλεπαλλήλους γρόνθους τους εξουδετέρωσεν, τους αφόπλισεν, εν συνεχεία τους εποδοπάτησεν τας κεφαλάς των και τους εγξκατέλειψεν χωρίς να τους φονεύση. Αυτοί οι δύο Τούρκοι έδωκαν το παρατσούκλιον εις τον Σταύρον. Τον απεκάλεσαν Τσκαλαμάν, το οποίον σχηματίζεται από τις δύο Τουρκικάς λέξεις . Την λέξιν Τσακάλ, όπου εις τα Ελληνικά σημαίνει θως (Τσακάλι) και την λέξιν αμάν. Δηλαδή Αμάν το Τσακάλι. Αυτό διεδόθη από στόμα εις στόμα και του παρέμεινεν το παρατσούκλιον Τσακαλαμάνης εις την αρχήν και Τσαλαμάνης εις την συνέχειαν με την αποβολήν του του γράμματος «κ».
Ο Σταύρος ενυμφεύθη είκοσι και εννέα ετών, την κόρην του Γρηγόρη Γκάζντα, ανηψιού του Σταύρου Γκάζντα, την Βασιλικήν. Ο γάμος έγινεν εις Σουλιμά και όπως λένε το γλεντοκόπιον εκράτησεν δύο εβδομάδας. Παρέμεινεν μετά τον γάμον του, εις τον παπούλην του τρία χρόνια και μετά ήλθεν εις Αετόν. Ο Σταύρος μετά της συζύγου του Βασιλικής, η οποία όταν υπανδρεύθη ήτο δεκα εννέα ετών, εγέννησεν δέκα τέσσερα τέκνα εν όλω. Ένδεκα υιούς και τρεις θυγατέρας. Απέμειναν όμως εις την ζωήν οκτώ υιοί και μια θυγατέρα η Ειρήνη η οποία υπανδρεύθη εις Πάτραν.
Οι τρεις υιοί ου Σταύρου, οι οποίοι απέθαναν, πριν νυμφευθούν και δεν άφησααν κλήρον. Ήσαν:
Ο πρωτότοκος υιός Αθανάσιος ο οποίος εφονεύθη εις ηλικίαν δέκα επτά ετών εις συμπλοκήν μετά χωροφυλάκων πλησίον του χωρίου Σουλιμά προσπαθώντας να απελευθερώσει έναν εξάδελφόν του από το Σουλιμά, τον οποίον είχον συλλάβει οι χωροφύλακες.
Οι δύο άλλοι υιοί του, ο Γιώργης και ο Αναστάσης (Ονόματατων αδελφών του) και οι δύο κόραι Αικατερίνη και Ουρανία (Ονόματα της μητρός του και της μανίτσας του) απέθαναν από διαφόρους ασθενείας.
Οι υπόλοιποι υιοί του ήταν:
Α. Αυτοί οι οποίοι τα επωνυματά των τα εσχημάτισαν από το όνομα του πατρός των και ονομάστηκαν Σταυρόπουλοι και αυτοί ήταν:
1. Αγγελής και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Αγγελέοι
2. Θεόκριτος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Θεοκριτέοι
3. Διονύσιος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Διονυσέοι
4. Μεμές και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Μεμέοι
Β. Αυτοί οι οποίοι τα επονύματά των τα εσχημάτησαν από τα ιδικά των ονόματα και αυτοί ήταν:
1. Γρηγόρης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Γρηγοροπουλέοι
2. Γιάννης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Γιαννοπουλέοι
3. Θοδωράκης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Θεοδωροπουλέοι ή Χαρδέοι
4. Λάμπρος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Λαμπρακέοι
Οι σημερινές γενιές από αυτές τις σειριές ας παραδόσουν την συνέχειαν εις τους ιδικούς των απογόνους. Όσον αφορά τους Αναστασοπουλέους, θα προσπαθήσω να ερευνήσω την εξέλιξιν του Γένους αυτού και να την καταγράψω εις το παρόν βιβλίον, εις το οποίο έχω αφήσει προς τούτο τρεις σελίδας λευκάς δια την συνέχειαν με την παρούσαν έρευναν.
ΕΝ Αετώ και εν έτη 1903
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
1)Η έρευνα του Δημάρχου εκτός από τα σόγια που αναφέρει ο ίδιος ενδιαφέρει τους Καραϊσκαίους και τους Λονταίους οι οποίοι κατάγονται από τους Κουτρουμπαίους.
2) Ο κώστας Λμαπρόπουλος έχει συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε ο Δήμαρχος για το σόι των Τσαλαμαναίων.
3) Αυτό το καμμάτι θα το δημοσιεύσω αργότερα και εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον.
Ο Αθανάσιος έμεινεν μόνος από όλην την οικογένειαν. Η καρδιά του επέτρωσεν και ο χαρακτήρ της ψυχής του εσκλήρυνεν. Είπεν εις τον Σταύρον να επιστρέψει εις Σουλιμά εις την οικογενειάν του και ότι αυτός ήτο αποφασισμένος να ενωθεί με άλλους κλαρίτες ίνα εκδικηθή την ολοκληρωτικήν καταστροφήν της οικογενείας του από τους Τούρκους. Εφιλήθησαν και εχώρισαν.
Είπεν εις τον Σταύρον:
«Πέσε της Κατερίνης, αν με θέλει, να με περιμένει. Δεν θα αργήσω. Γλήγορα θα σβήσω την πυρκαγιά του μίσους με το αίμα των φονιάδων της οικογένειάς μου και θάρθω μαζί σας, γιατί τώρα εσείς είσαστε η δική μου οικογένεια που δεν την ξεχωρίζω από την δική μου αφανισμένη οικογένεια».
Γρήγορα έσμιξεν με άλλους κλαρίτες. Όλαι αι πληροφορίαι λέγουν ότι υπήρξεν σκληρός και αμείλικτος. Η μανία καταστροφής δι’ ‘ο,τι Τούρκικον τον έκαμναν ανήμερον θηρίον. Εφόνευεν αδιακρίτως άνδρες , γυναίκες ακόμη και παιδιά Τούρκων. Επυρπολούσεν οικίες και εκράυγαζεν εις κάθε καταστροφήν, ότι αυτά τα κάμνει ο Αθανάσιος Σιάγκας δια εκδίκησιν. Αυτήν την περίοδον των δύο ετών κατά τα οποία έκαμνεν ο Αθανάσιος εις το κλαρί, οι Τούρκοι τον αποκαλούσαν δια την σκληρότητάν του, λυσασμένον σκύλον και Σκυλοθανάσην. Το παρατσούκλιον αυτό του Σκυλοθανάση του έμεινεν ως τον θάνατόν του.
Έπειτα από δύο ετών ανταρσίαν επέστρεψεν εις Σουλιμάν. Εκεί ο Σταύρος τον παρουσίασεν με το επώνυμον Θανασογιώργην από το Ναύπλιον. Ενυμφεύθη την Αικατερίνην του Σταύρου Γκάζντα και εις Σουλιμά εγεννήθησαν οι δύο πρώτοι υιοί του , ο Γιώργης με το όνομα του παπούλη του Γιώργη και ο δεύτερος Σταύρος με το όνομα του άλλου παπούλη του Σταύρου.
Ο πεθερός του Σταύρος με τας πολλάς γνωριμίας και τα κουμπαριά τα οποία είχεν εις όλην την περιοχήν επληροφορήθη ότι οι Τούρκοι άρχισαν να υποψιάζονται ότι ο Θανασογιώργης ήτο ο Σκυλοθανάσης, ο υιός του Γιώργη Σιάγκα. Οι Γκαζντέοι ήταν μεγάλη οικογένεια. Ο πεθερός του Αθανασίου είχεν κουμπάρους εις Αετόν. Την ιδίαν ημέραν κατά την οποίαν επληροφορήθη τας υπόνοιας των Τούρκων δια τον Αθανάσιον έδωσεν εντολήν εις τον αδελφόν του Αρίστον και τον γαμβρόν του Αθανάσιον να εγκαταλείψουν την νύκταν το Σουλιμά και να μεταβούν εις Αετόν, να εύρουν τον κουμπάρον τον Μήτρον και να κρύψουν τον Αθανάσιον εις την οικίαν του Μήτρου.
Την επομένην ημέραν ο Σταύρος διέδωσεν ότι ο γαμβρός του ανεχώρησεν δια το Ναύπλιον διότι απέθανεν ο πατήρ του και θα παραμείνει εκεί να εργασθεί εις το παντοπωλείον του πατρός του και ότι εις ολίγας ημέρας θα αναχωρούσεν και η θυγατέρα του μετά των υιών της γρήγορα δια το Ναύπλιον, πλησίον του συζύγου της. Και χωρίς να απωλέσει χρόνον μετέβει αμέσως εις Αετόν, συνήντησεν τον κουμπάρον του Μήτρον και εσυνεννοήθη μαζί του να κτίσουν μιαν οικίαν του Αθανασίου. Ευρήκαν ένα μέρος εις το πάνω μέρος του χωρίου, πλησίον της οικίας την κατέχει σήμερον ο εξαδελφός μου Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος, εις Τσουρούμπιον , ανάμεσα σε θεόρατα πουρνάρια. Πολύ γρήγορα με την βοήθειαν πολλών συγγενών του πεθερού του Αθανασίου (Σκυλοθανάση) η οικία εκτίσθηκεν και εσκεπάσθη με πέτρινας πλάκες. Και μια νύκτα, ο Σταύρος Γκάζντας εφόρτωσεν εις τα μουλάρια όλο το νοικοκυριό του Αθανασίου, σιτάρια, τυριά, βούτυρα, γουρούνια, κότες, όλα τα αναχρικά, λεβέτια , τεντζερέδες και ένα κοπάδι γιδοπρόβατα και νύκτα πάλι έφθασαν εις Αετόν.
Με τας ενεργείας αυτάς του Σταύρου Γκάζντα, οι Τούρκοι έχασαν εξ ολοκλήρου τα ίχνη του Αθανασίου και ούτω ο Αθανάσιος (Σκυλοθανάσης) εγκαταστάθηκε εις Αετόν. Ο Αθανάσιος Σιάγκας εις Μερεζέν, Αθανασογιώργης εις Σουλιμάν και ως Γεωργόπουλος εις Αετόν, ο Γενάρχης των Τσαλαμανέω, των Μπακογιαννέων και των Κουτρουμπέων εδώ εις Αετόν και Αναστασοπουλέων εις Αρκαδιάν.
Παρακάτω αναφέρω και τα στοιχεία δια το πώς εσχηματίσθησαν τα σόγια για τα οποία αναφέρω πιο πάνω. Εκ’ του ζεύγους Αθανασίου Σιάγκα ή Γεωργόπουλου και της Αικατερίνης εγεννήθησαν πέντε υιοί και δύο θυγατέρες.
1. Ο πρώτος ονομάσθη Γιώργης, με το όνομα του πατρός του Αθανασίου
2. Ο δεύτερος ονομάσθη Σταύρος με το όνομα του πατρός της Αικατερίνης
3. Η τρίτη ονομάσθη Ουρανία με το όνομα της μητρός του Αθανασίου
4. Ο τέταρτος ονομάσθη Γιάννος με το όνομα του αδελφού του Αθανασίου.
5. Ο πέμπτος ονομάσθη Αναστάσιος με το όνομα του αδελφού του Αθανασίου.
6. Η έκτη ονομάσθη Ειρήνη ή Ρηνιώ με το όνομα της αδελφής του Αθανασίου.
7. Ο έβδομος ονομάσθη Γρηγόρης ή Κούτρας με το όνομα Γρηγόρης που ήταν το όνομα του θείου του αδελφού του πατρός του Αθανασίου.
Ο πρώτος ο Γιώργης εφονεύθη εις πάνω Λάπι μαζί με άλλους τρεις συγγενείς της μητρός του Αικατερίνης, Γκαζντέους σε μάχη με τους Τούρκους.
Ο δεύτερος ο Σταύρος εκ του οπίου κατάγονται οι Τσαλαμανέοι, έως ότου νυμφευθεί τον περισσότερον χρόνον του τον εζούσε πλησίον του παπούλη του Σταύρου, εξασκείτο με τα όπλα του παπούλη του και πολλές φορές έσμιγεν με τους κλαρίτες και πολεμούσε τους Τούρκους. Ενυμφεύθη εις ηλικίαν είκοσι εννέα ετών, όταν ήδη είχεν αρχίσει η Επανάστασις δια την απελευθέρωσιν του γένους, την θυγατέραν του Γρηγόρη Γκάζντα από το Σουλιμά την Βασιλικήν.
Η Τρίτη θυγατέρα του Ουρανία, απέθανεν εις ηλικίαν δέκα έξι ετών.
Ο τέταρτος υιός του, κοντός και παχύς, εξ’ ού και ονομάσθη Μπακογιάννης, ήτο γενναίος πολεμιστής, πολέμησε εις την Επανάστασιν του γένους, ελαβώθηκε δύο φοράς. Ενυμφεύθη και αυτός εις ηλικίαν είκοσι επτά ετών και εγέννησαν πολλά τέκνα. Εξ αυτού κατάγονται οι Μπακογιαννέοι.
Ο πέμπτος υιός ο Αναστάσιος από μικρός επολέμησεν εις την Επανάστασιν του γένους, έκαμνεν πολλά ανδραγαθήματα και ανεδείχθη εις την ιεραρχίαν την στρατιωτικήν. Ήτο δε ο μόνος εκ των υιών του Σταύρου (σ.σ Εννοεί Αθανασίου) ο οποίος είχεν έφεσιν προς τα γράμματα. Δια τον υιόν ατόν του Σταύρου (σ.σ Εννοεί Αθανασίου) , ο οποίος τελικώς εγκατεστάθη εις Αρκαδιάν, θα ερευνήσω την σταδιοδρομίαν του και θα την καταγράψω εις άλλο σημείον του παρόντος βιβλίου.
Η έκτη, η θυγατέρα Αθανασίου υπανδρεύθη εις Αρκαδιάν εις ηλικίαν 19 ετών.
Ο έβδομος ο Γρηγόρης, του οποίου προσήψαν το παρατσούκλιον Κούτρας, διότι συχνά έλεγεν την φράσιν « Πρέπει να τόχει η κούτρα σου» και εκ του οποίου κατάγονται οι Κουτρουμπέοι. Παρέμεινεν πλησίον του πατρός του Αθανασίου και ήτο ο κυριώτερος δουλευτής της οικογενείας, διότι οι άλλοι τον περισσότερον χρόνον τον περνούσαν στο κλαρί και την Επανάστασιν του γένους μέχρι την απελευθέρωσιν της περιοχής μας από τους Τούρκους.
Δια τα σόγια των Μπακογιαννέων και των Κουτρουμπέων, είναι υποχρέωσις της τωρινής γενεάς των σογιών αυτών, να παραδώσουν την συνέχειαν των προγόνων των εις τους απογόνους των και ούτω καθεξής.
Εγώ θα καταγράψω εδώ δια την τωρινήν γενεάν των Τσαλαμανέων την συνέχειανν της γενεάς του Σταύρου, διατί επήρεν το παρατσούκλιον Τσαλαμάνης και διατί εδιαφοροποιήθησαν τα επωνύμιατα μέσα εις το σόι των Τσαλαμανέων.
Ο Σταύρος είχεν λάβει το επώνυμον εκ των ονομάτων του ιδικού του και το όνομα του πατρός του και ονομάζεται Σταύρος Σταυροθανάσης. Ο χαρακτήρ του ήτο σκληρός και ευερέθιστος. Το παραμικρόν του επροκαλούσεν οργήν. Υψηλός στο ανάστημα, γεροδεμένος και πολύ δυνατός. Έλεγον ότι με τον γρόθον του εφόνευεν ταύρον. Εις ηλικίαν δέκα εννέα ετών εκατέβαινεν εξ Καρυτένης μόνος, οδεύων προς Μερεζέν. Εις έν σημείον είδεν έμπροσθεν του δύο Τούρκους οι οποίοι όρμησαν ίνα τον συλλάβουν. Ο Σταύρος, ριψοκίνδυνος ως ήτο, δεν απώλεσεν την ψυχραιμίαν του, τους επετέθη και με αλλεπαλλήλους γρόνθους τους εξουδετέρωσεν, τους αφόπλισεν, εν συνεχεία τους εποδοπάτησεν τας κεφαλάς των και τους εγξκατέλειψεν χωρίς να τους φονεύση. Αυτοί οι δύο Τούρκοι έδωκαν το παρατσούκλιον εις τον Σταύρον. Τον απεκάλεσαν Τσκαλαμάν, το οποίον σχηματίζεται από τις δύο Τουρκικάς λέξεις . Την λέξιν Τσακάλ, όπου εις τα Ελληνικά σημαίνει θως (Τσακάλι) και την λέξιν αμάν. Δηλαδή Αμάν το Τσακάλι. Αυτό διεδόθη από στόμα εις στόμα και του παρέμεινεν το παρατσούκλιον Τσακαλαμάνης εις την αρχήν και Τσαλαμάνης εις την συνέχειαν με την αποβολήν του του γράμματος «κ».
Ο Σταύρος ενυμφεύθη είκοσι και εννέα ετών, την κόρην του Γρηγόρη Γκάζντα, ανηψιού του Σταύρου Γκάζντα, την Βασιλικήν. Ο γάμος έγινεν εις Σουλιμά και όπως λένε το γλεντοκόπιον εκράτησεν δύο εβδομάδας. Παρέμεινεν μετά τον γάμον του, εις τον παπούλην του τρία χρόνια και μετά ήλθεν εις Αετόν. Ο Σταύρος μετά της συζύγου του Βασιλικής, η οποία όταν υπανδρεύθη ήτο δεκα εννέα ετών, εγέννησεν δέκα τέσσερα τέκνα εν όλω. Ένδεκα υιούς και τρεις θυγατέρας. Απέμειναν όμως εις την ζωήν οκτώ υιοί και μια θυγατέρα η Ειρήνη η οποία υπανδρεύθη εις Πάτραν.
Οι τρεις υιοί ου Σταύρου, οι οποίοι απέθαναν, πριν νυμφευθούν και δεν άφησααν κλήρον. Ήσαν:
Ο πρωτότοκος υιός Αθανάσιος ο οποίος εφονεύθη εις ηλικίαν δέκα επτά ετών εις συμπλοκήν μετά χωροφυλάκων πλησίον του χωρίου Σουλιμά προσπαθώντας να απελευθερώσει έναν εξάδελφόν του από το Σουλιμά, τον οποίον είχον συλλάβει οι χωροφύλακες.
Οι δύο άλλοι υιοί του, ο Γιώργης και ο Αναστάσης (Ονόματατων αδελφών του) και οι δύο κόραι Αικατερίνη και Ουρανία (Ονόματα της μητρός του και της μανίτσας του) απέθαναν από διαφόρους ασθενείας.
Οι υπόλοιποι υιοί του ήταν:
Α. Αυτοί οι οποίοι τα επωνυματά των τα εσχημάτισαν από το όνομα του πατρός των και ονομάστηκαν Σταυρόπουλοι και αυτοί ήταν:
1. Αγγελής και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Αγγελέοι
2. Θεόκριτος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Θεοκριτέοι
3. Διονύσιος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Διονυσέοι
4. Μεμές και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Μεμέοι
Β. Αυτοί οι οποίοι τα επονύματά των τα εσχημάτησαν από τα ιδικά των ονόματα και αυτοί ήταν:
1. Γρηγόρης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Γρηγοροπουλέοι
2. Γιάννης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Γιαννοπουλέοι
3. Θοδωράκης και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Θεοδωροπουλέοι ή Χαρδέοι
4. Λάμπρος και η γενιά του ονομάστηκε σειριά με το όνομα Λαμπρακέοι
Οι σημερινές γενιές από αυτές τις σειριές ας παραδόσουν την συνέχειαν εις τους ιδικούς των απογόνους. Όσον αφορά τους Αναστασοπουλέους, θα προσπαθήσω να ερευνήσω την εξέλιξιν του Γένους αυτού και να την καταγράψω εις το παρόν βιβλίον, εις το οποίο έχω αφήσει προς τούτο τρεις σελίδας λευκάς δια την συνέχειαν με την παρούσαν έρευναν.
ΕΝ Αετώ και εν έτη 1903
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΚΟΣ
Δημοσιεύω σε 58 σελλίδες και σε μορφή PDF την ιστορία του Γιώργου Μπέλκου από τον Αετό. Όποιος θέλει μπορεί να κατεβάσει το αρχείο στον υπολογιστή του , ώστε να το έχει διαθέσιμο οποιαδήποτε στιγμή. Το αρχείο είναι η συνένωση παλαιότερων δημοσιεύσεων που είχα κάνει ώστε να είναι ολοκληρωμένο.ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΕΛΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΕΤΟ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2012
επι-δεξιος (ψάλτης): Κάτι "βρωμάει" στον αυτοκινητόδρομο Παραδείσια - Τ...
επι-δεξιος (ψάλτης): Κάτι "βρωμάει" στον αυτοκινητόδρομο Παραδείσια - Τ...: Το τελευταίο τμήμα του αυτοκινητόδρομου Τρίπολης – Καλαμάτας από τα Παραδείσια έως την Αλλαγή είναι έτοιμο. Η κατασκευή και συναρμολόγ...
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012
Γενεαλογικά Δένδρα του Αετού Μεσσηνίας 3
Συνέχεια από το:Γενεαλογικά Δένδρα του Αετού Μεσσηνίας 2
Μετά
ξεκίνησαν γρήγορα με το ποίμνιόν των και ό,τι υπάρχοντα κατόρθωσαν να φορτώσουν
εις τα τέσσερα μουλάρια τους και κατέβηκαν εις το χωρίον Μήλα Μεσσηνίας όπου ήτο υπανδρεμένη η αδελφή του Γιώργη με
τον Πάνον Καρατζάν. Και εκεί δυστυχώς , προδοθήκανε και γρήγορα φτάσανε οι
Τούρκοι και περικύκλωσαν το χωρίον. Με τη βοήθεια του γαμβρού του Πάνου
κατόρθωσαν και έφυγαν από το χωρίον Μήλα. Πίσω οι Τούρκοι έπιασαν τη σύζυγον
του Πάνου Καρατζά και αδελφή του Γιώργη και την κόρη του Γιώργη τη Ρηνιώ. Την
αδελφή του Γιώργη την εβασάνισαν δια να μαρτυρήσει που ήταν ο αδελφός της και
τα ανήψια της και στο τέλος την έκαψαν ζωντανή. Την σύζυγο του Γιώργη την
φόνευσαν αμέσως. Τη Ρηνιώ την επήρανε μαζί τους. Την εύρηκεν κομματιασμένη ένας
Μερεζέος έξω από ένα χάνι που εγύριζεν από την Τρίπολιν. Την εφόρτωσεν επάνω
εις το μουλάρι του ο καλός αυτός άνθρωπος και την έφερε εδώ εις Μερεζέ και την
έθαψαν. Περισσότερα δια την τύχην αυτών των ανθρώπων θα μάθεις εις το Σουλιμά
από την οικογένειαν των Γκαζντέων μου είπεν ο Γέροπαπασούκας διότι εκεί
ενυμφεύθη ο υιός του Γιώργη Σιάγκα ο Αθανάσιος.
Έπειτα μετέβην εις Σουλιμά και ευρήκα τον
Γιώργον τον Γκάζντα εγγονόν του Σταύρου Γκάζντα ο οποίος ήτο πεθερός του
Αθανασίου Σιάγκα.
Αυτός
μου διηγήθη τα εξής:
«Ο
Γιώργης Σιάγκας μετά του γαμβρού του Πάνο Καρατζά και των δύο υιών του τον
Αναστάσιον και τον Αθανάσιον, όταν κατόρθωσαν να διαφύγουν από τον κλειό των
Τούρκων εις το χωρίον Μήλα κατέφυγον εις Γαράντζαν όπου είχον κουμπάρους και
φίλους. Προδίδονται όμως και κυκλώνονται από τους Τούρκους. Ταμπουρωμένοι
μάχονται όλη την ημέρα. Οι Τούρκοι δεν ήταν πολλοί. Ήτο μια ομάδα από έξι
Τούρκους. Εφονεύθη ο γαμβρός του Γιώργη Πάνος και ελαβώθηκε ο υιός του
Αθανάσιος. Εφονεύθησαν και δύο από το Τούρκικον απόσπασμα. Όταν έπεσε καλά το
σκοτάδι , ο Γιώργης με την βοήθειαν του Αναστασίου εφορτώθηκαν τον Αθανάσιον και
με την βοήθειαν της νυκτός κατόρθωσαν να ξεφύγουν και κατευθύνθησαν προς τα
Σουλημοχώρια. Εκεί ο Γιώργης είχεν έναν αδελφοποιτόν και κουμπάρον του τον
Σταύρον Γκάζντα.
Αφήσανε
τον Αθανάσιον εις το μαντρί του Σταύρου Γκάζντα έξω από το χωρίον Σουλιμά και
έφυγαν αμέσως δια την περιοχήν του Μερεζέ δια να μάθουν τι απέγινε εις το
χωρίον των. Έφθασαν έξω από την Καρύτεναν και ειδοποίησαν τον κουμπάρον τους ,τον
Νικόλαον Γκρέκαν (Τον είχεν στεφανώσει ο Γιώργης Σιάγκας και του είχεν
βαπτίσειτον ρωτότοκον υιόν του) ο οποίος ήτο προεστός εις την Καρύτεναν και του
ζήτησαν να τον ιδούν. Επήγεν ο Νικόλαος την νύκταν τους επήρε και τους επήγεν εις
την οικίαν του. Από τον Νικόλαον έμαθαν ότι οι Τούρκοι έπιασαν τον γέρο πατέρα του
Γιώργη μαζί με την μητέρα του, τον αδελφόν του Γρηγόριον με τας δύο του κόρας,
έβαλαν φωτιά εις τας οικίας των και τους επήγαν όλους εις την Τρίπολιν, όπου τους
εφυλάκισαν και τους εκρέμασαν όλους μέσα εις την φυλακήν.
Τους
είπεν ακόμη ότι δεν ημπορεί να τους φυλοξενήσει δια πολύν χρόνον εις την οικίαν
του , διότι όλοι ήξεραν την συγγενειάν των και τας σχέσεις των και ότι ήτο
δυνατόν να έλθουν οι Τούρκοινα τους πιάσουν και να εύρει και αυτός τον μπελάν
του. Τους συνεβούλευσε να φύγουν δια την
Μεσσηνίαν και να αλλάξουν τα ονόματα και τα επώνυμά των. Συμφώνησαν να φύγουν
σε δύο ημέρας. Δεν πέρασαν όμως οι δύο ημέραι και τα χαράματα της δεύτερης
ημέρας όπου ήταν έτοιμοι να ξεκινήσουν ένα απόσπασμα από οκτώ Τούρκους είχαν
κάνει κλειό γύρω από την οικίαν του Γκρέκα και φώναζαν τον Γιώργη και τον υιόν
του να παραδοθούν.
Ελάτε
να μας πιάσετε εφώναξεν ο Αναστάσιος. Ο Νικόλας εξήλθε της οικίας , πλησίασε τους
Τούρκους , συνομίλησε μαζί τους , αλλά ουδείς έμαθεν τι ακριβώς είπεν εις τους Τούρκους.
Έγινε μάχη μέχρι το απόγευμα. Ο Γιώργης εφονεύθη και ο Αναστάσιος βαριά
λαβωμένος πιάστηκε από τους Τούρκους, τον μετέφεραν εις την Τρίπολιν και τον
εκρέμασαν εις τον πλάτανον της πλατείας.
Ο
Νικόλας ο Γκρέκας έμειναν εις το αρχοντικόν των έως τον θανατόν του . Ο υιός
του , ο βαπτιστικός του Γιώργη Σιάγκα , μετά το γεγονός της συλλήψεως του Νονού
του και του υιού του Αναστασίου από τους Τούρκους κατηγόρησε τον πατέρα του ότι
αυτός επρόδωσε τον Νονόν του και εις ηλικίαν είκοσι ετών εγκατέλειψεν την
οικίαν του πατρός του και την Καρύτενα, και ουδείς έμαθεν έκτοτε νέα του.
Ο
Νικόλας ορκιζότανε ότι δεν το έκανε αυτός έκλαιγεν και οδύρετο καθημερινώς δι’
αυτό και ουδείς δεν έμαθεν τίποτε δια τον ρόλον τον οπίον εδραμάτησεν εις αυτήν
την ιστορίαν.
Ο
υιός του Γιώργη Σιάγκα , ο Αθανάσιος παρέμεινεν εις το μαντρί του Σταύρου
Γκάζντα δυο περίπου μήνας έως ότου εθεραπεύθει πλήρως η πληγή του και αφού
ευχαρίστησεν τον κουμπάρον και ψυχοθείον του (Ψυχάδελφος του πατρός του) του
είπεν ότι δεν μπορεί να παραμείνει άλλο, διότι πρέπει να φύγει δια την περιοχήν
του χωρίου του ίνα μάθει τι απέγιναν ο πατήρ του και ο αδεφός του Αναστάσιος.
Από
τον ψυχοθείον του Σταύρο, έμαθεν δια τηντύχην της μητρός του Ουρανίας, της αδελφής
του Ρηνιώ, της θείας του, αδελφή του πατρός του. Ο Σταύρος Γκάζντας είπεν εις
τον Αθανάσιον, ότι αφού δεν έδωσαν σημείο ζωής , εξήκοντα ημέρας, θα πρέπει να
έχουν φονευθεί ή να τους έχουν συλλάβει οι Τούρκοι και πως προτιμότερον θα ήτο
να μην βάλει εις κίνδυνον την ζωήν του και να παραμείνει μαζί του. Ο Αθανάσιος όμως
ήτο ανένδοτος. Η ορμή των είκοσι χρόνων τον τραβούσε με μιαν ακατανίκητον
δύναμιν, ίνα μεταβεί εις τον τόπον του, δια να μάθει δια τον πατέραν του και
τον αδελφόν του. Τον Σταύρον τον εσεβόταν και τον αγαπούσεν ωσάν δεύτερον
πατέραν του, αλλά δεν ημπορούσε να παραμείνει. Τον επαρακάλεσεν όμως να του
δώσει μίαν διμούτσουνην μπιστόλα,
μπαρουτόβολα και ένα γιαταγάνι. Ο Σταύρος είχεν ολόκληρην οπλαποθήκην και τον
περισσότερον χρόνον μαζί με άλλους Σουλιμαίους, βρισκότανε στο κλαρί. Έδωσεν εις
το Αθανάσιον αυτά τα οποία εζήτησεν αρματώθηκεν και ο ίδιος και του είπεν. Αφού
δεν κάθεσε θα πάμε αντάμα. Δεν θα σε αφήσω να χαθείς και εσύ. Η θυγατέρα μου η
Κατερίνα σε περιμένει, κι’ αν θέλεις την κάνεις τώρα γυναίκα σου και εμένα
πατέρα σου.
Ο
Αθανάσιος εξαφνιάσθη από αυτήν την απρόσμενην πρότασιν του ψυχοπατρός του. Την
Κατερίνην την εποθούσεν η καρδιά του, αλλά θα προτιμούσε να πεθάνει, παρά να της
εκδηλώσει τον πόθον του, διότι αυτό το εθεωρούσεν ως την μεγαλυτέραν ατιμίαν να
είπη κάτι παρόμοιον εις την θυγατέραν αυτού του ανθρώπου ο οποίος του
συμπεριεφέρθη ωσάν να ήτο υιός του.
«Πάμε
ψυχοπατέρα και κουμπάρε , του είπεν, και εάν γυρίσουμε ζωντανοί, θα γίνει αυτό
που πεθυμάει η καρδιά σου».
Ο
Σταύρος Γκάζντας είχεν κουμπάρους και φίλους εις όλα τα χωριά της περιοχής και
εις όλα τα μαντριά και πολύ εύκολα επληροφορήτο δια τας κινήσεις των Τουρκικών
αποσμασμάτων. Έπειτα από δύο ημέρας έφθασαν εις Καρύτεναννύκτα και επήγαν εις
την οικίαν του Νικόλα Γκρέκα. Όταν τους είδεν ο Γκρέκας εφοβήθη διότι ενόμισεν
ότι ήλθον να τον φονεύσουν. Τους είπεν: «Κάτσετε να φάτε και μετά να σας μολογήσω
τι έτρεξε. Μετά αν κρίνετε ότι είμαι φταίχτης, σκοτώστε με».
Ο
Σταύρος και ο Αθανάσιος δεν ηνόησαν διατί τα έλεγεν όλα αυτά. Ο Γκρέκας τους εδιηγήθη
την ιστορίαν και ότι μετά ταύτα ο υιός του τον εθεώρησεν υπεύθυνον δια
προδοσίαν και εγκατέλειψεν την οικίαν των.
Δεν
είχον εισέτι τελειώσει το φαγητόν και ο Αθανάσιος ηγέρθη έσυρεν την μπιστόλαν
του και την ακούμβησεν εις το στήθος του Γκρέκα. Ο Σταύρος ηγέρθη αμέσως
έπιασεν την μπιστόλαν του Αθανασίου και του είπεν: «Όχι Θανάση !! Ατό μπορώ να
το κάνω και εγώ. Αλλά για να το κάνω πρέπει να είμαι σίγουρος ότι δικάζω δίκια.
Έχω όμως αμφιβολία. Αν τόχει κάνει ας το βρει από τον Θεό. Μόνο που δεν
μπορούμε να συνεχίσουμε το φαί. Η αμφιβολία θα μας βαρύνει το στομάχι. Πάμε να
φύγουμε».
Και
έφυγαν πάλι νύκτα από την Καρύτεναν».
Θα συνεχιστεί......
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)