ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΩΣΤΗ

  Γεννήθηκε πριν από 63 χρόνια στον Αετό που τόσο πολύ αγάπησε και θα είναι και η τελευταία του κατοικία.

  Η καταγωγή του και η ανατροφή του μέσα σε μια οικογένεια με αυστηρές αρχές έγινε η αιτία να διαπλάσει ένα χαραχτήρα έντιμο, δίκαιο, ηθικό, γεμάτο προσφορά , φιλοξενία ,αλτρουισμό, καλοσύνη και προ πάντων ντομπροσύνη.

  Είχε την ευτυχία να δημιουργήσει μια καλή και άξια οικογένεια με την Αννα κάνοντας δύο παιδιά τη Ασημίνα και τον Γιώργο.

  Δύο χρόνια με πείσμα και θέληση για τη ζωή πάλεψε και αγωνίστηκε χωρίς να μεμψιμοιρεί. Με αξιοπρέπεια και με αρχοντιά ανέβαινε το δικό του Γολγοθά.

Δε δίστασε να ακολουθήσει την Άννα και την εθελοντική ομάδα των γιατρών για να προσφέρει σε παιδιά παραμεθόριων περιοχών ,αφήνοντας κατά μέρος το δικό του πρόβλημα υγείας.

  Δίδαξε με τη στάση του, τη νηφαλιότητά του, την αρχοντιά του, τη στωικότητα και προ πάντων για την ανοιχτή του καρδιά.

 

 Ήταν παρών σε όλα τα δρώμενα του Αετού και του Συλλόγου.

  Ο Αετός είναι από σήμερα φτωχότερος…….

ΚΩΣΤΉ ΤΟ ΚΕΝΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ.

ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΑΝΤΑ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ, ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΝΗΣ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ, ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΝΗΣ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Από το προφίλ στο Face Book του κ. Elias Christeas , Βρήκαμε τα παρακάτω Χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα από τη Μεσσηνία και τη Μά...

'Εφυγε από τη Βάλτα το πρώτο βυτίο πιστοποιημένου ελαιολάδου ΠΟΠ Καλαμάτα

'Εφυγε από τη Βάλτα το πρώτο βυτίο πιστοποιημένου ελαιολάδου ΠΟΠ Καλαμάτα
Μεγάλη μέρα είναι η χθεσινή για τη Βάλτα Τριφυλίας καθώς έφυγε το πρώτο βυτίο ελαιολάδου πιστοποιημένο επίσημα με ΠΟΠ Καλαμάτα στην τιμή των 3,25 ευρώ/κιλό.
Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ του Φιλιατρά News, το μεσημέρι φορτώθηκαν 28 τόνοι ελαιολάου που προορίζεται για τυποποίηση. Είναι πραγματικά ένα πολύ μεγάλο κατόρθωμα αυτό που πέτυχε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός της Βάλτας, για ένα μικρό χωριό να πάρει επίσημη Πιστοποίηση από τον AGROCERT για την παραγωγή..........

Βιβλίο-λεύκωμα για την Κυπαρισσία

Αγαπητοί μας φίλοι, εύχομαι και ελπίζω να είσθε όλοι καλά!

Τώρα στις γιορτές μπορούμε να κάνουμε ένα ωραίο δώρο στους αγαπημένους μας που αγαπούν την Κυπαρισσία, αλλά και στον εαυτό μας.

Το βιβλίο-λεύκωμα που  που εκδώσαμε για την Κυπαρισσία πιστεύουμε ότι αποτελεί την καλύτερη επιλογή.

Πιστεύουμε, επίσης, ότι όλοι οι  Κυπαρίσσιοι οφείλουμε να έχουμε  αυτήν την συσσωρευμένη πληροφόρηση και ομορφιά της πόλης μας που περιέχεται στο βιβλίο.

Η λιανική τιμή του βιβλίου είναι € 37 και πωλείται στα εξής σημεία:

Στην Κυπαρισσία, στα βιβλιοπωλεία  Αβδάλας και Καγιάφας,   στον Παλιό Νερόμυλο, στο κατάστημα Μεσσήνια Γη στην Παλιά Πόλη και στο κατάστημα Green & Blu .

Στην Καλαμάτα στο βιβλιοπωλείο Παπαχρήστου και στο βιβλιοπωλείο Σταματία Δημοπούλου(Νικηταρά 3^Α).

Στην Αθήνα στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ(Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τράπεζας), Αμερικής 13 και στη Γλυφάδα, στο βιβλιοπωλείο PaperWorld, Γιαννιτσοπούλου 3.

Σας ευχόμαστε με πολλή αγάπη ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και να περάσετε καλά!

Φιλικά

Τζίμα Ιμιρζιάδη

Αριστομένης ο Μεσσήνιος: Ο ήρωας του 1821 Καπετάν Αναγνώστης Γκότσης

Αριστομένης ο Μεσσήνιος: Ο ήρωας του 1821 Καπετάν Αναγνώστης Γκότσης:  Ένας πολύ σημαντικός αγωνιστής της επαρχίας Τριφυλίας που ανέδειξε την μαχητικότητα των Κοντοβουνίων στην Ελληνική επανάσταση και διακρίθ...

Ε. Βενιζέλος (Πρ.Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ) Δ/λογία: Ενημέρωση για τρέχουσα διαπραγμάτε...

PANFIRE-ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΑ-ΟΞΥΓΟΝΟ

Μια εξαιρετική επιχείρηση από τη Γιώτα και το Γιώργο Νικολακόπουλο ,παιδιά του Αλέκου και της Σοφίας Γιαννακοπούλου. Βρίσκεται στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 48 (πρώην Θησέως) στην Καλλιθέα. 

Τηλέφωνα: 2109598241 - 6977589945

Ειδικεύεται στα:

1. Πυροσβεστικός εξοπλισμός
    Μελέτες-εγκαταστάσεις, προμήθεια πυροσβεστήρων  
    παντός τύπου, συντηρήσεις-αναγομώσεις πυροσβεστήρων.

2. Ιατρικό οξυγόνο
    Οξυγονοθεραπεία κατ΄οίκον, φορητές φιάλες οξυγόνου,  
    συμπυκνωτές, νεφελοποιητές.

3. Βιομηχανικά αέρια
    Οξυγόνο, ασετυλίνη, αργκόν, ατάλ, ήλιον, άζωτο, ψυκτικό 
    υγρό, εργαλεία κοπής και κόλλησης. 

4. Ολοκληρωμένα συστήματα πυρανίχνευσης.

5. Φωτισμός ασφαλείας.

ΑΛΕΞΙΑ ΒΑΜΒΑΚΗ: Αριάδνη Δάντε, την γνωρίζετε; η αξιολάτρευτη συγγρ...

ΑΛΕΞΙΑ ΒΑΜΒΑΚΗ: Αριάδνη Δάντε, την γνωρίζετε; η αξιολάτρευτη συγγρ...:   Η   Αριάδνη Δάντε  γεννήθηκε στο Αγρίνιο . Σπούδασε μηχανικός Πληροφορικής και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ασφάλεια Πληροφ...

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ. ΦΥΛΛΟ 114

   Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΦΥΛ.114

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΑΕΤΟ

 https://kopanakinews.wordpress.com/2015/10/26/et%CF%83%CE%B9-%CE%B3%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B7/

ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΟΝ ΑΕΤΟ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

  

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το τοπικό Συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος Αετού διοργανώνει το καθιερωμένο αντάμωμα των συγχωριανών στο Δημοτικό Σχολείο Αετού. 

  Όπως μου ανέφερε ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Αντώνης Λόντος , είναι όλα έτοιμα με καλό κρασί και τοπικούς μεζέδες και εδέσματα. 

  Επειδή η εορτή του Αγίου Δημητρίου 26 Οκτωβρίου πέφτει Δευτέρα προς διευκόλυνση και των Αθηναίων το γλέντι θα γίνει την ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ.

  Με την προσμονή ότι θα περάσουμε καλά, που σίγουρα θα περάσουμε, αν κρίνω από τα προηγούμενα χρόνια, καλή αντάμωση στον Αετό εκεί γύρω στις 19-20 η ώρα.

Παναγιώτης Θεοχαράκης

Αητοβουναίοι…

Ο Παναγιώτης Θεοχαράκης (Αμπαράκης) ποτέ μέχρι σήμερα δεν παραπονέθηκε για τη γη του. Την Αητουβουναίϊκη γη. Ούτε  βέβαια η γη είχε λόγο να κάνει το ίδιο. Μαζί πορεύτηκαν κάποιες δεκάδες  χρόνια, και η σχέση τους δεν ταράχθηκε ποτέ, καθώς ο Παναγιώτης λίγες μέρες μόνο  έλειψε από κοντά της, είτε να πάει σε κανά γιατρό, είτε στο παζάρι να πουλήσει τη σοδιά του. Όλες  τις μέρες του, από μικρό παιδί, πάνω απ’ την γη τις πέρναγε.

Δεν θυμάται πόσες φορές  έσκυψε πάνω της. Έσκαβε, έσπερνε, πότιζε, βοτάνιζε, θέριζε, κι η γη πάντα κι’ όσο γινόταν του γύριζε τον ιδρώτα του. Έτσι πορεύτηκαν τόσα χρόνια στη φαμελιά, με τα δικά τους γεννήματα, τα δικά τους ζωντανά, τα δικά τους Αητουβουναίϊκα κρεμμύδια.

 Τούτη η σχέση, αυτή η πορεία, είναι που έδωσε μια σκληράδα στο πρόσωπο του Παναγιώτη. Σκληράδα που άμα καταφέρεις να την πλησιάσεις, ακόμα καλύτερα να την ανιχνεύσεις, μπορείς να νοιώσεις τι πάει να πει ζωή με κάματο, γιατί εμείς της νεότερης γενιάς, εμείς των πόλεων, μόνο την επιφανειακή της όψη ξέρουμε.

 Κάτω από τις αυλακιές στο πρόσωπο του Παναγιώτη τρέχουν οι εμπειρίες του που τώρα στα γεράματα, με ορφανή μπύρα στον καφενέ του Τζιάφου, γίνονται ιστορίες, γίνονται χωρατά και λέγονται στην παρέα, από ένα γλαφυρό παραμυθά, που πλάθει όμορφα το λόγο και τον βάζει σ’ αυτή την ωραία και δύσκολη δουλειά της αφήγησης , δώρο θεού ποιος ξέρει ποιού.    

Τον τσίγκλησε ένα μεσημέρι ο Κώστας.

 -Και πως γίνεται ρε Παναγιώτη να παίρνεις εσύ σύνταξη της αντίστασης. Αφού δώδεκα χρονών ήσουνα τότε.

-Αλήθεια είναι αυτά που λέει τούτος ρε Παναγιώτη. Πετάγεται ένας άλλος.

-Άκου ρε. Ναι δώδεκα χρονών ήμουνα τότε. Αλλά για να εκδικηθούν τον πατέρα μου γράψανε τότε στο φάκελό μου ‘’συμπαθών κομμουνιστής’’.

Περάσανε που λέτε τα χρόνια, ήρθε στα πράγματα ο Βαγγέλης ο Γιαννόπουλος. Ανοίγει τα χαρτιά και βλέπει: ‘’Παναγιώτης Θεοχαράκης  συμπαθών κομμουνιστής’’. Δώστου λέει μια σύνταξη, τι σύνταξη δηλαδή , είκοσι μία χιλιάδες δραχμές το μήνα, τιμής ένεκεν. Και εκεί που λες αδερφέ που θέλανε να μου βγάλουνε το μάτι, μου βγάλανε σύνταξη.

Φέρε μια ορφανή να την κεράσω μωρ’ Ελένη.

 Ήπιαμε την μπύρα, γελάσαμε με την ψυχή μας και φεύγοντας σκεφτόμουνα στο δρόμο, πως τέτοιοι άνθρωποι βοηθάνε να κρατιέται ζωντανό το χαμόγελό μας, σκάβουν τη μνήμη και βγάζουν θησαυρούς στην επιφάνεια. Αλλά πέρα απ’ αυτό ο Παναγιώτης αντιστέκεται. Αντιστέκεται στο χρόνο, στους ρυθμούς του και στα τερτίπια του. Καλλιεργεί και τώρα στα γεράματα, όσο δύνεται, τη γη του, λέει τα χωρατά του, φοράει την τραγιάσκα του, κοιτάει τη ζωή αισιόδοξα, και σπάνια λείπει το χαμόγελο απ’ το σκαμμένο του πρόσωπο.

 Κρατήσου όρθιος  ρε Παναγιώτη, αλλά  όρθιος  και ζωηρός  όπως είσαι , με τα καλαμπούρια σου, τα αλληγορικά σου, τις παροιμίες σου. Απ’  την καρδιά μας ευχόμαστε  να τα εκατοστίσεις τα χρόνια σου.

                                                                                 Ναπολέων Γκότσης.    

ΑΕΤΟΣ - ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Καλοκαιρινές φωτογραφίες από τον Αετό. Επιθυμία να τις δημοσιεύσω του φίλου του Στέλιου που είχε έλθει από την Αμερική. Στο τάβλι φυσικά ο Κυριάκος που ισχυρίζεται ότι είναι ..... πρωταθλητής.!!!!!

ΥΠΑΙΘΡΙΟ ΜΟΥΣΕΙΑΚΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ

Ο συμπατριώτης μας Παναγιώτης Φρεντζάς συνεχώς  
  συμπληρώνει το υπαίθριο μουσείο από παλιά μηχανήματα 
  από το <<Σύγχρονο ελαιοτριβείο Φρεντζάς>>. 

Ήδη έχει γίνει ένα καλαίσθητο και ενδιαφέρον σημείο του 
  Αετού στο οποίο οι παλαιότεροι μπορούν να θυμηθούν πως 
  ήταν τα παλαιά ελαιοτριβεία και οι νεότεροι να γνωρίσουν τα 
  λιθάρια, τα πιεστήρια και άλλα μηχανήματα που 
  χρησιμοποιούσαν τα παλαιά ελαιοτριβεία για την παραγωγή 
  του λαδιού. 

Ανεβάζω 5 φωτογραφίες από διάφορες γωνίες καθώς και 
  κάποιες πανοραμικές αφού ξαναδώσω τα θερμά μου 
  συγχαρητήρια στο φίλο Παναγιώτη.

ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ

Τον Αύγουστο στον Αετό πήγα στην περιοχή της Κοκκινάδας  
 για φραγκόσυκα. Τράβηξα αυτές τις φωτογραφίες ,τις οποίες 
 αναρτώ στο μπλοκ για να αποδείξω στους <<άπιστους>> ότι 
 μάζεψα αρκετά από αυτά τα περίφημα φρούτα. Φυσικά δεν 
 θα μιλήσω για την διατροφική τους αξία, αφού είναι γνωστή 
 σε όσους τα προτιμούν ,αλλά για τον απλό τρόπο του 
 μαζέματος ,επειδή στο διαδίκτυο διάβασα διάφορους 
 περίεργους και όχι πρακτικούς τρόπους.

1. Χρειαζόμαστε πολύ σκληρά γάντια ή το πιο εύκολο μια 
     παλιά εφημερίδα.
2. Βάζουμε διπλή την εφημερίδα και με το χέρι μας κόβουμε 
     το φραγκόσυκο και το αποθέτουμε στο έδαφος σε   
     σωρούς. 
   Φυσικά αν φυσά αέρας δεν έχουμε θέση ενάντια στον άνεμο.
 3. Κόβουμε ένα μάτσο ψίλιθρα (τα καλύτερα) ή ένα μάτσο 
      λυγιές και ανακατεύουμε τα φραγκόσυκα ώστε να φύγουν 
      τα φραγκάγκαθα.
 4. Πάλι με την εφημερίδα βάζουμε τα φραγκόσυκα στη 
       σακούλα μας και πηγαίνουμε για το σπίτι.
 5. Μια μεγάλη λεκάνη θα δεχτεί τα φραγκόσυκα με νερό που 
      θα τρέχει ώστε να φύγουν και τα τελευταία αγκάθια. Τα 
      βγάζουμε τα αφήνουμε να στεγνώσουν και μετά αρχίζει 
      το....γεύμα.

Αν κάποιος έχει πρόβλημα με τα αγκάθια και φοβάται το  
 μάζεμα, δεν έχει παρά να προμηθευτεί και να φυτέψει μια 
 φραγκοσυκιά χωρίς αγκάθια και φραγκάγκαθα. Ο 
 συχωρεμένος ο Γιάννης Σταυρόπουλος  (Χατζημαλής) 
 φώναζε όταν ήταν στη ζωή: ελάτε να πάρετε μια μπλάντρα να 
 την φυτέψετε. Είχε μια τέτοια φραγκοσυκιά στο σπίτι του. Εγώ πάντως πήρα και φύτεψα μια στο Αλεποχώρι.

Ο ΙΕΡΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΚΗΣ

Αφιέρωμα στον ιερέα του χωριού μας παπα-Γιάννη Κοράκη

 

Πρωτοθυμάμαι τον παπα-Γιάννη , σαν Γιάννη Κοράκη, απ΄ τα γυμνασιακά μου χρόνια , όταν με το φίλο και συμμαθητή μου Στέφανο Λόντο , κάναμε συχνά παρέα μια και οι δύο τους ήταν πρωτοξαδέλφια.

Ήταν κάποια χρόνια μεγαλύτερός μας και στη μνήμη μου τον έχω καταχωρήσει σαν ένα απλό χωριατόπαιδο, ντόμπρο και μπεσαλίδικο, με μια πηγαία για  τα  μέτρα του χωριού ευγένεια και ένα αυθόρμητο σεβασμό στους μεγαλύτερους. Στο πρόσωπό  του διέκρινε κανείς τη γαλήνη του πατέρα του, μπάρμπα Πέτρου Κοράκη  απ΄ το Βαρυμπόπη, και την ηρεμία της μάνας του θεια Γιωργίτσας απ΄ το σόι των Λονταίων του χωριού μας.

            Το χαρακτηριστικό όμως προσόν του, που όλοι ζηλεύαμε, ήταν η γλυκιά και μελωδική του φωνή, όταν τραγουδάγαμε τα  λαϊκά τραγούδια της εποχής, του Τσιτσάνη, του Καζαντζίδη, του Αγγελόπουλου, όπως ‘’κάποια μάνα αναστενάζει’’, ‘’χτυπάτε τις καμπάνες’’, ‘’μαντουμπάλα’’, ‘’ζιγκουάλα’’ και  άλλα. Αυτό το χάρισμα τον οδήγησε δειλά-δειλά στο ψαλτήρι της Εκκλησιάς μας και έτσι του δινόταν η ευκαιρία να ξεδιπλώνει ψέλνοντας, το σπάνιο ταλέντο του μπροστά σε κόσμο. Πότε πότε τη μεγαλοβδομάδα μας έπαιρνε με το Στέφανο και ‘μας στο ψαλτήρι να τον βοηθάμε με σιγόντο στα τροπάρια για  να παίρνει ανάσες. Αυτές οι δουλειές όμως θέλουν φωνή  και θάρρος κι’ εμείς ούτε το ένα ούτε το άλλο είχαμε.       

Αργότερα θυμάμαι το γάμο του με τη σημερινή σύζυγό  του  και παπαδιά Βασιλική. Πρέπει να ‘ταν ο τελευταίος η απ΄ τους τελευταίους γάμους στο χωριό  μας που έγινε με συμπεθεριό από εκατό περίπου άλογα στολισμένα με κιλίμια και λευκά σεντόνια. Ήμουν κι’ εγώ στο συμπεθεριό με το τελευταίο άλογο του πατέρα μου, ένα μαύρο καρρά όπως το έλεγε, κι’ έχω και μια φωτογραφία μάλιστα βγαλμένη ακριβώς κάτω απ’ το σπίτι του Όθωνα. Πήγαμε  στη Μάλθη (Μποντιά) έγινε το μυστήριο, πήραμε τη νύφη τη φέραμε στον Αετό, και κάπως έτσι άρχισε να χτίζεται η  οικογένεια του Γιάννη και της Βασιλικής.

            Θέλεις η μελωδική  φωνή του, θέλεις η παρότρυνση του μακαρίτη παπά-Κώστα, θέλεις ότι υπήρχε στην οικογένεια ο θειος του παπά-Ναπολέων που ήταν ιερέας στην Αμερική, θέλεις η πίστη του στο Θεό, θέλεις όλα μαζί , τον οδήγησαν στην απόφασή του να ιερωθεί και έτσι τo 1976 χειροτονήθηκε Διάκος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Στέφανο, και ιερέας τον ίδιο χρόνο.

                        Από ‘δω κι ύστερα αρχίζει ο ιερατικός  βίος του παπά-Γιάννη στην ενορία του χωριού μας τον Άγιο Δημήτρη. Η συνήθεια βλέπεις, δυσκόλευε στην αρχή  όχι μόνο εμένα, αλλά και άλλους να τον προσφωνούμε παπά-Γιάννη. Ο παπά-Γιάννης όμως σιγά-σιγά και με τον καιρό κέρδισε επάξια και τον τίτλο αλλά και τον σεβασμό μας και εξελίχθηκε σε ένα συνειδητοποιημένο και άοκνο ιερουργό που με την καλοσύνη του, την αφιλοχρηματία του, το ιερατικό ήθος του, την ταπεινότητά του, καταξιώθηκε στη συνείδηση των συγχωριανών μας , σαν ένας απλοϊκός και καλός παπάς , σαν ένας ιερέας γνήσιος  και αληθινός, άξιος του λαού και του κλήρου.

Δεν είναι σπουδαγμένος, αλλά και τι μ΄ αυτό; Ας υποθέσουμε ότι αυτός ο ίδιος παπάς, είχε βγει από ιεροδιδασκαλεία και θεολογικές σχολές. Θα είχε διαφορά επί το βέλτιστον; Το πιο πιθανό να είχε έπαρση και αξιώσεις να   μας τάραζε σε περισπούδαστα κηρύγματα και αναλύσεις που οι χωρικοί μας δεν θα πολυκαταλάβαιναν. Θα ήταν καλύτερος από τώρα;                                                                         

            Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία και τη διαδρομή του κλήρου, διαπιστώνει ότι τέτοιους παπάδες εκτίμησαν αγάπησαν  και αποδέχτηκαν οι χωρικοί. Αξιαγάπητους, απλοϊκούς, ταπεινούς και ενάρετους. Παπάδες που έζησαν, ζυμώθηκαν και συμπορεύτηκαν με το πλήρωμα της Εκκλησίας τους. Γεωργούς, ζευγολάτες, ποιμένες, νοικοκυραίους καθημερινούς.

Τέτοιος απλός παπάς είναι και ο δικός μας, ο παπά-Γιάννης, που κοντά σαράντα χρόνια τώρα, ιερουργεί στο χωριό μας. Βάφτισε τα παιδιά μας, μας πάντρεψε, μας μετάλαβε, κατευόδωσε σεμνά και απέριττα τα αγαπημένα μας πρόσωπα στα μεγάλα ταξίδια της αιωνιότητας  χωρίς ποτέ ν΄ απλώσει το χέρι του. Είναι με το Θεό, είναι και με τον άνθρωπο. Είναι με την Εκκλησία, είναι και με την κοινωνία. Είναι με τη μεταλαβιά, είναι και με το τσιπουράκι στην παρέα του. Είναι με τα τροπάρια, αλλά είναι και με τα δημοτικά τραγούδια του τόπου μας. Εκεί να τον ακούσεις.

            Θυμώνει και καμιά φορά. Δεν το κάνει όμως από κακία. Απλά νοιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί την ιερότητα του χώρου της Εκκλησιάς, που κάποιες φορές εμείς ξεχνάμε. Φταίμε κι εμείς.

           Ίσως κάποιοι διαβάσουν με σκεπτικισμό αυτές τις γραμμές. Ίσως σκεφτούν ότι αποζητώ  την μεσολάβηση του παπα-Γιάννη για καμιά θέση στον παράδεισο. Αν ήταν στο χέρι του είμαι σίγουρος ότι όλους δικαίους και αδίκους εκεί θα μας έστελνε. Δεν είναι αυτό . Απλά μου ΄ρχεται  στο νου η παροιμία με τον ντόπιο Άγιο που δεν δοξάζεται. Όχι πως επιδιώκει την αναγνώριση και την καλή κουβέντα. Κάθε άλλο μάλιστα.  Σαν πρόεδρος του Συλλόγου  είχα για τόσα χρόνια την ευθύνη της έκδοσης της εφημερίδας. Αναφερθήκαμε κι αναλωθήκαμε σε πολιτικούς και πολιτικάντηδες, προέδρους και Δημάρχους, αντιδημάρχους και συμβούλους , αλλά ξεχάσαμε τον παπά μας, το διαχρονικό σύμβολο του χωριού μας.

Του αξίζει όμως αυτό το αφιέρωμα  γιατί είναι ταπεινός, δεν μας σκανδάλισε ποτέ, και υπηρετεί την Εκκλησιά μας τόσα χρόνια με σιωπηρή ευλάβεια. Ο παπά-Γιάννης συνταξιοδοτήθηκε. Εξακολουθεί όμως να λειτουργεί και να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Εκκλησία μας και το χωριό μας.

Ζει ήρεμα, στην άκρη του χωριού μας, κάτω απ΄ τον ίσκιο της Πύλας . Απολαμβάνει το σεβασμό και την αγάπη της οικογένειάς του, της παπαδιάς του, του γιού του Πέτρου, της νύφης του Ελευθερίας και των εγγονών του Γιάννη και Βασιλικής.

Τον συντροφεύει όμως και η βαθιά εκτίμηση όλων των συγχωριανών μας κι ας μη την εκδηλώνουν πάντα και σε κάθε ευκαιρία.

Ναπολέων Γκότσης.

ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ - Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΡΑΦΤΗΣ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

                    Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΡΑΦΤΗΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ 
   
    Ένα επάγγελμα απ΄ αυτά που έφαγε ο χρόνος και παραμέρισε η εξέλιξη.

  Υπάρχει στο χωριό μας, μια συμπαθητική και γραφική μορφή, ο Μαυροειδής ο Καραϊσκος. 

  Κοντοκαμωμένος και καλοϊσκιωτος , απλός και καθημερινός, καλοσυνάτος άνθρωπος με κάτασπρα μαλλιά, άριστος μάστορας της ραφτικής, με σβέλτο μυαλό, που μια ζωή ολόκληρη δόθηκε στην τέχνη του με πείσμα, γούστο και μεράκι.

 Τις πρώτες γνώσεις της ραφτικής τις πήρε σε ηλικία δέκα εφτά χρόνων από τον παλιό ράφτη και θείο του Νικόλα Καραϊσκο, καλό μάστορα και καλό συγγενή όπως λέει. 

 « Δεν έπρεπε να πάω, αναλογίζεται, γιατί ο μπάρμπας προόριζε για το επάγγελμα το γιό του τον Αρίστο. Όμως όχι μόνο με καλοδέχθηκε αλλά και μου μετέδωσε απλόχερα όλα τα μυστικά της τέχνης, Θεός συγχωρέσ' τον.»

  Έγινε ράφτης ο Μαυροειδής και στα χρόνια της επαγγελματικής του διαδρομής έχει ράψει ρούχα σε αμέτρητους ανθρώπους και εκατοντάδες γαμπρούς. 

   Τα εργαλεία του υπάρχουν. Μεζούρες για μέτρημα, σαπούνια για σημάδεμα, ψαλίδια για κόψιμο, βελόνες, δαχτυλήθρες, πήχες, γωνίες, ξυλοσίδερα, και μια μηχανή SINGER. 

   Η καθημερινότητά του είναι δύσκολη μακριά από τον μεγάλο σεβντά του που είναι τα εργαλεία και ο πάγκος της τέχνης του. Γι’ αυτό και τώρα στα ογδόντα τέσσερα χρόνια του, δεν αρνείται να καταπιαστεί με επιδιορθώσεις, στενέματα και κοντύματα. Για να ακονίζει το μυαλό του και να θυμάται την τέχνη του, όπως λέει.

   Ακονίζει το μυαλό του, εξασκεί το σώμα του με καθημερινό περπάτημα, κουβεντιάζει ήσυχα και καλόπιστα στην παρέα, πίνει τσιπουράκι, χαμογελάει καλόκαρδα σαν έφηβος, ντύνεται μερακλίδικα σαν παλιός ράφτης γι’ αυτό και φαίνεται είκοσι χρόνια νεώτερος. 

  Να 'σαι καλά Μαυροειδή, κι’ αν είναι κάτι να πάρεις απ’ τον πατέρα σου, πάρε τα χρόνια του. Να τα εκατοστίσεις και εσύ όρθιος και χαμογελαστός πάντα.

 Ναπολέων Γκότσης.

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΕΤΟΥ 2015

Βίντεο από την επιμνημόσυνη δέηση που τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας κκ. Χρυσόστομος για την 72η επέτειο του ολοκαυτώματος του Αετού Μεσσηνίας που τελέστηκε στις 11/09/1943 από τους Γερμανούς.

Βίντεο από τον χαιρετισμό που έκαναν στην εκδήλωση ο Δήμαρχος Τριφυλίας Παναγιώτης Κατσίβελας και η Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλεφέρη.

 
Ο σύντομος χαιρετισμός του Δημάρχου Ρέντη κ. Γώργου Ιωακειμίδη ήταν μεστός από νοήματα και διδαχές για την  72α επέτειο του ολοκαυτώματος του Αετού.

 
Ο Ιστορικός και συγγραφέας Στάθης Παρασκευόπουλος ήταν ο κεντρικός ομιλητής για το Ολοκαύτωμα του Αετού Μεσσηνίας από τους Γερμανούς το 1943. Βαθύς γνώστης της ιστορίας και φυσικά της περιοχής μας περιέγραψε γλαφυρά και με αντικειμενικότητα το γεγονός

Προσκλητήριο πεσόντων από τον Αετό και τα γύρω χωριά που εκτελέστηκαν ή κάηκαν από τους Γερμανούς ναζιστές στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 από τον τελετάρχη της εκδήλωσης Ορέστη Γκότση.

72η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΑΕΤΟΥ

Το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015 εορτάστηκε η 72η επέτειος του ολοκαυτώματος του Αετού. Τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση από το Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Σεβασμιότατο Χρυσόστομο με παρούσες τις Αρχές του τόπου μας και πολύ κόσμο. 
 Παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος του Δήμου Τριφυλίας κ. Παναγιώτης Κατσίβελας, ο Αντιδήμαρχος κ. Ιωάννης Μερκούρης , η Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας κα Ελένη Αλειφέρη, ο Δήμαρχος Ρέντη κος Γιώργος Ιωακειμίδης ,ο συνήθης ύποπτος συμπατριώτης μας και επικεφαλής της παράταξης ΝΕΑ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ,

«Νέα Πελοπόννησος»

Νέα Πελοπόννησος

της περιφέρειας Πελοποννήσου Παναγιώτης Αλευράς και φυσικά όπως πάντα το μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και πρώην βουλευτής κα Νάντια Γιαννακοπούλου. 
 Να μη ξεχάσω τους φίλους και πάντα παρόντες τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Τριφυλιακών Συλλόγων Παναγιώτη Λούτο και το Γιάννη Κατσαργύρη υποψήφιο βουλευτή Μεσσηνίας με το ΠΑΣΟΚ. 
 Στις φωτογραφίες που θα ακολουθήσουν θα δείτε κάποια χρονικά κενά τα οποία θα συμπληρωθούν από τα βίντεο που θα ακολουθήσουν. 
 Κεντρικός ομιλητής ήταν ο συμπατριώτης μας Ιστορικός και Συγγραφέας κος Στάθης Παρασκευόπουλος ,ο οποίος κατά κοινή ομολογία εκφώνησε ένα μεστό λόγο για το Ολοκαύτωμα του Αετού στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 και τις συνέπειες του για τους κατοίκους του. Θα παρακολουθήσετε την ομιλία σε βίντεο που θα ακολουθήσει. 
Ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Αντώνης Λόντος είχε φροντίσει το Σημαιοστολισμό και την καθαριότητα του χώρου της εκδήλωσης.