ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΟΥ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ

   Το ταξίδι του βιβλίου του Δημήτρη Δριμή, "Το παζάρι του Κοπανακίου", συνεχίζεται. Η παρουσίαση του βιβλίου μεταφέρεται στην Αθήνα.

ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΑΚΗ

Αφιέρωμα στον ιερέα του χωριού μας παπα-Γιάννη Κοράκη

 

Πρωτοθυμάμαι τον παπα-Γιάννη , σαν Γιάννη Κοράκη, απ΄ τα γυμνασιακά μου χρόνια , όταν με το φίλο και συμμαθητή μου Στέφανο Λόντο , κάναμε συχνά παρέα μια και οι δύο τους ήταν πρωτοξαδέλφια.

Ήταν κάποια χρόνια μεγαλύτερός μας και στη μνήμη μου τον είχα καταχωρήσει σαν ένα απλό χωριατόπαιδο, ντόμπρο και μπεσαλίδικο, με μια πηγαία για  τα  μέτρα του χωριού ευγένεια και ένα αυθόρμητο σεβασμό στους μεγαλύτερους. Στο πρόσωπό  του διέκρινε κανείς τη γαλήνη του πατέρα του, μπάρμπα Πέτρου Κοράκη  απ΄ το Βαρυμπόπη, και την ηρεμία της μάνας του θεια Γιωργίτσας απ΄ το σόι των Λονταίων του χωριού μας.

            Το χαρακτηριστικό όμως προσόν του, που όλοι ζηλεύαμε, ήταν η γλυκιά και μελωδική του φωνή, όταν τραγουδάγαμε τα  λαϊκά τραγούδια της εποχής, του Τσιτσάνη, του Καζαντζίδη, του Αγγελόπουλου, όπως ‘’κάποια μάνα αναστενάζει’’, ‘’χτυπάτε τις καμπάνες’’, ‘’μαντουμπάλα’’, ‘’ζιγκουάλα’’ και  άλλα. Αυτό το χάρισμα τον οδήγησε δειλά-δειλά στο ψαλτήρι της Εκκλησιάς μας και έτσι του δινόταν η ευκαιρία να ξεδιπλώνει ψέλνοντας, το σπάνιο ταλέντο του μπροστά σε κόσμο. Πότε - πότε τη μεγαλοβδομάδα έπαιρνε  εμένα και το Στέφανστο ψαλτήρι να τον βοηθάμε με σιγόντο στα τροπάρια για  να παίρνει ανάσες. Αυτές οι δουλειές όμως θέλουν φωνή  και θάρρος κι’ εμείς ούτε το ένα ούτε το άλλο είχαμε.       

Αργότερα θυμάμαι το γάμο του με τη σύζυγό  του  και παπαδιά Βασιλική. Πρέπει να ήταν ο τελευταίος ή από τους τελευταίους γάμους στο χωριό  μας που έγινε με το συμπεθεριό να αποτελείται από εκατό περίπου άλογα, στολισμένα με κιλίμια και λευκά σεντόνια. Ήμουν κι’ εγώ στο συμπεθεριό με το τελευταίο άλογο του πατέρα μου, ένα μαύρο καρρά όπως το έλεγε, κι’ έχω και μια φωτογραφία μάλιστα βγαλμένη ακριβώς κάτω απ’ το σπίτι του Όθωνα. Πήγαμε  στη Μάλθη (Μποντιά) έγινε το μυστήριο, πήραμε τη νύφη τη φέραμε στον Αετό, και κάπως έτσι άρχισε να χτίζεται η  οικογένεια του Παπα Γιάννη και της Πρεσβυτέρας Βασιλικής.

            Θέλεις η μελωδική  φωνή του, θέλεις η παρότρυνση του μακαρίτη παπά-Κώστα, θέλεις ότι υπήρχε στην οικογένεια ο θείος του παπά-Ναπολέων που ήταν ιερέας στην Αμερική, θέλεις η πίστη του στο Θεό, θέλεις όλα μαζί , τον οδήγησαν στην απόφασή του να γίνει Ιερωμένος και έτσι το 1976 χειροτονήθηκε Διάκος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Τριφυλίας και Ολυμπίας Στέφανο, και ιερέας τον ίδιο χρόνο.

                        Από ‘δω κι ύστερα αρχίζει ο ιερατικός  βίος του παπά-Γιάννη στην ενορία του χωριού μας, του Αγίου Δημητρίου. Η συνήθεια βλέπεις, δυσκόλευε στην αρχή  όχι μόνο εμένα, αλλά και άλλους να τον προσφωνούμε παπά-Γιάννη. Ο παπά-Γιάννης όμως σιγά-σιγά και με τον καιρό κέρδισε επάξια και τον τίτλο αλλά και τον σεβασμό μας και εξελίχθηκε σε ένα συνειδητοποιημένο και άοκνο Ιερουργό που με την καλοσύνη του, την αφιλοχρηματία του, το ιερατικό ήθος του, την ταπεινότητά του, καταξιώθηκε στη συνείδηση των συγχωριανών μας , σαν ένας απλοϊκός και καλός παπάς , σαν ένας ιερέας γνήσιος  και αληθινός, άξιος του λαού και του κλήρου.

Δεν ήταν "σπουδαγμένος", αλλά και τι μ΄ αυτό; Ήταν ο φίλος, ο γείτονας, ο συγγενής, ο Ιερέας που συμβούλευε και παρηγορούσε, μικρούς και μεγάλους. Ήταν ο ΙΕΡΕΑΣ ΜΑΣ που τον καταλαβαίναμε και μας καταλάβαινε.Είχε σπουδάσει μέσα από τη φτώχεια και τις δυσκολίες της επιβίωσης του χωριού. 

Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία και τη διαδρομή του κλήρου στην Ελλάδα, διαπιστώνει ότι τέτοιους παπάδες εκτίμησαν αγάπησαν  και αποδέχτηκαν οι χωρικοί. Αξιαγάπητους, απλοϊκούς, ταπεινούς και ενάρετους. Παπάδες που έζησαν, ζυμώθηκαν και συμπορεύτηκαν με το πλήρωμα της Εκκλησίας τους. Γεωργούς, εργάτες, ζευγολάτες, ποιμένες, νοικοκυραίους καθημερινούς.

Τέτοιος απλός παπάς ήταν και ο δικός μας, ο παπά-Γιάννης, που κοντά σαράντα χρόνια τώρα, ιερουργούσε στο χωριό μας. Βάφτισε τα παιδιά μας, μας πάντρεψε, μας μετάλαβε, κατευόδωσε σεμνά και απέριττα τα αγαπημένα μας πρόσωπα στα μεγάλα ταξίδια της αιωνιότητας  χωρίς ποτέ ν΄ απλώσει το χέρι του. Ήταν με το Θεό, αλλά δεν ξεχνούσε και τον άνθρωπο. Ήταν με την Εκκλησία, αλλά δεν ξεμάκραινε από την κοινωνία, της οποίας ήταν από τα πιο ενεργά μέλη. Ήταν  με τη μεταλαβιά, αλλά ήταν και με το τσιπουράκι στην παρέα του. Ήταν με τα τροπάρια, αλλά ήταν και με τα δημοτικά τραγούδια του τόπου μας. Ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις του χωριού και των συλλόγων μας, δίνοντας πάντα το παράδειγμα της συμμετοχής και της μετριοφροσύνης.

            Ήταν νηφάλιος και προσηνής και αν καμιά φορά θύμωνε, όταν ένοιωθε την ανάγκη να υπερασπιστεί την ιερότητα του χώρου της Εκκλησίας, που κάποιες φορές εμείς ξεχνούσαμε, το έκανε χωρίς  ποτέ να προσβάλει κάποιον ή να μην γίνει συμφιλιωτικός και νουνεχής ύστερα από λίγο.

          Για 40 χρόνια υπηρέτησε την ενορία του Αετού και όπου αλλού χρειάστηκε  να προσφέρει τις υπηρεσίες του, με ευλάβεια και προσήλωση κερδίζοντας τον σεβασμό και την αναγνώριση όλων. Ακόμη και μετά την συνταξιοδότησή του και τα προβλήματα υγείας που είχε, εξακολουθούσε με ταπεινότητα να προσφέρει τις Ιερατικές του υπηρεσίες στους κατοίκους του Αετού. Ήταν ο ΠΑΠΑΣ ΜΑΣ,. Το κενό που αφήνει πίσω του δυσαναπλήρωτο.

   Ο παπα Γιάννης ζούσε ήρεμα, στην άκρη του χωριού μας, κάτω απ΄ τον ίσκιο της Πύλας . Απολάμβανε το σεβασμό και την αγάπη της οικογένειάς του, της παπαδιάς του, του γιου του, Πέτρου, της νύφης του Ελευθερίας και των εγγονών του Γιάννη και Βασιλικής. Δυστυχώς όμως έφυγε νωρίτερα από ότι περιμέναμε όλοι, αφήνοντας πίσω του ένα βαθύ πόνο. Ο Αετός έγινε πολύ φτωχότερος.

Θα τον συντροφεύει όμως εκεί που είναι η βαθιά εκτίμηση όλων των συγχωριανών μας και η ευχή να μεσολαβήσει όσο μπορεί να βρεθούμε ξανά εκεί όλοι μαζί, να ξανασμίξει τις παρέες.

Στην οικογένειά του, τα θερμά μας συλλυπητήρια. Να είναι περήφανοι για τον παπα Γιάννη, θα λείπει σε όλους μας, η σεβάσμια μορφή του.

Παπα Γιάννη καλό κατευόδιο.

      Ναπολέων Γκότσης.

 

ΟΙ ΜΕΣΣΗΝΙΟΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

 Οι Μεσσήνιοι της Πάτρας διοργανώνουν εκδήλωση στο Φάρο Πατρών, με παραδοσιακέ μουσική και εδέσματα. Είναι ευκαιρία για ένα αντάμωμα συμπατριωτών από την ένδοξη Μεσσηνία.!!!!!!

 

ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ ΑΕΤΟΥ

   Η αποχέτευση κατά τη γνώμη μας είναι το σπουδαιότερο έργο που έχει γίνει στο χωριό μας τον Αετό. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε η ιδέα του αποχετευτικού δικτύου του Αετού. Ήταν το 1987 όταν πρόεδρος της κοινότητας Αετού, ήταν ο Γιάννης Αβδάλας, αντιπρόεδρος ο Φώτιος Λόντος και μέλη οι: Αντώνης Καζάντζας, Ιωάννης Παπαναστασίου, Παναγιώτης Ντεμίρης, Κώστας Φωτόπουλος, Κώστας Στρατικόπουλος. Αναφέρουμε τα ονόματα όλων των μελών του Συμβουλίου εκείνου γιατί έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση να μπουν οι πρώτες σωλήνες στον κάτω δρόμο με την προοπτική κάποια στιγμή να ολοκληρωθεί η αποχέτευση. Η κατάσταση του χωριού τότε ήταν απελπιστική!!!!!! Λύματα παντού και ιδίως στους υπάρχοντες αγωγούς ομβρίων υδάτων που διέσχιζαν κάθετα το χωριό και στο τσιμενταύλακο που μετέφερε το νερό του Κεφαλάρη στους κήπους για πότισμα. Η δυσοσμία ήταν ανυπόφορη και φυσικά τα λύματα επικίνδυνα για την υγεία των κατοίκων. Κακώς , κάκιστα κάποιοι συμπατριώτες είχαν εγκαταλείψει τους βόθρους που είχαν και βρήκαν την εύκολη λύση να αποχετεύουν τα σπίτια τους στους αγωγούς των ομβρίων υδάτων.

Πέρασαν 10 χρόνια και το 1997 η κοινότητα Αετού καταργείται με το νομοσχέδιο "Καποδίστριας" και ενσωματώνεται στο Δήμο Αετού και έδρα το Κοπανάκι. Το έργο της αποχέτευσης δεν έχει συνέχεια, ενώ το πρόβλημα γίνεται οξύτερο. Το 2002 στο Δήμο Αετού δήμαρχος είναι ο Δημήτρης Δριμής, με αντιδήμαρχο τον Γιάννη Αβδάλα. Ο Σύλλογος των Αθηνών το 2001 με πρόεδρο τότε τον Ναπολέοντα Γκότση, αντιπρόεδρο τον Χρήστο Καλογερόπουλο και μέλη του ΔΣ τους Παναγιώτη Καραϊσκο, Παντελή Γκότση, Αντώνη Καζάντζα, Αποστόλη Φρεντζά, Σπύρο Ρέμπελο,Δήμο Λόντο και Άγγελο Αγγελόπουλο, ευαισθητοποιείται και δημοσιεύει άρθρο στη ΦΩΝΗ του ΑΕΤΟΥ με θέμα ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ-Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.Το 2003 ο Σύλλογος των Αθηνών με πρόεδρο τότε τον Ναπολέοντα Γκότση,αντιπρόεδρο τον Χρήστο Καλογερόπουλο, και μέλη του ΔΣ τους Παντελή Γκότση,Σπύρο Ρέμπελο,Παναγιώτη Καραϊσκο,Δήμο Λόντο,Δωροθέα Πετροπούλου,Μαριωρή Σταυροπούλου και Απόστολο Φρεντζά, απευθύνει προσωπική επιστολή στους συγχωριανούς μας, αλλά και στους συμπατριώτες της διασποράς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ορίζει ερανική επιτροπή και μαζεύει 63.500 ευρώ. Με την συνεργασία και την μερική χρηματοδότηση της Δημοτικής Αρχής κατασκευάζεται το εσωτερικό δίκτυο του χωριού το 2006. Στη δεύτερη τετραετία του Δημήτρη Δριμή κατασκευάζονται από το δήμο και οι δύο δεξαμενές απόληξης των Λυμάτων.

Εδώ να κάνουμε δύο παρατηρήσεις για το σπουδαίο αυτό έργο.

1η Παρατήρηση. Το έργο δεν έχει ολοκληρωθεί στο 100%, υπάρχουν κάποια σπίτια 15 έως 20 περίπου που δεν έχουν τη δυνατότητα σύνδεσης στο δίκτυο, γιατί δεν υπάρχει κάθετος αγωγός που να μεταφέρει τα λύματα στον κεντρικό αγωγό. Πρέπει το τοπικό Συμβούλιο,  ο πολιτιστικός σύλλογος και ο σύλλογος των γυναικών να δραστηριοποιηθούν για να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Πιστεύουμε ότι όλοι οι Αετοβουναίοι θα βοηθήσουν, αν χρειαστεί, ώστε να ολοκληρωθεί το έργο. 

2η Παρατήρηση. Ενώ το έργο είναι προσβάσιμο σε όλα τα υπόλοιπα σπίτια και μπορούν να συνδεθούν στο αποχετευτικό δίκτυο, αφού υπάρχουν αναμονές σύνδεσης για κάθε σπίτι, κάποιοι ανεύθυνοι ή αμελείς συμπατριώτες δεν έχουν συνδεθεί και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ακόμη τους αγωγούς των ομβρίων υδάτων, με συνέπεια από τις σχάρες που υπάρχουν σε αυτούς τους αγωγούς να αναδύεται μια δυσοσμία ανυπόφορη. Είναι μια κατάσταση ανεπίτρεπτη που δυσφημίζει τον τόπο μας και ραπίζει την αισθητική των ντόπιων και των επισκεπτών μας και δεν χωρά καμία δικαιολογία. Αν κάποιος είναι ανήμπορος να διαθέσει αυτό το μικρό ποσό που χρειάζεται δεν έχει παρά να το δηλώσει στον Πρόεδρο του τοπικού συμβουλίου και να είναι σίγουρος ότι θα βρεθεί λύση.Oι συγχωριανοί μας, τα σπίτια των οποίων γειτνιάζουν με τις πηγές της δυσοσμίας, αγανακτούν, εξοργίζονται και προειδοποιούν ότι θα προσφύγουν στις αρμόδιες αρχές, προκειμένου να απαλλαγούν από την ζοφερή κατάσταση. Δεν χρειάζεται να επέμβει κάποιος Εισαγγελέας και να χαλαστούν καρδιές. Ας φροντίσουν οι εμπλεκόμενοι να τακτοποιηθεί το θέμα και ας μην περιμένουν από το Δήμο την σύνδεση, η οποίος και με τετραπλάσιο κόστος θα τους χρεώσει, αλλά και χρονοβόρος θα είναι.

ΑΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΝΗΣΤΕΥΤΗΣ

   Ο Ιερέας μας, παπα-Ιωάννης Καλής, τέλεσε φέτος θεία λειτουργία στην Εκκλησία του Αγιάννη του νηστευτή στον Αετό. Αρκετοί πιστοί ανηφόρισαν στο μικρό εκκλησάκι και παρακολούθησαν τη Θεία λειτουργία, άλλοι μέσα στο ναό και άλλοι έξω από το ναό, λόγω της μικρής του χωρητικότητας. 

  Με το πέρας της λειτουργίας το τοπικό συμβούλιο, δια του προέδρου του Αντώνη Αλεβίζου μοίρασε, κατά το έθιμο τα παραδοσιακά λουκούμια. Το τοπικό συμβούλιο είχε φροντίσει τον καθαρισμό του περιβάλλοντα χώρου, της Εκκλησίας, έτσι ώστε η πρόσβαση να είναι πάρα πολύ εύκολη. 

 Περιττό να προσθέσουμε ότι όλοι αποζημιώθηκαν από τη Θεία λειτουργία και τους Ιερούς ψαλμούς με τις φωνές των βασίλη Πετρόπουλου και Νικολάου Φλώρου και φυσικά από την απεριόριστη θέα που προσφέρει το ύψωμα του Αγιάννη. Αυτό θα το διαπιστώσετε από κάποιες φωτογραφίες που ακολουθούν παρακάτω. 

  Συμπατριώτες και του χρόνου να είμαστε καλά να επισκεφτούμε το Εκκλησάκι του Αγιάννη, που δεσπόζει του Αετού. Χρόνια μας πολλά.

ΣΕΝΙΚΟ - ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

  

   Έγινε η παρουσίαση του βιβλίου "Σενίκο" του αγαπητού φίλου Βασίλη Πετρόπουλου. Ο Βασίλης γεννήθηκε στο Σενίκο Δωδώνης Ιωαννίνων, σπούδασε δάσκαλος και υπηρέτησε επί 35 χρόνια την δημόσια εκπαίδευση περνώντας όλα τα στάδιά της, σαν Δάσκαλος, Διευθυντής σχολείου, Διευθυντής γραφείου εκπαίδευσης, σχολικός Σύμβουλος και πρόεδρος του κεντρικού υπηρεσιακού συμβουλίου του υπουργείου παιδείας, της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Άριστος επιστήμονας, δίδαξε σε σεμινάρια εκπαιδευτικών, έκανε εισηγήσεις σε διάφορα παιδαγωγικά συνέδρια και ασχολήθηκε συγχρόνως με το γράψιμο βιβλίων εκπαιδευτικού και κοινωνικού περιεχομένου. 

  Ο Βασίλης παντρεύτηκε την Ιωάννα Λόντου, απέκτησε δύο γιους και μοίραζε και εξακολουθεί να μοιράζει τον ελεύθερο χρόνο του μεταξύ Σενίκου και Αετού. Αγάπησε τον Αετό και τους ανθρώπους του, συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις εκδηλώσεις του χωριού.Με τον πράο χαρακτήρα του, την έμφυτη ευγένειά του, την ηρεμία του, τον μεστό και συγκροτημένο λόγο του, κοσμεί την τοπική μας κοινωνία.

  Με την συγγραφή του βιβλίου του "ΣΕΝΙΚΟ", ο Βασίλης σκάβει τις μνήμες, οργώνει τις αναμνήσεις του, σπέρνει θύμησες, μας παίρνει απ΄ το χέρι και μας οδηγεί στις ξεχασμένες μικρές πατρίδες που μας συγκινούν, μας συντροφεύουν, οδηγούν τα βήματά μας, χαράζοντας δρόμους, και μικρή σημασία έχει αν αυτές βρίσκονται στην Ήπειρο, στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, ή όπου αλλού. Είναι η Ελλάδα μας και είμαστε τυχεροί που γεννηθήκαμε σ΄αυτούς τους μικρούς τόπους και γαλουχηθήκαμε με τις αξίες τους. Ο Βασίλης έφτιαξε σπίτι στον Αετό, αγκάλιασε την μικρή κοινωνία μας, έγινε και δικός μας, και η παρουσία του μας τιμά και μας κάνει περήφανους. Βασίλη καλοτάξιδο το βιβλίο σου, ας μείνει παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.

Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε την εκπομπή που αφιέρωσε το κανάλι Ioanninatv ITV των Ιωαννίνων για την παρουσίαση του βιβλίου.

ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ - ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

   Πετυχημένη η χθεσινή εκδήλωση της μουσικής βραδιάς, που οργάνωσε ο σύλλογος γυναικών Αετού, στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου. Γέμισε το προαύλιο ασφυκτικά, με αποτέλεσμα να στρωθούν τραπέζια και στο δρόμο μπροστά στο σχολείο. Όλα ήταν τέλεια οργανωμένα από τις γυναίκες του συλλόγου, με ωραία έντεχνη μουσική στην αρχή και δημοτικά τραγούδια στη συνέχεια και το χορό να κρατά μέχρι τις μικρές ώρες. Ήταν το δεύτερο αντάμωμα των συμπατριωτών μέσα σε 15 ημέρες, μετά το πανηγύρι του πολιτιστικού συλλόγου της Αθήνας στις 5 Αυγούστου. Ομολογουμένως δύο πετυχημένες εκδηλώσεις που μας αποδεικνύουν ότι η σύμπνοια και η συνεργασία μπορούν να δώσουν ζωή στον Αετό, τουλάχιστον τους καλοκαιρινούς μήνες. Το παρόν έδωσε πάλι ο Δήμαρχος Τριφυλίας Γιώργος Λεβεντάκης, ο οποίος απηύθυνε χαιρετισμό στους παρευρισκόμενους, μαζί με την πρόεδρο του συλλόγου γυναικών Δήμητρα Γαρδίκα. Κορίτσια να είστε καλά και να συνεχίσετε με τέτοιες εκδηλώσεις, που σφυρηλατούν τους δεσμούς μεταξύ μας. Θερμά συγχαρητήρια.!!!!!!

  Ακολουθούν φωτογραφίες από την εκδήλωση.