Σάββατο 4 Μαΐου 2019

ΜΟΡΦΕΣ & ΜΝΗΜΕΣ ΑΕΤΟΥ - ΛΑΟΥΤΙΕΡΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ ΛΩΛΑΣ

          

Λένε πως η μουσική ημερεύει τον άνθρωπο, τον ηρεμεί, τον γλυκαίνει. Μία αλήθεια που φαίνεται καθαρά στην ασπρόμαυρη φωτογραφία. Στη φωτογραφία που τραβήχτηκε στα χρόνια της κατοχής και απεικονίζει τη φαμελιά του Μπάρμπα Γιώρη του Λώλα του Χαροκόπη.

          Πρώτη σειρά. Θεοφάνης, Ξανθούλα, ο Μπάρμπα Γιώργης, και η θειά Ελένη.

          Δεύτερη σειρά. Σταθούλα, Βασίλης, Σταυρούλα και Χρήστος.

          Τα παιδιά θα είχαν κάθε λόγο να χαμογελάνε. Γιατί στην ηλικία τους η ζωή είναι ανέμελη. Οι πλάτες τους είναι ανάλαφρες,αφού ούτε βάσανα, ούτε έγνοιες,ούτε κόπους κουβαλάνε. Κι' όμως . Μία αδιόρατη θλίψη είναι αποτυπωμένη στα πρόσωπά τους. Ίσως να φταίει η κατοχή.

          Αντίθετα στο πρόσωπο του Μπάρμπα Γιώργη είναι ζωγραφισμένο ένα πηγαίο χαμόγελο, ένα χαμόγελο, που παρά την κατοχή, τη φτώχεια, την πείνα, τις ευθύνες της μεγάλης φαμελιάς, εκπέμπει ελπίδα αισιοδοξία, ηρεμία. Η μουσική που λέγαμε.

         Αυθεντικός λαϊκός μουσικός, οργανοπαίχτης, ο Μπάρμπα Γιώργης ο Λώλας ο Χαροκόπης, διασκέδασε με το λαούτο του γενιές και γενιές συντοπιτών μας στα πανηγύρια του τόπου μας, στους γάμους και στις άλλες χαρές. Έφερε στον τόπο μας ακούσματα απ΄την ανατολή, απ' την Μικρά Ασία που υπηρέτησε, αμανέδες που με νοσταλγία αναπολούν οι παλαιότεροι που τους άκουσαν.

         Ο μακαρίτης ο Μπάρμπα Γιώργης ήταν άνθρωπος με δική του ξεχωριστή κουλτούρα. Η μορφή του σαν να βγήκε από τις σελίδες του  Παπαδιαμάντη. Ασκητικός, εργατικός, μεγαλόψυχος και θυμόσοφος. Καλλιεργητής και καλλιτέχνης. Ζευγολάτης και τροβαδούρος. Γνήσιος παραδοσιακός λαϊκός μουσικός σε μία εποχή χωρίς μικρόφωνα, χωρίς εφέ, χωρίς φτιασίδια. Φαμελίτης απλός στην καθημερινότητά του, μποέμης τύπος, ατσάκιγος, στις χαρές και στα πανηγύρια. Καφέ ριγέ κοστούμι, κόκκινο γαρύφαλλο στο πέτο, ασπρόμαυρα σκαρπίνια και σαν παλιός λαουτιέρης έπαιζε το λαούτο του με φτερό από γαλόπουλα.

        Η εποχή εκείνη, της χαρτούρας,των μεσημεριάτικων πανηγυριών και των βιολιτζίδων πέρασε. Μουσικοί σαν τον Λώλα, τον Ντεμίρη, τον Τσιούτσια, τον Γιώργη Αρίστο, σπανίζουν και θα είναι κρίμα να ακολουθήσει τη φυγή τους και η δημοτική μουσική μας παράδοση.

 

 
Πρώτη σειρά από αριστερά : Καραθανάσης-Λώλας με το Λαούτο του-Νίκο Λυσσέας.

  

Το παρόν πρωτοδημοσιεύτηκε στη ΦΩΝΗ του ΑΕΤΟΥ ΤΟ 2004 φύλλο 72 με επιμέλεια του τότε Προέδρου του Συλλόγου ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΓΚΟΤΣΗ.