ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ ΑΕΤΟΥ

 Τι 'εχεις καημένε πλάτανε και στέκεις μαραμένος

με τις ριζούλες στο νερό με την δροσιά στα φύλλα.

                       ----------

Παιδιά μ', σαν με ρωτήσατε, να σας το μολογήσω

Αλί πασάς επέρασε με δεκαοκτώ χιλιάδες

κι' όλοι στον ίσκιο μ' έκατσαν και κάτω απ' την δροσιά μου

κι' όλοι σημάδι μ' έβαλαν κι' όλοι με τουφεκίσαν.

                          ----------

Άλλοι βαρούν τους κλώνους μου κι' άλλοι βαρούν τα φύλλα

κι' ο σκύλος ο Αλί πασάς βαρεί μες στην καρδιά μου

Μαράθηκαν τα φύλλα μου μαράθηκε η καρδιά μου

(Πελοποννησιακό παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι)

Μαράθηκε και κόπηκε ένας απ' τους υπέραιωνόβιους πλάτανους της Πελοποννήσου στο χωριό μας τον Αετό Μεσσηνίας. Πολύ σπάνια δέντρα δέθηκαν τόσο πολύ με τους ανθρώπους του τόπου τους, όσο τα πλατάνια του Αετού.

Για να γίνουν έτσι μεγαλοπρεπή και αγέρωχα,δούλεψαν οι αιώνες. Οι αρχές τους χάνονται στα βάθη του χρόνου, όπως οι ρίζες τους χάνονται στα βάθη της γης του Κεφαλόβρυσου. Πότε και ποιος τα φύτεψε άγνωστο. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες τα θυμήθηκαν περίπου στο σημερινό τους μέγεθος.

Στο πέρασμα των αιώνων πάλεψαν σκληρά μ' ανεμοστρόβιλους, μ' ανεμοθύελλες, με τον βοριά, με μπόρες, με καταιγίδες. Τα βάρεσαν αστραπές, κεραυνοί. Λαβώθηκαν από βόλια. Βόλια τούρκικα, βόλια κλέφτικα, βόλια αντάρτικα. Βόλια του κεφιού και της ξεφάντωσης. Άντεξαν είδαν το χωριό μας πολυάνθρωπο, στις δόξες του.

Στον ίσκιο τους κάθισαν πολλοί. Απλοί άνθρωποι, διάσημοι άνθρωποι, εργάτες, χιλιάδες επισκέπτες, γερουσιαστές,υπουργοί, βουλευτές, αρματολοί και καπετάνιοι. Ο Κολοκοτρώνης, ο Μπέλκος, ο Σταματέλος, ο Αναγνώστης, ο Γιώργος Γκότσης, ο Καλαμπόκης, ο Μήτρος Αναστασόπουλος και τόσοι άλλοι.

Η λαϊκή παράδοση μας λέει ακόμα  ότι αντίκρισαν  της βρύσης φαντάσματα, λάμιες, αερικά, ξωτικά, νύμφες, νεράϊδες και στοιχειά. Στ' αλήθεια τα πλατάνια μας με τη βρύση πόσες ιστορίες δεν θα μπορούσαν να πούν. Και τι δεν έζησαν, και τι δεν άκουσαν. Γέλια, κλάματα, χαρές, λύπες, αποχαιρετισμούς, δάκρυα,πολέμους, τραγούδια της νύφης, όταν την πήγαιναν στη βρύση τη δεύτερη μέρα του γάμου, τραγούδια του γάμου, τραγούδια κλέφτικα, τραγούδια της λευτεριάς, κρυφούς καυμούς,βουβούς πόνους, ξεφαντώματα, πανηγύρια, αγωνίες. Κρυφάκουσαν ιστορίες γι' αγάπες κι' έρωτες, χτυποκάρδια, ντέρτια και σεκλέτια. Ολόκληρο το ανθρώπινο δράμα, γνήσιο και αυθόρμητο, απλό απελέκητο χιλιοπαιγμένο κάτω απ΄τους κλώνους τους και δίπλα στη βρύση.

Με χιόνια, με κρύα, με βροχές, με βοριάδες και με νοτιάδες τα πλατάνια μας έμειναν εκεί, γατζωμένα στη γη του Κεφαλόβρυσου, κάτω απ' τη σκιά της Πύλας. Σαν στοιχειά ανθρώπινα, με ψυχή, με μιλιά βουβή. Δίπλα ακριβώς απ' τη πηγή, αναδεύουν παλιούς καιρούς, δόξες και θύμησες. Κινούνται εκατοντάδες χρόνια, ανάμεσα στο θρύλο και στην ιστορία, σιωπηλοί μάρτυρες της ζωής.

Και τώρα μετά από αιώνες έρχεται το τέλος τους, όχι απ' τα βόλια του Αλί πασά που λέει και το τραγούδι, αλλά απ' τον ξενόφερτο ιό ceratocystis platani που τα μαραίνει. Οι ειδικοί επιστήμονες μας βεβαιώνουν ότι και τ' άλλα πλατάνια του Κεφαλόβρυσου, σύντομα θα ακολουθήσουν την ίδια μοίρα. Κακιά μοίρα που ακουμπάει το νου και πληγώνει την καρδιά του κάθε συγχωριανού μας, του κάθε φίλου, επισκέπτη και θαυμαστή του χωριού μας. Ο Κεφαλόβρυσος με τα πλατάνια του, καθιερώθηκαν σαν οικόσημο του χωριού μας,σαν σημείο αναφοράς του τόπου μας, σαν φύλακες της ιστορίας και της παράδοσής του.

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι ανελέητες. Ας φανταστούμε πως θ' ναι ο Κεφαλόβρυσος χωρίς πλατάνια. Ζοφερή, αποκρουστική και τραγική η μελλοντική εικόνα του τοπίου.

Χρέος και καθήκον όλων μας, είναι να σχεδιάσουμε από τώρα και να σκεφτούμε την επόμενη μέρα μετά την καταστροφή που έρχεται. Όχι πρόχειρα κι' ανοργάνωτα. Όχι στο πόδι. Με συντονισμό, με μεθοδικότητα, με πρόγραμμα, με λογισμό και μ' όνειρο. Η ευαισθητοποίηση όλων των συμπατριωτών, των φίλων του τοπίου, των αρχών και των παραγόντων του τόπου μας, είναι επιτακτική κι' απαραίτητη όσο δεν ήταν ποτέ άλλοτε.

Όταν προγραμματίσουμε κάτι από τώρα, σίγουρα θα το βρούμε μπροστά μας στα χρόνια που έρχονται. Όταν πιστέψουμε με πάθος σε κάτι, το δημιουργούμε έστω κι' αν δεν υπάρχει. Ακατόρθωτο είναι ότι δεν επιθυμήσαμε αρκετά, δεν το επιδιώξαμε όσο έπρεπε, δεν το ποτίσαμε με ιδρώτα για να μπορέσει να πάρει πάνω του και να δρασκελίσει το κατώφλι της ανυπαρξίας.

Η επόμενη μέρα, μετά την περιβαλλοντική καταστροφή που έρχεται αναπόφευκτα δεν μπορεί να είναι άλλη απ΄ την συνολική ανάπλαση του τοπίου. Η ανάπλαση όμως πρέπει να γίνει με συγκεκριμένα επιστημονικά και περιβαλλοντογικά κριτήρια, από ειδικευμένους ανθρώπους που ασχολούνται με τέτοια θέματα.Ο Αετός διαθέτει πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, που οι ρίζες του καταλήγουν στα χώματά του. Το δυναμικό αυτό εμπεριέχει ανθρώπους που διακρίνονται στις επιστήμες, στις τέχνες, στις επιχειρήσεις και στον τομέα τους γενικότερα. Αξιόλογους αρχιτέκτονες εξωτερικού χώρου, σχεδιαστές, διακοσμητές τοπίων, γεωπόνους, δασολόγους, περιβαλλοντολόγους, γεωλόγους, τεχνοκράτες.

Ας συστρατευθούν οι ειδικοί, ας υποδείξουν τρόπους, ανθρώπους και μεθόδους, ας καταθέσουν ιδέες και σκέψεις, ας ξεσηκωθούμε όλοι μας, ώστε να αναδειχθεί το πρόβλημα, να γίνει ευρύτερα γνωστό, στους παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης, στη δασική υπηρεσία, στα αρμόδια υπουργεία, στην περιφέρεια Πελοποννήσου, με απώτερο στόχο την ανάπλαση του ιστορικού και γραφικού αυτού μοναδικού τοπίου.

Φίλοι συμπατριώτες, υπογράψτε, υιοθετήστε, αγκαλιάστε αυτό το στόχο, κοινοποιήστε αυτό το κείμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, στους φίλους, στους συγχωριανούς μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό και σε όσους αγαπούν και θαυμάζουν το φιλόξενο και γραφικό χωριό μας, έτσι ώστε να καταστεί θέμα δημόσιου διαλόγου και αγωνίας γιά το αύριο.

Όλοι εμείς προσωρινοί είμαστε. Το τοπίο του Κεφαλόβρυσου μετρά αιώνες. Όλα αυτά τα χρόνια, κέρασε ζωή σε αμέτρητες γενιές. Οφειλή μας είναι να το παραδώσουμε στις γενιές που έρχονται, καθαρό, όμορφο και φιλόξενο. Το θεμέλιο ύπαρξης του χωριού μας, είναι ο Κεφαλόβρυσος.

Ο καθένας από μας γνωρίζει καλά μέσα του, ότι κάτι χρωστάει σ' αυτό τον τόπο. Ας ανασκουμπωθούμε κι' ας το ξεχρεώσουμε.

Την πρωτοβουλία αυτή πήραν, μετά από συνάντηση, συζήτηση και προβληματισμό που έγινε στο χωριό μας τον περασμένο Αύγουστο και έλαβαν μέρος οι ακόλουθοι συμπατριώτες.

Αντώνης Λόντος, Πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Αετού.

Αντώνης Αλεβίζος, Αντιπρόεδρος του τοπικού συμβουλίου Αετού.

Κώστας Ντεμίρης Μέλος του τοπικού συμβουλίου Αετού.

Σταύρος Αργυρόπουλος, Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου των απανταχού Αετοβαουναίων.

Δήμητρα Γαρδίκα Πρόεδρος του συλλόγου γυναικών Αετού.

Γιώτα Θεοχαράκη, Γραμματέας του συλλόγου γυναικών Αετού.

Παναγιώτης Καραϊσκος, πρώην Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου των απανταχού Αετοβουναίων

Ναπολέων  Γκότσης, πρώην Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου των απανταχού Αετοβουναίων.

 

Ακολουθούν φωτογραφίες που αποτυπώνουν τη σημερινή θλιβερή εικόνα του τοπίου.