Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΛΑΠΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ




























Σαν σήμερα 22 Απριλίου του 1827:ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΛΑΠΙ:
O Ιμπραήμ επιχειρεί εισβολή στην ορεινή Τριφυλία. Οι δυνάμεις που είχε ο Ιμπραήμ ήταν πεζοί, ιππείς και πυροβολικό. Προσπαθεί να διαλύσει τη δύναμη των Ντρέδων, γιατί ήταν απειλή στα πλευρά του και διότι άρπαζαν άλογα, βόδια, καμήλες και αιγοπρόβατα που έβοσκαν γύρω από τα στρατόπεδά του. Στο Λάπι είχαν συγκεντρωθεί όλες οι δυνάμεις Τριφυλίας και Ολυμπίας. Παρόντες και οι Ντρέδες με στρατηγό τον Δημήτριο Παπατσώρη.
Ο Αθανάσιος Γρηγοριάδης με υπαρχηγό τον Παπατσώρη και με 2000 στρατό οχύρωσαν τα σπίτια στο Λάπι, προτού έρθει ο εχθρός. Ο αδελφός του Γεώργιος και ο Αδάμ Παπατσώρης διατάχτηκαν να καταλάβουν με 500 στρατιώτες τους λόφους δεξιά του χωριού, ενώ ο θείος του Παπαθεοδώρου και ο Αναγνώστης Παπατσώρης με 300 στρατιώτες οχυρώθηκαν αριστερά του χωριού. 'Aλλοι οπλαρχηγοί με 700 στρατιώτες φυλούσαν τα μετόπισθεν . Η συνολική δύναμη του στρατού εκείνου ανερχόταν σε 3000 άντρες.
Στις 22 Απριλίου ήρθε ο Ιμπραήμ με 15000 πεζούς Αιγυπτίους, 2000 Αλβανούς, 150 Μαμελούκους και 25 πυροβόλα. Πριν ξεκινήσει η μάχη, είχε στείλει μια πολύ κολακευτική επιστολή με υποσχέσεις για στρατιωτικούς βαθμούς και χρηματική βοήθεια αν υποταχτούν. Την επιστολή αυτή είχαν φέρει στον Αθανάσιο Γρηγοριάδη στις 16-4-1827 τρεις διάσημοι Αλβανοί αρχιστράτηγοι, ο Γαλίπ Μπέης, ο Μουσταφά Μπέης και ο Ασλάν Μπέης με συνοδεία μόνο 100 Αλβανών στρατιωτών και κρατώντας λευκή σημαία. Αφού φιλοξενήθηκαν, έλαβαν την απάντηση των Ντρέδων και επέστρεψαν στο στρατόπεδό τους.
Η απαντητική επιστολή των Σουλιμοχωριτών ήταν η ακόλουθη:
Αρχιστράτηγε Ιμβραήμ Πασά,
Ελάβομεν την επιστολήν σου και σου αποκρινόμεθα ότι περιφρονούμεν τας περί υποταγής προτάσεις σου, διότι κι εγώ και οι λοιποί συμπατριώται μου έχομεν απόφασιν ορκισθέντες να ελευθερώσωμεν την κινδυνεύουσαν πατρίδα μας δια πάσης θυσίας. Λοιπόν θα κάμης καλά να αποσυρθής από τον Μωριά, επειδή ματαίως κοπιάζεις. 'Aκουσον όλα αυτά που σου γράφομεν σήμερον και μη επιμένης διότι και ημείς όλοι θα επιμείνωμεν περισσότερον, και η ζημία θα είναι εναντίον σου.
Λοιπόν σε περιμένομεν προθύμως δια να πολεμήσωμεν και να μάθης και πάλιν τι είναι Αρκαδίων τουφέκι.
Από του εν τη κώμη Λάπι γενικού στρατοπεδαρχείου των Αρκαδίων.
Ο γενικός στρατιωτικός Αρχηγός
Αθανάσιος Γρηγοριάδης
Οι υπαρχηγοί
Δ. Παπατσώρης
Δ. Παπαθεοδώρου
Γεώργ. Γρηγοριάδης
Αδάμ Παπατσώρης
Αναγν. Παπατσώρης
Γεώργιος Συρράκος και
Γεώργιος Γκότζης
Όταν ο Ιμπραήμ έφτασε απέναντι από το χωριό, είχε στα δεξιά του το Αλβανικό και αριστερά του το Αιγυπτιακό πεζικό με τα πυροβόλα. Ο ίδιος με το ιππικό έμεινε πίσω έτοιμος να καταδιώξει τους Έλληνες που ήταν βέβαιος ότι θα υποχωρήσουν. Η μάχη κράτησε επτά ώρες και αποκρούστηκαν εννέα έφοδοι των Αιγυπτίων από τους Ντρέδες με γενναιότητα,ο Ιμπραήμ εγκατέλειψε την μάχη ηττημένος και με μεγάλες απώλειες.
Στην κορυφή της Κουρώρας θυσιάστηκαν επτά Λαπαίικα παλικάρια, δίνοντας έτσι όλο το χρόνο με την επτάωρη άμυνά του, στα Λαπαίικα γυναικόπαιδα και στον άμαχο πληθυσμό των γύρω χωριών να απομακρυνθούν στα βουνά και τις σπηλιές και να ξεφύγουν από τον εχθρό.
Σε αυτή την κορυφή και σε αυτό το δοξασμένο βουνό, εκεί που είναι το «μνήμα του γέρου Δίκου», υψώνεται ένας μεγάλος σταυρός σε ένδειξη μνήμης για τα επτά παλικάρια και γιορτάζεται κάθε χρόνο με κατάθεση στεφάνων και εκφώνηση λόγων.
Οι Λαπαίοι έκαναν το πρώτο μνημόσυνο το έτος 1836, όπου ήταν προσκαλεσμένοι και οι ιστορικοί Παπαρηγόπουλος και Κεφάλας. Τιμές είχε αποδώσει στρατιωτικό τμήμα από την Καλαμάτα.
Στις σελίδες της ιστορίας, το Λάπι είναι ένας ολόφωτος φάρος του χρέους και της τιμής, που δείχνει το δρόμο της λευτεριάς, με σιωπηλή περηφάνια. Το κρατούν ευλαβικά τα αγιασμένα χέρια του Δήμου Δίκου, Γιώργη Ματζώρη, επτά 18 χρονα Λαπόπουλα και 45 Ντρέδες και Αρκαδιανοί που έπεσαν στο βωμό της λευτεριάς, αψηφώντας το χάρο και λιανίζοντας δύο στρατηγούς του Ιμπραήμ.
Το γεγονός αυτό κρινόμενο από τη σκοπιά της εποχής υπήρξε πολύ μεγάλο. Γιατί οι ηρωικοί και παραγκωνισμένοι από την ιστορία σήμερα Ντρέδες κατόρθωσαν να κερδίσουν νίκη και να ταπεινώσουν τον αλαζόνα Αιγύπτιο και μάλιστα έξω από το ορμητήριό του, στην εποχή κατά την οποία τα πάντα είχαν ισοπεδωθεί και έπεφταν ακροπόλεις και Μεσολόγγια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου