Με αφορμή μια ανάρτηση στο facebook του φίλου και συμπατριώτη Πέτρου Κοράκη για τη διάσωση φράσεων και λέξεων της περιοχής μας, είπαμε να το προσπαθήσουμε και στο blog μας, για να παραμένουν και να είναι εύκαιρες οποιαδήποτε στιγμή. Θα κάνουμε αρχή με την φράση που όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι ακούγαμε συχνά.
Εσύ δεν έχεις δει καλόγερο με νάκα!!!!!!!
Νάκα ήταν μια φορητή δερμάτινη ή υφασμάτινη κούνια μικρού παιδιού, την οποία κρεμούσαν στην πλάτη για να μεταφέρουν τα μωρά κυρίως στο χωράφι ή να κάνουν οι μανάδες τις δουλειές τους. Συνήθως είχε δυο ξύλινα μπράτσα και στο ενδιάμεσο, σαν αιώρα, ήταν το δέρμα ή το πανί που έβαζαν τα μικρά παιδιά.
Γύρο στο 1700 η Μεσσηνία είχε συνεχείς πολέμους με τα Ορλοφικά και τους πολέμους των Ενετών με τους Τούρκους, που έπαιρναν μέρος και οι ντόπιοι πληθυσμοί. Την ίδια εποχή είχε παρουσιαστεί και η επιδημία της Πανώλης που αποδεκάτιζε ολόκληρες οικογένειες. Ήταν συνηθισμένο φαινόμενο πολλά παιδιά να μένουν ορφανά από γονείς και την ανατροφή τους την αναλάμβαναν οι μοναχοί που βρίσκονταν σε διάφορα Μοναστήρια της περιοχής. Έτσι έβλεπαν οι άλλοι άνθρωποι καλόγερους να κουβαλούν στην πλάτη τους μια νάκα με μικρό παιδί μέσα. Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι καταλάβαιναν τι ακριβώς συνέβαινε και ποια ήταν η μοίρα αυτών των παιδιών. Θέλοντας όμως να δείξουν ακόμη και στις μέρες μας, ότι κάποιος δεν έχει ζήσει άσχημες μέρες φτώχειας και ανέχειας, όπως εκείνα τα παιδιά, έλεγαν: Εσύ δεν έχεις δει καλόγερο με νάκα.
