ΤΟ ΑΕΤΟΒΟΥΝΑΙΪΚΟ ΓΛΕΝΤΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΟΥ 2012

Τα λόγια είναι …περιττά. Χαμός έγινε, πρώτη φορά τόσος πολύς κόσμος και θα το δείτε και στα βιντεάκια και στις φωτογραφίες που ανέβασα. Ο Αντώνης μες στην …τρελή χαρά και ο dj Στάθης, έδωσε ρέστα. Οι κυρίες της κουζίνας εξαιρετικές και από φαγητά, εκλεκτά και σε ποσότητες. Αυτά βλέπουν οι Τροϊκανοί και κόβουν φλέβες με τους Έλληνες. Χάσατε φίλοι μου όσοι δεν ήρθατε και αυτό το πανηγύρι ήταν η αιτία να μην ακούω το κινητό μου, για να δεχθώ τις ευχές σας. Στο τέλος βάζω και την κατάσταση με τους χορηγούς της βραδιάς.Αναδημοσίευση από το kopanaki news.

Ηλυσιακός - Πόλο Γυναικών

Στο ημίχρονο του αγώνα μπάσκετ Ηλυσιακού - Κολοσσού Ρόδου ,βραβεύτηκε η ομάδα πόλο γυναικών του Ηλυσιακού ,η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα της Α2 αήττητη. Το Βίντεο είναι από τη βράβευση.

Γενεαλογικά Δένδρα του Αετού Μεσσηνίας 1

Όταν αποφάσισα να ερευνήσω το γενεαλογικό δέντρο των Καραϊσκαίων ,δεν είχα συνειδητοποιήσει τη δυσκολία που θα συναντούσα από δύο λόγους κυρίως. Πρώτον άργησα πολύ να αρχίσω την έρευνα με συνέπεια να μην υπάρχουν στη ζωή πολλοί μεγάλοι σε ηλικία ώστε να αντλήσω πληροφορίες και στοιχεία. Εκτός από αυτά που ήξερα εγώ, πήρα βοήθεια από τον εξάδελφό μου Μαυροειδή Καραϊσκο ,το Χρήστο Στρατικούλα και τον Κώστα Λαμπρόπουλο. Δεύτερον όλα τα παλαιά αρχεία του Αετού είχαν καταστραφεί στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 όταν το χωριό κάηκε σχεδόν ολόκληρο από τους Γερμανούς. Από την καταστροφή αυτή δεν γλίτωσε ούτε το γραφείο της κοινότητας και φυσικά τα αρχεία της. Βρήκα ένα αρχείο μητρώου αρένων που ήταν αντίγραφο αυτού που υπήρχε στην στρατολογία και από το οποίο άντλησα πληροφορίες για τους άνδρες Καραϊσκαίους. Από τον Κώστα Λαμπρόπουλο έμαθα με χαρά ότι ο πρώην Δήμαρχος του Αετού Ιωάννης Γιαννόπουλος είχε αφήσει γραπτά στοιχεία τα οποία διατήρησε και συμπλήρωσε ο Κώστας και αναφέρεται σε αρκετά σόια του Αετού. Αφού πήρα την άδεια του Κώστα Λαμπρόπουλου θα δημοσιεύσω στο μπλοκ αυτά τα στοιχεία ώστε οι νεότεροι να συνεχίσουν από εκεί που το άφησε αυτός. Θα ξεκινήσω με τον πρόλογο του Κώστα Λαμπρόπουλου ο οποίος έχει ιστορική και λογοτεχνική αξία ,όπως θα διαπιστώσετε . Αυτός ο πρόλογος θα δικαιολογήσει απόλυτα τη μεθοδικότητα και πρακτικότητα που είχε και έχει ο Κώστας ,πράγμα που τον βοήθησε να συγγράψει το βιβλίο «ΚΑΥΤΕΣ ΜΝΗΜΕΣ» από τα βιώματα και στη συμμετοχή του ιδίου και της οικογενείας του στην Εθνική Αντίσταση. Παραθέτω τον πρόλογο του Κώστα όπως ακριβώς είναι στις σημειώσεις που μου έδωσε. 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ (Κώστας Λαμπρόπουλος) 
  Από πολύ μικρός ρούφαγα σα σφουγγάρι τις διηγήσεις που κάθε φορά ο πατέρας μου ,μου εδιηγείτο για το από που κρατάει η σκούφια μας ,για τους προγόνους της οικογένειάς μας, ποια η σχέση μας με τους διάφορους κλάδους που υπήρχαν στο μεγάλο σόι μας και πολλά άλλα. Ο πατέρας μου αν και είχε κρατήσει διάφορες σημειώσεις από πληροφορίες που είχε από γερόντους της εποχής του , για το θέμα αυτό με συμβούλεψε να καταφύγω στο μπάρμπα-Γιάννη το Γιαννόπουλο, που ήταν Δήμαρχος στο Δημαρχείο Αετού για πάρα πολλά χρόνια και είχε ασχοληθεί για πολύ καιρό για αυτό το ζήτημα και είχε καταχωρήσει σε βιβλίο όλες τις πληροφορίες που είχε μαζέψει έπειτα από πολύχρονη έρευνα. 
  Πήγαινα τότε στη Δευτέρα του γυμνασίου ,όταν μια μέρα έξω από το καφενείο του Χάρδα με σταμάτησε ο μπάρμπα Γιάννης και με κάλεσε να κάτσω δίπλα του σ’ ένα σιδερένιο στρογγυλό τραπεζάκι που έπινε τον καφέ του.
  Με ρώτησε πως πήγαινα με τα μαθήματά μου και μετά μου είπε: «Ο πατέρας σου μου είπε ότι ενδιαφέρεσαι πολύ να μάθεις την καταγωγή μας και την ιστορία των Προγόνων μας. Σε συγχαίρω γι’ αυτό. Και εγώ επίσης από μικρός είχα αυτή την επιθυμία και αφιέρωσα πολύ χρόνο και ταξίδια με το άλογο για τους τόπους όπου μπορούσα να μαζέψω πληροφορίες όσο το δυνατό πιο σωστές. Κατόρθωσα αρκετά πράγματα τα οποία έχω καταγράψει και διάφορα άλλα γεγονότα που συνέβησαν εδώ στη γύρω περιοχή. Όποτε θέλεις , η πόρτα μου είναι ανοιχτή και το βιβλίο αυτό στη διάθεσή σου». 
  Ενθουσιάστηκα πολύ με τη προσφορά αυτή του Μπάρμπα –Γιάννη, μου δινότανε η ευκαιρία και η δυνατότητα να γνωρίσω την ιστορία των προγόνων μας ,που αποτελεί κατ’ αρχή για μας η γνώση της εξελικτικής προϊστορίας για την δική μας ύπαρξη και ακόμα ένα ιερό καθήκον να ανασύρουμε τη μνήμη από τα σκοτάδια της λησμονιάς όλους αυτούς που υπήρξαν το προζύμι για τη δική μας ύπαρξη. Όταν ήρθε το καλοκαίρι και τελείωσε η σχολική χρονιά, πήγα και βρήκα το μπάρμπα Γιάννη να πάμε στο σπίτι και να μου δείξει το βιβλίο.
  Πήγαμε μαζί σπίτι και με οδήγησε σ’ ένα μικρό δωμάτιο που το χρησιμοποιούσε για γραφείο. Είχε μια βιβλιοθήκη με αρκετά βιβλία. Ένα ξύλινο τραπέζι σαρακοφαγωμένο και στη γωνία μια μακρόστενη μονόφυλλη ντουλάπα. Την άνοιξε και έβγαλε ένα τεράστιο σε οριζόντιες διαστάσεις βιβλίο, σαν τα καθολικά βιβλία που κρατάνε οι λογιστές. Το ακούμπησε πάνω στο τραπέζι, το ξεφύλλισε και έφτασε στο σημείο που είχε αρχίσει η καταγραφή των πληροφοριών που είχε συλλέξει από τις έρευνες που έκανε γι’ αυτό το θέμα.
  «Διάβασέ το πρώτα ,μου είπε και αν έχεις καμιά απορία να σου τη λύσω και μετά να το αντιγράψεις. Μου κάνει εντύπωση μικρέ μου ανιψιέ, συνέχισε, πως εσύ τόσο μικρός ενδιαφέρθηκες γι’ αυτό το θέμα ενώ κανείς ακόμα τόσα χρόνια από όλα τα σόγια δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτό παρ’ όλο που το γνωρίζουν όλοι και αρκούνται στο να ρωτάνε και να μαθαίνουνε έτσι κουβεντιαστά και ικανοποιούν την επιθυμία τους μόνο με την κουβέντα. Τα λόγια με το χρόνο αγαπητέ μου ανιψιέ πετάνε και φεύγουν σαν τα πουλιά και ξεχνιούνται. Μόνο τα γραφτά λόγια μένουν γι απάντα. Αυτό να μην το ξεχνάς ποτέ σε όλη σου τη ζωή, σε όλες αυτές τις δουλειές ,ότι κι’ αν κάνεις».
  Αυτά μου είπε και βγήκε έξω αφήνοντάς με μόνο μου. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα σκοπό να αντιγράψω τίποτα από τις σημειώσεις αυτές. Είχα σκοπό να τις διαβάσω μια-δυο φορές, όπως έκανα με τα μαθήματα στο σχολείο να κρατήσω καμιά σημείωση και μετά από μνήμης να καθίσω στο σπίτι μου και να το γράψω μόνος μου. Αυτά όμως που μου είπε ο μπάρμπα- Γιάννης για τα λόγια που μοιάζουν σαν τα πουλιά που πετάνε κ.λ.π, μου άλλαξε τη γνώμη και αποφάσισα να κάνω πιστή αντιγραφή και μάλιστα με τη γλώσσα με τη γλώσσα που χρησιμοποιούσε καθώς και την ορθογραφία του, έστω και αν σε ορισμένα σημεία, ήταν λαθεμένη. Αποφάσισα να σεβαστώ και να γράψω το κείμενο όπως ακριβώς ήταν γραμμένο.
   Από πλευράς μορφής του κειμένου ήταν πραγματικά ένα καλλιτέχνημα. Με ωραία γράμματα ,πραγματικής καλλιτεχνίας, με ίσες διαστάσεις και αποστάσεις μεταξύ τους, καθαρά και ευανάγνωστα γεγονός που έδινε την εντύπωση πως είχε φτιαχτεί σε τυπογραφείο.
  Στο βιβλίο αυτό ο μπάρμπα Γιάννης δεν είχε γράψει μόνο τις πληροφορίες για την ιστορία των προγόνων μας , αλλά είχε πάρα πολλές ιστορίες για διάφορα γεγονότα της περιοχής. έγραφε για διάφορα φονικά , για τις αιτίες που τα προκάλεσαν, για τις δίκες που έγιναν, για δημοτικές και βουλευτικές εκλογές, για συμπλοκές και φόνους που γινόντουσαν ανάμεσα στους υποστηρικτές των διαφόρων παρατάξεων, ανέφερε ονόματα νεκρών και φονιάδων, ανέφερε όλα τα ονόματα των νεκρών ανδρών ,γυναικών και παιδιών από την επιδημία της γρίπης του 1917. Ανέφερε γάμους και γλέντια που γινόσανται, διάφορες προσωπικές ιστορίες για συγκεκριμένα άτομα, άλλοτε κωμικές και άλλοτε σοβαρές. Καυγάδες στα καφενεία. Και τι δεν είχε γράψει σε αυτό το βιβλίο, που ήταν ένας πραγματικός θησαυρός. 
  Κάθισα και διάβασα πρώτα το κείμενο που με ενδιέφερε και μετά άλλες ιστορίες και βγήκα έξω. Βρήκα στο καφενείο του Χάρδα τον Γέρο-Γιάννη και το ρώτησα αν μπορούσα να πάρω το βιβλίο στο σπίτι για δυο μέρες. Μου απάντησε πως μπορούσα να πάω σπίτι του όσες μέρες ήθελα αλλά το βιβλίο αυτό δεν βγαίνει από το σπίτι. Έτσι την άλλη μέρα πήρα τα χρειαζούμενα και πήγα στο σπίτι του μπάρμπα Γιάννη.
  Πήγα τρεις μέρες συνέχεια. Την αντιγραφή του ιστορικού των προγόνων μας το έκανα την πρώτη μέρα και τις άλλες δυο μέρες διάβασα ολόκληρο το βιβλίο. Εδώ τελειώνω τον πρόλογο και παραθέτω αμέσως το κείμενο του μπάρμπα Γιάννη. 
       Κώστας Λαμπρόπουλος. 
Υστερόγραφο. Θα ακολουθήσει το κείμενο-έρευνα του Δημάρχου Ιωάννη Γιαννόπουλου και κατόπιν η έρευνα του Κώστα Λαμπρόπουλου.

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ

Φύτευα κρεμμυδάκι !!!!! Νάσου και η αλεπού στα 3 μέτρα με περιεργάστηκε ,έκανε βόλτα στο κτήμα ,με άφησε να πάρω φωτογραφίες με το κινητό και έφυγε !!!!!!!

Ερωτήματα !!!!!!!!!

Σ' ένα παράδρομο της Εθνικής οδού Αθηνών Κορίνθου ,λίγο μετά τα διόδια της Ελευσίνας. Τα κατσίκια στην άκρη του γκρεμού αγναντεύουν.........

Παντελής Καψής: Τα κουτορνίθια του κ. Ρουμελιώτη

Τα κουτορνίθια του κ. Ρουμελιώτη

Μετά Χριστόν προφήτης; Απόπειρα αναδρομικής άφεσης αμαρτιών με το ξαναγράψιμο της Ιστορίας; Ή μήπως ένας μοναχικός καουμπόι που τα βάζει με το σύστημα; Είναι φανερό πως το βιβλίο του κ. Π. Ρουμελιώτη για το «άγνωστο παρασκήνιο» της προσφυγής της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δημιουργεί κατ' αρχήν ένα σοβαρό ζήτημα ηθικής τάξεως.
Εάν πράγματι ο κ. Ρουμελιώτης γνώριζε ότι το Μνημόνιο εξαρχής δεν είχε την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας, τότε όφειλε να το καταστήσει από τότε σαφές. Και να βγει να το πει δημόσια. Γιατί βέβαια δεν είναι ένας απλός δημόσιος υπάλληλος που μπορεί να φοβάται τις επιπτώσεις στην καριέρα του. Είναι πολιτικό πρόσωπο με μακρά θητεία σε κορυ­φαία υπουργεία και στην Ευρωβουλή. Η σιωπή του τον καθιστά συνένοχο ή συνυπεύ­θυνο.
Τώρα βέβαια πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο κ. Ρουμελιώτης δεν σιώπησε ακριβώς. Εκανε από τότε δηλώσεις. Υποστήριζε όμως τα αντίθετα από όσα υποστηρίζει σήμερα. Οπως, για παράδειγμα, ότι «η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει εφόσον ακολουθήσει πιστά το συμφωνηθέν πρόγραμμα» και ότι «η εναλλακτική λύση θα ήταν να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη»! Αρα το πραγματικό ερώτημα είναι: πότε έλεγε αυτά που πραγματικά πιστεύει; Τότε ή τώρα;
Οποιος επιχειρήσει να διαβάσει το βιβλίο χωρίς τις παρωπίδες της πολεμικής, θα αποκομίσει σίγουρα μια πιο σύνθετη εικόνα αβεβαιότητας και διαφωνιών για το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το «ελληνικό πρόβλημα». Αλλά αυτό το γνωρίζαμε - πόσοι δεν είχαν προφητεύσει ότι «μέσα στον χρόνο» θα βρεθούμε εκτός Ευρωζώνης;
Οπως γνωρίζαμε, βέβαια, ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε ευρωπαϊκός μηχανισμός που θα μπορούσε να αναλάβει τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Το ότι φτιάχτηκε ήταν μια επιτυχία της Ευρωζώνης και της Ελλάδας. Το ότι φτιάχτηκε με τόση καθυστέρηση ήταν μια μεγάλη αποτυχία των Ευρωπαίων ηγετών που πλήρωσε πολύ ακριβά η Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά την κυβέρνηση ωστόσο, θα ήταν πρακτικά αδύνατο να ακολουθήσει άλλο δρόμο όσο και αν ήθελε -και ποιος δεν ήθελε;- να υιοθετήσει ένα ελαφρύτερο πακέτο μέτρων. Στην άποψη αυτή ο κ. Ρουμελιώτης αντιπαραθέτει ουσιαστικά τρία επιχειρήματα.
-Το πρώτο είναι ότι σε συνεργασία με το ΔΝΤ η Ελλάδα θα μπορούσε να αποκρούσει τις πιέσεις των Ευρωπαίων -και την τιμωρητική διάθεση των Γερμανών- για πρόσθετα μέτρα μέσα στο 2010.
Κατά τον κ. Ρουμελιώτη οι εμπειρογνώμονες του ΔΝΤ προειδοποιούσαν ότι μια απότομη προσαρμογή θα προκαλούσε μεγαλύτερη ύφεση στην οικονομία, που θα μπορούσε να οδηγήσει και σε κοινωνική έκρηξη.
Το πρόβλημα βέβαια ήταν, ακόμα και αν έτσι έχουν τα πράγματα, ότι το ΔΝΤ ποτέ δεν υποστήριξε αυτές τις απόψεις. Αντιθέτως, όπως γράφει ο κ. Ρουμελιώτης, όταν ο Ντομινίκ Στρος Καν τους ενημέρωσε -μαζί με τον τότε υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου- για το πρόγραμμα που είχε συμφωνήσει το ΔΝΤ με την Ε.Ε., τους ανέπτυξε ακριβώς τα όσα περιλήφθηκαν στο πρώτο Μνημόνιο.
«Δυστυχώς το ΔΝΤ είχε υποκύψει στις πιέσεις της Γερμανίας και της Ευρωζώνης» σημειώνει ο κ. Ρουμελιώτης. Συμμαχία λοιπόν με ποιον;
-Το δεύτερο επιχείρημα που επικαλείται είναι ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε υποστηρίξει από την αρχή την ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους.
Το ζήτημα είναι σύνθετο καθώς πολλοί υποστήριζαν μέχρι την τελευταία στιγμή ότι η αναδιάρθρωση θα έπρεπε με κάθε τρόπο να αποφευχθεί. Το κόστος που συνεπάγεται από τον αποκλεισμό της χώρας από τις αγορές για τουλάχιστον μία δεκαετία, υπερτερεί του οφέλους.
Ο,τι και αν ισχύει, διαβάζοντας το βιβλίο καταλαβαίνει κανείς ότι το ζήτημα τότε ήταν θεωρητικό και μόνο. Ο ίδιος ο Στρος Καν -ο πιο ένθερμος υπο­στηρικτής της αναδιάρθρωσης- αναγνώριζε ότι πρώτα έπρεπε να υπογραφεί το Μνημόνιο και μετά να τεθεί τέτοιο θέμα λόγω της κατηγορηματικής άρνησης των Ευρωπαίων να το συζητήσουν. Τελικά η συμφωνία επιτεύχθηκε περίπου έναν χρόνο μετά το πρώτο Μνημόνιο, το καλοκαίρι του 2011. Πόσο νωρίτερα μπορεί να περίμενε κανείς ότι θα έκαναν οι Ευρωπαίοι μια τέτοια στροφή 180 μοιρών;
-Ετσι, ουσιαστικά το μόνο επιχείρημα που επικαλείται ο κ. Ρουμελιώτης είναι ότι η Ελλάδα θα μπορούσε τότε να εκβιάσει την Ευρώπη απειλώντας με στάση πληρωμών και ποντάροντας στο ότι το κόστος για την Ευρωζώνη ήταν μεγάλο και κυρίως άγνωστο.
Παλιό και γνωστό επιχείρημα με πάρα πολλά προβλήματα. Το πιο σημαντικό είναι πως όταν κάποιος αποφασίζει να προχωρήσει σε μια τόσο σοβαρή ενέργεια θα πρέπει να είναι έτοιμος αν χρειαστεί και να την πραγματοποιήσει. Σε αντίθετη περίπτωση, απλώς μπλοφάρει σαν κοινός χαρτοπαίκτης.
Οπως γράφει ο κ. Ρουμελιώτης στο βιβλίο του, αν προχωρούσαμε σε μια τέτοια απειλή, τότε «ίσως» οι Ευρωπαίοι να δέχονταν ένα ελαφρύτερο πρόγραμμα! Κι αν όχι; Θα αποχωρούσαμε οικειοθελώς από την Ευρωζώνη ρισκάροντας, όπως ομολογεί ο ίδιος ο κ. Ρουμελιώτης, «η Ελλάδα να οδηγηθεί αργά ή γρήγορα και εκτός Ε.Ε.»;
Δεν μπορώ να φανταστώ σοβαρό Ελληνα πολιτικό με κουκούτσι εθνικής ευθύνης ο οποίος θα έ­παι­ζε ουσιαστικά την τύχη της Ελλάδας στα χαρτιά.
Τη στιγμή μάλιστα που οι Ευρωπαίοι γνώριζαν πολύ καλά την πραγματική κατάσταση της χώρας, την αδυναμία να πληρώσουμε τότε μισθούς και συντάξεις και την ανάγκη να δανειζόμαστε για να καλύπτουμε το τεράστιο έλλειμμά μας από τις εισαγωγές. Μπλόφα δηλαδή σε ποιους και με τι; Με ανοιχτά χαρτιά;
Εκτός και αν ο κ. Ρουμελιώτης πιστεύει ότι οι Ευρωπαίοι είναι κουτορνίθια. Ή μήπως το πιστεύει για εμάς;

ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ;

Ένας τύπος έκανε ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο από τη στρατόσφαιρα. Περίπου από ύψος 40 Χιλιομέτρων για να μπει στο βιβλίο Γκίνες. Φορούσε στολή αστροναύτη και η κάθοδος ,μέχρι να ανοίξει το αλεξίπτωτο ,έγινε με τεράστιες ταχύτητες που κόβουν την ανάσα. Παρακολουθείστε το.!!!!!

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΦΥΛΛΟ 103

aetos_103

Codex Alimentarius

ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟ Άφιξη codex alimentarius στην Ελλάδα   Μια φωτογραφία 1000 λέξεις... το Codex Alimentarius έκανε την εμφάνιση του και στην Ελλάδα... ετοιμαστείτε για ακραίες καταστάσεις στο προσεχές μέλλον!!!       Απαγορεύεται η φύτευση ,εξαιτίας του ότι η "ράτσα" της πατάτας ανήκει μαζί με τα δικαιώματά της   σε κάποια εταιρεία ή οποία απαγορεύει την αναπαραγωγή της, κάτι σαν ΑCTA διατροφική, το   λεγόμενο "Codex Alimentarius",βάσει του οποίου θα απαγορεύεται μελλοντικά η αναπαραγωγή   "τέτοιου τύπου" με κατοχυρωμένη πατέντα αγροτικών προϊόντων.     Προσέξτε αυτό είναι το σχέδιο , ο έλεγχος των τροφίμων, ήδη μόνο υβρίδια κυκλοφορούν που ανήκουν σε   εταιρείες κι επειδή χωρίς λεφτά ζεις αλλά χωρίς φαγητό όχι, φυλάξτε παλιούς σπόρους που ξαναφύονται   και δεν ανήκουν σε εταιρείες,γιατί τα υβρίδια είναι μονοετή και μολύνουν το έδαφος.Είναι σημαντικό να   ενισχυθούν όσοι κρατάνε παλιούς σπόρους και να προσπαθήσουμε κι οι ίδιοι να τους αναπαράγουμε.   Ο έλεγχος του φαγητού θα βοηθήσει την νέα τάξη να εδραιωθεί.!   Ποτέ μην αφήσεις αμαθείς ανθρώπους να κρίνουν.       Και να προσθέσω:   Ένας και μοναδικός τρόπος για να σταματήσει αυτή η πρακτική:   Σαμποτάζ στα σούπερ μάρκετ, τα μπακάλικα και τους παραγωγούς που εμπορεύονται   τέτοια είδη! Διαβάζετε τα καρτελάκια! Αφήστε αυτά τα προϊόντα στα ράφια τους να τα   φάνε μόνοι τους!!!! Η οικονομική ζημιά είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν!!!!   Ενημερώστε όσους περισσότερους μπορείτε, με όποιον τρόπο μπορείτε!!!   Είναι ίσως η πιο σημαντική πληροφορία που έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια!!!

 

Το θέμα είναι ίσως από τα σοβαρότερα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε από τώρα και στο εξής,

 

Πχ να φανταστείτε ότι τις πατάτες Νάξου τις έχει κατοχυρώσει Ολλανδική εταιρεία, οπότε για να σπείρει κάποιος πατάτες Νάξου θα πρέπει να αγοράσει σπόρο από τους Ολλανδούς!!! Και τι άλλο θα δούμε..

ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΒΟΛΙΒΙΑ

Τα λόγια είναι περιττά......ΒΟΛΙΒΙΑ

Φούντες!!!!!!!!!!

Παρακολουθείστε τη κάνει η ...τεχνολογία!!!!!!!!!!paf_pouf